اگر جنگ جدی بین اسرائیل و حزب الله رخ دهد و ایران هم وارد ماجرا شود، آمریکا هم به معرکه ورود خواهد کرد؛ با جنگی روبرو خواهیم شد که اگر نگویم تا به حال، حداقل در چندین دهه اخیر نمونه اش را ندیده ایم
استفان والت، نظریه پرداز برجسته روابط بین الملل در گفت و گو با فارین پالیسی به تحلیل تحولات و مخاطرات جهانی در سال جدید پرداخت.
به گزارش سرویس بین الملل « میهن تجارت »؛ بخشهایی از این مصاحبه را در زیر میخوانید:
بیشترین خطر نادیده گرفته شده برای سال ۲۰۲۴ چیست؟ به عبارت دیگر، از چه چیزی باید نگران باشیم که در حال حاضر نیستیم؟
استفان والت: یک احتمال تشدید قابل توجه درگیری در خاورمیانه است. خبر خوب این است که تاکنون هیچ یک از ناظران و طرف های ثالث در منطقه علاقه زیادی به مشارکت نشان نداده اند. تفاوت جزئی بین حزب الله و اسرائیل وجود دارد. حوثی ها چندین موشک شلیک کرده اند. اما به طور کلی، به نظر می رسد همه می خواهند آن را محدود نگه دارند.
در صورت ادامه درگیری که می تواند ماه ها ادامه یابد، به احتمال زیاد توانایی یا تمایل اکثر قدرت های منطقه ای برای ایستادن در حاشیه درگیری کاهش خواهد یافت. اگر جنگی جدی بین اسرائیل و حزبالله درگرفت و اگر ایران مجبور شود فعالانهتر درگیر شود – که البته ایالات متحده را در سمت اسرائیل وارد درگیری میکند – ناگهان شما دچار یک درگیری منطقهای میشوید که شبیه هیچ یک از ما نیست. دههها، اگر نه دههها، دیده شده است. ما اخیراً چیزی نداشتیم
وضعیت بین اسرائیلی ها و فلسطینی ها در چند ماه آینده را چگونه می بینید؟ به نظر شما وضعیت ممکن است یک سال آینده چگونه باشد؟
استفان والت: متأسفانه، من فکر میکنم یک سال بعد اوضاع آنقدرها متفاوت به نظر نمیرسد. تا آن زمان، عمل خشونت آمیز به پایان خواهد رسید. نوعی آتش بس یا پایان کارزار اسرائیل در غزه وجود خواهد داشت. غزه تا حد زیادی نابود خواهد شد. بنابراین، این یک بحران انسانی با ابعاد گسترده خواهد بود و یک سال یا بیشتر پایان نخواهد یافت.
مشکل اساسی – مشکل سیاسی چگونگی همزیستی اسرائیلی ها و فلسطینی ها در این فضای جغرافیایی – تا یک سال دیگر حل نخواهد شد. فکر نمیکنم تغییری را در دولت اسرائیل مشاهده کنید که ناگهان بگوید: «اکنون ما واقعاً طرفدار پیگیری راهحل دو کشور هستیم». من فکر نمی کنم شما شاهد یک تشکیلات خودگردان فلسطینی اصلاح شده و تقویت شده باشید. فکر نمی کنم شما شاهد حذف حماس باشید. حتی ممکن است حماس را در غزه و کرانه باختری به عنوان نماد مقاومت فلسطین ببینید. خبر غم انگیز این است که یک سال دیگر که این گفتگو را انجام دهیم، آن موضوع مانند امروز حل ناپذیر و غیر قابل حل خواهد بود.
در مورد توافق احتمالی اسرائیل برای عادی سازی روابط با عربستان سعودی چطور؟
استفان والت: در حال حاضر درگیریها مانع این امر شده است، اما فکر نمیکنم در درازمدت جلوی آن را بگیرد، زیرا انگیزهها برای توافق بازیگران مختلف از بین نرفته است. در مورد آمریکا، انگیزه اولیه واشنگتن واقعاً به درگیری اسرائیل و اعراب مرتبط نبود. ما در تلاش بودیم تا نوعی ترتیبات امنیتی با ریاض ایجاد کنیم تا آنها را در کنار خود در دوره ای نگه داریم که عربستان سعودی حداقل تا حدی با چین معاشقه می کرد. راه دستیابی به آن در نظام سیاسی آمریکا پیوند دادن آن به عادی سازی با اسرائیل بود. این انگیزه برای حفظ عربستان در دایره امنیتی آمریکا و عدم همسویی مجدد آن با چین از بین نرفته است.
سعودی ها خواهان بهترین توافقی هستند که می توانند به دست آورند و مایلند تضمین های امنیتی از ایالات متحده دریافت کنند. اسرائیلی ها مایلند دستاورد نمادین یک توافق عادی سازی با عربستان سعودی را داشته باشند. من تصور می کنم این داستان احتمالا دوباره زنده خواهد شد. سوال این است که چقدر سریع بهبود خواهد یافت – و این ممکن است بستگی زیادی به چگونگی ادامه درگیری و واکنش افکار عمومی عرب داشته باشد.
نظر شما در مورد اینکه چگونه خشم از جنگ غزه ممکن است بر تحولات خاورمیانه و همچنین ایالات متحده تأثیر بگذارد چیست؟
استفان والت: افکار عمومی در جهان عرب همیشه نسبت به سیاستهای بسیاری از دولتهای آنها نسبت به اسرائیل خصمانهتر و قطعاً کمتر دلسوزتر بوده است. به خصوص در مصر که در نهایت از امضای قرارداد صلح با اسرائیل خودداری کرد. دولت اسرائیل و دولت مصر اساسا سال ها غزه را پنهان کرده اند. این در تضاد کامل با نظرات بسیاری از شهروندان مصری است. و این نه تنها در عربستان سعودی بلکه در تعدادی از کشورهای خلیج فارس نیز صادق است، احتمالاً در اردن نیز به وضوح قابل مشاهده است.
این یک تنش عمیق را برای ایالات متحده آشکار می کند، جایی که از یک طرف می گوییم طرفدار دموکراسی هستیم و مردم باید حکومت کنند، اما می دانیم که وقتی صحبت از خاورمیانه به میان می آید، اگر مردم واقعاً تأثیرگذار باشند یا حتی صدادار باشند اگر بگوییم تکلیف سیاست ها چه می شود، موضع بسیاری از آن دولت ها باید کاملاً متفاوت می بود.