اخترشناسان آینده ترسناک زمین را به چشم دیدند!

وقتی خورشید ما بسوزد چه اتفاقی برای زمین خواهد افتاد؟ یک منظومه سیاره ای تازه کشف شده در فاصله ۴۰۰۰ سال نوری از ما، ممکن است به این سوال پاسخ دهد و دنیایی شبیه به زمین را نشان دهد که به دور بقایای ستاره ای مانند خورشید ما می چرخد.

زمین را نه به‌عنوان واحه‌ای پر جنب و جوش و حیات‌بخش که می‌شناسیم، بلکه به‌عنوان یک دنیای متروک و یخ‌زده که به دور بقایای کم‌نور ستاره‌ای مانند خورشید ما می‌چرخد، تصور کنید. این صحنه ای است که توسط منظومه تازه کشف شده ایجاد شده است، جایی که سیاره ای شبیه به زمین به دور یک کوتوله سفید در فاصله ای تقریباً دو برابر مدار فعلی خورشید می چرخد. این یک دژاووی کیهانی است، پیش نمایشی از یک سرنوشت محتمل که در آینده ای دور در انتظار سیاره ماست.

به گفته SF، داستان این کشف قابل توجه با یک ترفند جادویی آسمانی به نام میکرولنزینگ گرانشی آغاز می شود. در سال ۲۰۲۰، اخترشناسان یک درخشش مختصر از یک ستاره دور را شناسایی کردند که توسط گرانش یک منظومه سیاره ای هزار بار بزرگ شده بود. این عدسی کیهانی که KMT-2020-BLG-0414 نام دارد، نه تنها یک، بلکه سه جرم، از جمله یک ستاره با جرم حدود نیمی از خورشید ما، یک سیاره به اندازه زمین، و یک جرم بسیار بزرگتر با جرم حدود را نشان داد. ۱۷ برابر با سیاره مشتری بود که احتمالاً یک کوتوله قهوه ای است.

با این حال، ماهیت واقعی این سیستم یک راز باقی ماند تا اینکه کمینگ ژانگ، دانشجوی سابق دکترا در دانشگاه کالیفرنیا-برکلی و همکارانش با استفاده از تلسکوپ قدرتمند Keck II در هاوایی، نگاه دقیق‌تری به آن انداختند. چیزی که آنها پیدا کردند کلید حل معماهای سیستم بود. یافته های آنها در مجله Nature Astronomy منتشر شده است.

ژانگ توضیح می دهد: “نتیجه گیری ما بر اساس رد سناریوهای جایگزین است، زیرا یک ستاره معمولی به راحتی دیده می شد.” ما به این نتیجه رسیدیم که فقط می تواند یک کوتوله سفید باشد.

این کمبود نور، داستان قانع کننده ای را روایت می کند. ستاره ای که در قلب این منظومه قرار دارد قبلاً زندگی اولیه خود را گذرانده بود، به یک غول سرخ تبدیل شد و در نهایت به حالت فعلی خود به عنوان یک کوتوله سفید، یک کوتوله متراکم و به اندازه زمین، مستقر شد. بود

پیامدهای این کشف بسیار فراتر از مرزهای نجوم است. این یک گوی کیهانی را ارائه می‌کند که با افزایش سن خورشید خود، پیامد بالقوه‌ای را برای زمین نشان می‌دهد. در حدود یک میلیارد سال دیگر، ستاره ما شروع به متورم خواهد کرد، به طور بالقوه سیارات درونی را در بر می گیرد و سیارات بیرونی، از جمله زمین را در صورت زنده ماندن، به مدارهای وسیع تری پرتاب می کند.

ژانگ خاطرنشان می کند: «ما در حال حاضر در مورد اینکه آیا زمین می تواند در شش میلیارد سال آینده توسط خورشید غرق شود یا خیر، اتفاق نظر نداریم. در هر صورت، سیاره زمین تنها برای میلیاردها سال دیگر قابل سکونت خواهد بود، در آن نقطه اقیانوس های زمین در نتیجه اثر گلخانه ای تبخیر می شوند، مدت ها قبل از اینکه توسط یک غول سرخ بلعیده شوند.

در حالی که سرنوشت سیاره ما نامشخص است، سیستم KMT-2020-BLG-0414 شواهدی را ارائه می دهد که جهان های زمین مانند ممکن است از آخرین تغییرات پرتلاطم ستارگان خود جان سالم به در ببرند. این گواهی بر انعطاف پذیری سیارات است.

این کشف بیش از یک کنجکاوی علمی است. این بازتاب عمیقی در مورد جایگاه ما در جهان و سرنوشت نهایی خانه کیهانی ما است. وقتی به آسمان شب خیره می شویم، فقط ستاره ها و سیارات دوردست را نمی بینیم. آینده های احتمالی را می بینیم.

در حالی که بشریت به آینده بلندمدت خود فکر می کند، ژانگ بارقه ای از امید را ارائه می دهد. حتی اگر زمین از فاز غول سرخ خورشید جان سالم به در نبرد، منظومه شمسی بیرونی ممکن است به یک پناهگاه شگفت انگیز تبدیل شود.

وی در پایان می گوید: با تبدیل شدن خورشید به غول سرخ، منطقه قابل سکونت به دور مشتری و مدار زحل می چرخد ​​و بسیاری از این قمرها به سیارات اقیانوسی تبدیل می شوند. من فکر می کنم، پس، بشریت می تواند به آنجا مهاجرت کند.