انسان‌ها قبل از عصر کشاورزی چه می‌خوردند؟
ظهور عصر کشاورزی تقریباً ۱۱۵۰۰ سال پیش در خاورمیانه نقطه عطفی در تاریخ بشر تلقی شد و انقلابی را در رژیم غذایی و سبک زندگی انسان خردمند از زمان پیدایش آن در آفریقا در ۳۰۰۰۰۰ سال پیش رقم زد.
بقایای انسان قبل از این تاریخ به ندرت یافت می شود و این امر باعث می شود تا دانشمندان درک دقیق رژیم غذایی انسان ها قبل از انقلاب کشاورزی را دشوار کنند. اما اکنون گروهی از محققان می گویند که در آن دوره زمانی به نتایج جدیدی از زندگی بشر دست یافته اند.
محققان آلمانی برای تحقیقات خود، امضاهای شیمیایی یافت شده در استخوان ها و دندان های مختلف هفت نفر را که مربوط به حدود ۱۵۰۰۰ سال پیش در غاری خارج از روستای تافورالت در شمال شرقی مراکش به جا مانده بود، بررسی کردند.
تجزیه و تحلیل این بقایا وجود عناصری مانند کربن، نیتروژن، روی، گوگرد و استرانسیم را ثابت کرد که نشان دهنده نوع و مقدار گیاهان و گوشت مصرفی آنها بود.
بقایای انواع گیاهان وحشی خوراکی از جمله بلوط شیرین، دانه کاج، پسته، جو دوسر و حبوبات در بقایای این انسان ها یافت شد. دانشمندان می گویند غذای اصلی این انسان ها بر اساس بقایای استخوان های کشف شده در غار، گونه ای جانوری به نام «گوسفند بربر» بوده است.
زینب موباتهج، محقق باستان شناسی در موسسه ماکس پلانک آلمان و نویسنده اصلی این مطالعه، می گوید: تصور غالب این بوده است که رژیم غذایی شکارچی-گردآورنده عمدتاً از پروتئین های حیوانی تشکیل شده است. با این حال، شواهد جدید نشان می دهد که گیاهان بخش بزرگی از رژیم غذایی شکارچیان را تشکیل می دهند.
بکلروی ژائون، ژئوشیمیدان دیرینه شناسی در مؤسسه تحقیقات ملی فرانسه و یکی از محققان می گوید: «این مهم است زیرا نشان می دهد که احتمالاً چندین جامعه بشری در سراسر جهان قبل از توسعه کشاورزی شروع به گنجاندن مقدار قابل توجهی از گیاهان در رژیم غذایی خود کرده اند. نویسندگان مطالعه خودشان این کار را کرده بودند.»
بقایای اسکلت یافت شده متعلق به انسان های فرهنگ باستانی ایبروماروس، شکارچی-گردآورندگانی است که از حدود ۲۵۰۰۰ تا ۱۱۰۰۰ سال پیش در بخش هایی از مراکش و لیبی زندگی می کردند. شواهد نشان می دهد که غار محل زندگی و دفن آنها بوده است.
به گفته محققان، این افراد در بخش زیادی از سال از غار استفاده می کردند که نشان دهنده سبک زندگی کم تحرک و سرگردانی کمتر آنها در طبیعت در جستجوی منابع است.
حفره های دندانی این انسان ها که نشان دهنده مصرف گونه های گیاهی نشاسته ای است نیز نشان می دهد که از گیاهان وحشی که در فصول مختلف سال رسیده بودند استفاده می کردند.
به گفته محققان، شکارچیان و گردآورندگان ممکن است گیاهان خوراکی را در تمام طول سال ذخیره کرده باشند تا از خود در برابر کمبود فصلی طعمه محافظت کنند و اطمینان حاصل کنند که در تمام طول سال به غذا دسترسی دارند.
محققان دریافتند که ایبروموریان فقط از گیاهان وحشی تغذیه می کردند. آنها هرگز کشاورزی را توسعه ندادند و این پیشرفت بزرگ انسانی نسبتاً دیر به شمال آفریقا رسید.
دکتر مبتهج گفت: ممکن است این انسان ها گیاهان وحشی را زودتر از آنچه قبلا تصور می شد وارد رژیم غذایی نوزادان خود کرده باشند.
با مقایسه ترکیب شیمیایی دندان های دو نوزاد پیدا شده، محققان به تغییراتی در رژیم غذایی نوزاد در طول زمان پی بردند. آنها می گویند که شواهد نشان می دهد که غذاهای جامد در حدود ۱۲ ماهگی مصرف می شده است، بنابراین نوزادان زودتر از آنچه در جامعه پیش از کشاورزی انتظار می رفت از شیر گرفته می شدند.
دکتر مبتحج می افزاید: «درک اینکه چرا برخی از گروه های شکارچی-گردآورنده به کشاورزی روی آوردند در حالی که برخی دیگر به کشاورزی روی آوردند، می تواند بینش ارزشمندی در مورد عواملی که باعث پیدایش کشاورزی شد، ارائه دهد.
نتایج مطالعات جدید در مجله علمی “Nature Ecology & Evolution” منتشر شده است.
منبع: یورونیوز
