دانشمندان شاید به‌زودی بتوانند زبان گیاهان را ترجمه کنند
دانشمندان ادعا می کنند که ممکن است بتوانیم زبان گیاهان را ترجمه کنیم. این دستاورد، در صورت تحقق، کمک زیادی به افزایش درک ما از اکوسیستم‌های گیاهی و پیش‌بینی مخاطرات کشاورزی و جنگلی خواهد کرد.
طبق گزارشی که در The Conversation منتشر شده است، ما معمولا گیاهان را موجوداتی منفعل می‌دانیم، اما آنها روشی منحصربه‌فرد برای برقراری ارتباط با یکدیگر دارند. آنها بسیار بیشتر از آنچه در زمین به نظر می رسد به هم متصل هستند و تحقیقات نشان می دهد که آنها از یک سیستم ارتباطی بسیار پیچیده تر از آنچه قبلا تصور می شد استفاده می کنند.
گیاهان از حواس خود برای ارسال اطلاعات استفاده می کنند. ما انسان ها علاوه بر زبان گفتاری از این روش نیز استفاده می کنیم. به عنوان مثال، افرادی هستند که زبان اشاره را توسعه می دهند و از آن استفاده می کنند. برخی دیگر لب خوان های حرفه ای هستند. ما همچنین از توانایی هایی مانند حفظ تعادل، احساس موقعیت و وضعیت اعضای بدن، احساس تغییرات دما و توانایی احساس درد برای برقراری ارتباط و تعامل با جهان استفاده می کنیم.
بیشتر ما با بوی علف تازه بریده شده آشنا هستیم. این بو نتیجه مواد شیمیایی فراری است که علف آزاد می کند و ما می توانیم آن را بو کنیم. اما علف‌ها از این مواد شیمیایی برای سیگنال دادن به گیاهان اطراف استفاده می‌کنند که یک شکارچی (در این مورد، باغبانی که چمن‌ها را می‌تراشد) وجود دارد. به این ترتیب گیاهان آن منطقه مکانیسم های دفاعی خود را فعال می کنند.
اما ارتباط گیاهان به مواد شیمیایی فرار محدود نمی شود. در سال‌های اخیر، دانشمندان کشف کرده‌اند که گیاهانی که به خوبی متصل هستند با استفاده از ریشه‌ها یا سیگنال‌های الکتریکی یا شبکه‌های قارچ‌های زیرزمینی یا میکروب‌های خاک با یکدیگر ارتباط برقرار می‌کنند.
ترجمه زبان گیاهان
با پیشرفت تکنولوژی و ظهور هوش مصنوعی، مطالعه زبان گیاهان و تلاش برای درک و ترجمه آن در سال های اخیر رشد کرده است. به عنوان مثال، الکتروفیزیولوژی یک شاخه نسبتاً جدید از علم است که به مطالعه چگونگی انتقال و تفسیر سیگنال های الکتریکی در داخل و بین گیاهان می پردازد.
دانشمندان کاوشگرهای کوچک الکتریکی (مانند سوزن‌های پزشکی) را به گیاهان وارد می‌کنند تا ببینند چگونه تغییر سیگنال‌های الکتریکی با عملکرد گیاهان از جمله انتقال آب و مواد مغذی و تبدیل نور به قندهای مهم مرتبط است. آنها حتی از سیگنال های الکتریکی مختلف برای تأثیرگذاری بر رفتار گیاه استفاده می کنند.
بخش بزرگی از ارتباطات گیاهی در داخل زمین از طریق شبکه‌های بسیار بزرگ قارچی زیرزمینی به نام Wood Wide Web انجام می‌شود. این شبکه مانند اینترنت گیاهان و درختان است که به آنها امکان انتقال منابعی مانند آب، مواد مغذی و اطلاعات را می دهد. درختان مسن تر به رشد جوان ترها کمک می کنند و درختان یکدیگر را از خطرات و آفات هشدار می دهند.
بیش از ۸۰ درصد درختان زمین از طریق این شبکه گسترده با یکدیگر ارتباط برقرار می کنند. این شبکه قارچی را باید یکی از قدیمی ترین سیستم های انتقال اطلاعات در جهان دانست. جنگل ها می توانند خود را برای تغییرات محیطی از طریق همزیستی با قارچ ها آماده کنند.
دستکاری خاک از طریق مواد شیمیایی، جنگل زدایی و تغییرات آب و هوایی ممکن است به گره های ارتباطی گیاه آسیب برساند و اطلاعات و ارتباطات گیاه را کاهش دهد. می دانیم که درختان می توانند واکنش های دفاعی و تنظیم ژنی خود را تا حدودی در پاسخ به این تغییرات تغییر دهند. اما دانشمندان گمان می کنند که سیستم های ارتباطی درختان بسیار آسیب پذیرتر از آن چیزی است که قبلا تصور می شد.
افزایش مطالعات در زمینه ارتباطات گیاهی اتفاقی خوشایند است. دانشمندان امیدوارند که به زودی بتوانیم زبان ارتباطی گیاهان را ترجمه کنیم. این به ما کمک می کند تا مشکلات جنگل ها، پوشش گیاهی و مزارع کشاورزی را بهتر درک یا پیش بینی کنیم.
منبع: دیجیاتو
