رانندگان اتوبوس‌های بینِ شهری از آسیب پذیرترین اقشار جامعه/ هیچ نهادی از این رانندگان حمایت نمی‌کند :: افق میهن
صنعت حمل‌ونقل کشور در بخش‌های مختلف شاغلان زیادی دارد که از آن جمله می‌توان به کارگران راه‌سازی و راه‌سازی، رانندگان خودروهای سنگین، اتوبوس‌های درون و برون شهری و بسیاری دیگر که بیش از ۳ میلیون نفر را شامل می‌شود، اشاره کرد. در این میان رانندگان فعال در شرکت های مسافربری بین شهری بیشترین آسیب را از بی توجهی مسئولان دیده اند.
به گزارش افق میهن، رانندگان ابتدایی ترین و اصلی ترین شاغلان صنعت حمل و نقل کشور محسوب می شوند. پس اگر این قشر زحمتکش و زجرکش در آنجا نباشند به جرأت می توان ادعا کرد که بخش قابل توجهی از امور این صنعت مختل شده و مشکلات جدی برای شهروندان و سایر صنوف ایجاد خواهد شد.
بازنشستگی و بیمه
رانندگان اتوبوس، چه تجهیزات داشته باشند و چه نباشند، چالش های زیادی در کار خود دارند. یکی از مهمترین مشکلات این است که علیرغم فشارهای روحی و جسمی، شغل آنها کار سختی ندارد و به همین دلیل در کشور رانندگانی داریم که بیش از سی سال رانندگی می کنند که از سوی دیگر باعث می شود. مشکلات جسمی و روحی بسیاری برای آنها و خانواده هایشان وجود دارد. می آید و از طرفی سلامت مسافران به خطر می افتد. این در حالی است که سال هاست مسئولان امر به چنین موضوع مهم و حیاتی را نادیده می گیرند. مشکل دیگر این است که رانندگان مشمول قرارداد کار نیستند و همچنین برای بیمه خود به بیمه های خوداشتغالی سازمان تامین اجتماعی مراجعه می کنند.
پشتیبانی شغلی
مزایای شغلی و حمایت ها رویایی است که رانندگان اتوبوس از آن دور هستند. این صنف همواره در زمینه تامین لاستیک، روغن و سایر قطعات و ملزومات مشکلات زیادی داشته است زیرا هیچ حمایتی از سوی نهادهای دولتی صورت نمی گیرد. این در حالی است که بر اساس گزارش ها کیفیت اتوبوس های جدید نیز به دلیل تحریم ها کاهش یافته است و نیاز به قطعات با کیفیت بیش از پیش احساس می شود.
تعیین خودسرانه حقوق رانندگان اتوبوس
کارمندان این اداره مجبورند با حداقل حقوق، تحمل استرس و فشار روحی و جسمی زیاد کار کنند. آنها شبانه روز با خطرات جاده و تصادفات مواجه می شوند، استرس برنامه ریزی و تحویل به موقع و ایمن مسافران و اتوبوس ها را تحمل می کنند و در این شغل طاقت فرسا آسیب های زیادی به سلامت جسمی و روحی آنها وارد می شود. با وجود همه سختی های شغلی و نبود بیمه و سختی کار و سایر حمایت های حداقلی، انتظار می رود رانندگانی که تمام وقت خود را بدون استراحت و تفریح و رسیدگی به خانواده کار می کنند، حقوق قابل قبولی دریافت کنند، اما متاسفانه کارفرما و صاحبان اتوبوس ها خودسرانه دستمزد رانندگان را پرداخت می کنند.
معاینه پزشکی و صدور کارت سلامت راننده
یکی از موارد اصلی در حمل و نقل جاده ای وجود یک راننده سالم است. برای رانندگان اتوبوس، گواهینامه ای مانند گواهی وجود دارد که سلامت راننده را تأیید می کند. به این گواهینامه کارت سلامت راننده می گویند و برای دریافت این گواهینامه رانندگان باید در تست های کارت سلامت قبول شوند. هر راننده ای برای ادامه کار باید سالی یک بار این تست ها را انجام دهد و این به رانندگان کمک زیادی می کند زیرا خطرات و احتمال تصادف رانندگی را کاهش می دهد. با این حال، در برخی موارد، تخلفاتی در طول مراحل تست رخ می دهد و منجر به صدور کارت سلامت برای رانندگانی می شود که صلاحیت رانندگی ندارند. این گونه تخلفات خطرات جدی برای سلامت و ایمنی جاده و مسافران ایجاد می کند و برای پیشگیری از آن نیازمند نظارت و توجه بیشتر دستگاه های دولتی به این تجارت هستیم.
معاینه فنی اتوبوس ها
معاینه فنی اتوبوس ها دو بار در روز و هر شش ماه یکبار با هدف افزایش ضریب ایمنی انجام می شود. به این ترتیب که قبل از شروع هر سرویس، هم رانندگان و هم کارشناسان، معاینه فنی ایمنی و سلامت خودرو را بررسی می کنند و هر شش ماه یکبار معاینات دقیق نیز انجام می شود. در حال حاضر مرکز معاینه فنی خودروهای سنگین در پایانه مسافربری غرب تهران وجود دارد و چندین مرکز دیگر نیز برای این خودروها در سطح شهر فعال است. امیدواریم معاینه فنی اتوبوس های مسافربری بین شهری با جدیت بیشتری برخورد شود و مسئولان اجازه تردد اتوبوس های فاقد معاینه فنی یا معاینه فنی نامعتبر را ندهند.
گزارش: پروین سحابی
