۱۴ سال با قهوه تلخ؛ آغاز پروژه‌ای جاه‌طلبانه! :: افق میهن

چهارده سال پیش در این روزها، در اواخر شهریور در سال ۲۰۰۹، بخش خصوصی یکی از جاه طلبانه ترین پروژه های نمایشی خود را ارائه کرد.

به گزارش افق میهن، چهارده سال پیش در همین ایام، در اواخر شهریور در سال ۲۰۱۹، بخش خصوصی یکی از جاه طلبانه ترین پروژه های نمایشی خود را ارائه کرد. این پروژه با نام «قهوه تلخ» در زمانی منتشر شد که جامعه همچنان در تب حوادث سال ۸۸ بود و با وجود فضای سنگین اجتماعی آن زمان، این سریال توانست به یکی از پرفروش ترین های داخلی تبدیل شود. آثار کمدی در ایران

آغاز یک پروژه بلندپروازانه

«قهوه تلخ» در یکی از زیباترین لوکیشن های تهران در خیابان ساسان محله والنجک فیلمبرداری شد. این سریال کمدی فانتزی داستان یک استاد تاریخ شکست خورده را روایت می کند که بر اثر تصادف به دورانی تخیلی بین دوران زندیه و قاجاریه پرتاب می شود. این سریال با تلفیق عناصر تاریخی و فانتزی توانست فضای جدیدی را در کمدی های ایرانی ایجاد کند.

تیم تولید: نام های آشنا اما متفاوت

یکی از نکات جالب «قهوه تلخ» عدم حضور پیمان قاسم خانی نویسنده مشهور کمدی های قبلی مهران مدیری در گروه نویسندگی بود. این بار داستان توسط خشایار الوند نوشته شد و امیرمهدی ژله با مهارت خود در طراحی صحنه به کارگردان و گروهش کمک کرد تا بار دیگر خاطرات خوشی از کمدی های قبلی مانند «شب های بره» را برای مخاطبان زنده کنند.

حتی موفق تر از شهرزاد!

«قهوه تلخ» در حالی پخش شد که شبکه های سینمای خانگی در ایران حضور فعالی نداشتند و پخش فیلم ها از طریق تست های فیزیکی دیهدی انجام می شد. این سریال با ۳۵ بازیگر و هزینه های بالای تولید توانست بخش زیادی از مخاطبان را به خود جذب کند. برخی از قسمت های سریال تا یک میلیون نسخه فروخت. عددی که برای آن زمان بی سابقه بود. برای مقایسه بد نیست بدانید سری اول سریال «شهرزاد» که در سال های بعد توزیع شد، هرگز نتوانست بیش از ۳۰۰ هزار نسخه بفروشد. این موفقیت حکایت از محبوبیت «قهوه تلخ» و تأثیر آن بر مخاطبان خانگی داشت.

چرا موفق شد؟ چه خاطراتی از خود به جا گذاشت؟

از آن سریال هنوز سکانس های زیادی به اشتراک گذاشته می شود، دو شخصیتی که جواد عزتی و هادی کاظمی عهده دار آن بودند، از موفق ترین انواع کمدی ایران در دو دهه اخیر بودند. تمام دنیای داستان هان مملو از ارجاعات و استعاره های سیاسی و اجتماعی بود، بنابراین با ماهیت معترض مردم در آن زمان همخوانی داشت، هرچند ممکن است اکنون و امروز میزان خشم مردم فراتر از شناسایی با آن سطح باشد. طنز انتقادی به هر حال قهوه تلخ روابط قدرت را به سخره گرفت و گفت و خندید.

آن کاخ در حافظه جمعی باقی ماند

مکان محدود می توانست فاجعه ای برای قهوه تلخ باشد، اما معلوم شد که یک برگ برنده بود، زیرا اساساً مدیر تجربه زیادی داشت که در مکان های محدود کار می کرد، از جاروبرقی و برقی گرفته تا شب های خالی که کاملاً در باغ سپری می شد. . اینجا اما گوشه های به اصطلاح قصر جان داشت و به روایت ریتم می داد. در واقع طراحی صحنه و فضاسازی به گونه ای بود که به ابزاری برای پیشبرد داستان تبدیل شد و به این دلیل که رنگ ها و تزیینات برای طنز در نظر گرفته شده بود. برای گرفتن، کار انجام شد و قهوه تلخ موفق شد.

در کل «قهوه تلخ» نه تنها به دلیل داستان و اجرای جذاب، بلکه به دلیل ساختار موفق تولید و پخش، جایگاه ویژه ای در تاریخ نمایش های خانگی ایران دارد. این سریال با وجود پایان نامعلوم، همچنان در خاطره ها مانده و جایگاه خود را به عنوان یکی از آثار کمدی ماندگار ایران حفظ کرده است.