ماموریت خورشیدی پارکر «چیزی معادل فرود بر ماه است»
مورت پارکر ناسا نوید یک لحظه مهم در تاریخ اکتشافات منظومه شمسی را می دهد.
یک سال دیگر در ۲۴ دسامبر، کاوشگر خورشیدی ناسا با سرعت خیره کننده ۱۹۵ کیلومتر در ثانیه یا ۷۰۰۰۰۰ کیلومتر در ساعت از کنار خورشید عبور خواهد کرد.
فاصله کاوشگر از سطح خورشید ۶.۱ میلیون کیلومتر خواهد بود.
تاکنون هیچ اثر انسانی به این سرعت حرکت نکرده یا به خورشید نزدیک نشده است.
دکتر نور رئوفی، دانشمند پروژه پارکر از آزمایشگاه فیزیک کاربردی دانشگاه جان هاپکینز، به بی بی سی گفت: «ما در واقع تقریباً روی یک ستاره فرود می آییم. این یک دستاورد بزرگ برای کل بشریت است. این معادل فرود ماه ۱۹۶۹ است.
سرعت پارکر به دلیل کشش گرانشی عظیمی است که هنگام گردش به دور خورشید احساس می کند. مثل این است که از نیویورک به لندن در کمتر از ۳۰ ثانیه پرواز کنید.
کاوشگر پارکر یکی از جسورانه ترین ماموریت هایی است که تاکنون انجام شده است.
هدف از این ماموریت که در سال ۲۰۱۸ به فضا پرتاب شد، عبور مکرر از کنار خورشید برای کاهش فاصله از این ستاره است.
مانور اواخر سال ۲۰۲۴ پارکر را به نقطه ای می رساند که تنها ۴ درصد فاصله زمین از خورشید (۱۴۹ میلیون کیلومتر) است.
تصاویر با وضوح بالا از سطح خورشید یا فوتوسفر. پارکر به نزدیک ترین فاصله به خورشید خواهد رسیدچالش پارکر برای انجام این کار بسیار زیاد خواهد بود.
در حضیض، یعنی نزدیک ترین نقطه ای که از کنار خورشید می گذرد، دمای قسمت جلویی فضاپیما احتمالا به ۱۴۰۰ درجه سانتیگراد خواهد رسید.
استراتژی پارکر این است که به سرعت وارد و خارج شود و محیط خورشید را با مجموعه ای از ابزارهای تعبیه شده در پشت یک سپر حرارتی ضخیم اندازه گیری کند.
محققان امیدوارند که دستاورد آن جهشی بزرگ در درک برخی از فرآیندهای مهم خورشیدی باشد.
مهمترین آنها درک بهتر مکانیسم تاج یا جو بیرونی خورشید است.
کاوشگر در تلاش است تا به چیزی که غیرقابل درک به نظر می رسد کمک کند. دمای خورشید در فتوسفر، سطح، تقریباً شش هزار درجه سانتیگراد است، اما در داخل تاج می تواند به یک میلیون درجه یا بیشتر برسد.
این در حالی است که انتظار داریم با دور شدن از هسته ستاره، دما کاهش یابد.
همچنین در ناحیه تاج خورشیدی است که جریان بیرونی ذرات باردار – الکترون ها، پروتون ها و یون های سنگین – ناگهان به سرعت ۴۰۰ کیلومتر در ثانیه می رسد. اینها بادهای خورشیدی مافوق صوت هستند.
پارکر همچنین مجهز به دوربینی با ظاهر جانبی برای ردیابی نور پراکنده شده از ذرات در تاج خورشید است.
دانشمندان هنوز نمی توانند این را به طور کامل توضیح دهند. اما بهبود پیش بینی رفتار بادهای خورشیدی و پدیده «آب و هوای فضا» بسیار مهم است.
«آب و هوای فضا» به فوران‌های قدرتمند ذرات و میدان‌های مغناطیسی خورشید اشاره دارد که می‌توانند ارتباطات روی زمین را مختل کنند و حتی شبکه‌های برق را از بین ببرند. این تشعشعات همچنین خطراتی برای سلامتی فضانوردان به همراه دارد.
پارکر تاج خورشید را لمس خواهد کرد، که فقط در طول ماه گرفتگی کامل از زمین قابل مشاهده استدکتر رئوفی گفت: این امر بخصوص در حال حاضر که به فکر بازگشت مردان و زنان به ماه و حتی استقرار حضور دائمی در سطح ماه هستیم، ابعاد جدیدی به خود می گیرد.
پارکر یکی از نزدیک ترین پاس ها را در روز جمعه انجام داد. سه ترانزیت مشابه دیگر برای سال ۲۰۲۴ برنامه ریزی شده است، قبل از اینکه در ۶ نوامبر، مدار آن را با عبور از ناهید باریک کند، و سرانجام در ۲۴ دسامبر به موقعیت تاریخی برسد.
دکتر نیکی فاکس، مدیر ارشد علمی ناسا است. قبل از این پست، او دانشمند ارشد ماموریت پارکر بود.
او گفت که مزیت اصلی پرواز در ۲۴ دسامبر، مدت زمانی است که کاوشگر در کرونا یا کرونا می گذراند که بسیار بیشتر از هر گذر قبلی است.
او به بی بی سی گفت: «ما نمی دانیم قرار است چه چیزی پیدا کنیم، اما به دنبال امواجی در باد خورشیدی هستیم که با گرمایش مرتبط است.
“من گمان می کنم که ما انواع مختلفی از امواج را احساس خواهیم کرد، که به ترکیبی از فرآیندهایی اشاره دارد که کارشناسان سال ها در مورد آن بحث می کنند.”
سال آینده اوج ماموریت پارکر خواهد بود. این کاوشگر پس از دسامبر قادر نخواهد بود به خورشید نزدیک‌تر شود، تا حدی به این دلیل که دیگر نمی‌تواند از کنار زهره عبور کند تا مدار خود را سفت کند.
نزدیک شدن به خورشید نیز برای کاوشگر خطرناک است زیرا سایه ایجاد شده توسط سپر بزرگ پارکر را کوتاه می کند و پشت فضاپیما را در معرض دمای غیرقابل تحمل قرار می دهد.
منبع: بی بی سی
