چگونه امارات اقتصاد ایران را به گروگان گرفته است؟!

تنها در ۱۰ سال گذشته ۱۴۰ میلیارد دلار از منابع ارزی ایران معادل یک سوم اقتصاد کشور صرف واردات کالا از امارات شده است و ۸۵ درصد کانال مالی تجارت تهران وابسته به درهم است. .

افق میهن به نقل از فارس، عمق تراز تجاری ایران و امارات در ۸ سال گذشته ۲۰ برابر منفی شده است و میزان واردات کالاهای تهران از ابوظبی در سال ۱۴۰۲ به ۲۱ میلیارد دلار رسیده است. مبلغی معادل دو سوم درآمد نفتی کشور در یک سال است.

در حال حاضر امارات مبدأ واردات یک سوم کالاهای مورد نیاز ایران است و مجید شکری، کارشناس اقتصادی می گوید: ۸۵ درصد ارز مورد نیاز ایران برای واردات کالا به درهم امارات وابسته است.

بانک مرکزی هنوز آماری از وابستگی بازار ارز ایران به مبادلات امارات ارائه نکرده است، اما اخبار غیررسمی حاکی از آن است که واردکنندگان کالا در ایران برای دسترسی به ارزهای رایج از جمله دلار، ابتدا باید از طریق صرافی های امارات اقدام به خرید درهم کنند.

اکنون همزمان با تنش بین تهران و ابوظبی بر سر مالکیت جزایر سه گانه، نرخ دلار در تهران رو به افزایش گذاشت.

در سال ۲۰۱۹، زمانی که صرافی های اماراتی روند حواله های درهم-دلار را مختل کرد، ارز به کف بازارهای ایران جهش کرد.

در دهه گذشته ۱۴۰ میلیارد دلار از منابع ارزی ایران صرف واردات کالا از امارات شده است. این رقم معادل کل هزینه توسعه زیرساخت های پایتخت اقتصادی امارات دبی است که شامل فرودگاه مرکزی جهانی دبی، مترو، جاده ها و مناطق آزاد تجاری مانند منطقه آزاد جبل علی است.

سایت بین المللی CFR وابستگی اقتصاد کشور به کانال مالی را تهدیدی بزرگ برای اقتصاد دانسته و از این اقدام به عنوان نوعی استثمار در دنیای جدید نام برده است.

جواد ذبیحی، کارشناس اقتصادی، تحریم ها را عامل حرکت ایران به سمت کانال مالی امارات دانست و می گوید: وقتی ارتباط با دنیا قطع شود و پول ملی ما ارزش خود را از دست بدهد، مجبور می شویم همه ی تخم های خود را در آن بگذاریم. سبد یک کشور و وابسته شدن.

اما یکی دیگر از کارشناسان اقتصادی به نام محمد امین الرعایا می گوید در شرایط تحریم، شرکای تجاری قابل اعتمادتری برای ایران وجود دارد که از قضا به دلیل صادرات نفت با ایران، تراز تجاری مازاد تجاری دارند و به این ترتیب، وضعیت مالی این کشور به وجود می آید. کانال ها را می توان متنوع کرد.

اتاق فکر حاکمیت دانشگاه صنعتی امیرکبیر تنوع کانال های مالی ایران با تکیه بر ظرفیت نهادهای بین المللی از جمله سازمان های شانگهای و بریکس را حتی در شرایط تحریم نیز امکان پذیر می داند و معتقد است که واردات و کانال های مالی ایران باید به سرعت در این زمینه متنوع شود. از این طریق