ورزشی

در مورد سرمایه هایی که مفت می‌سوزند؛ خوش به حالتان که نیسـتید!

این مقدمه را گفتیم تا به بازی آزاد فوتبال ایران در رابطه با برخی از مهم ترین دارایی های آن برسیم. علی دایی بر فراز این کوه حسرت ایستاده است. پرستیژ فوتبال ایران در دنیا و مردی که توانست با برند و نفوذش گره های زیادی بگشاید اما سال هاست که خانه نشین شده و مطلقا تمایلی برای حضور دوباره در عرصه ورزش نشان نمی دهد. کمترین و ساده ترین کاری که دایی می توانست انجام دهد مربیگری بود. حوزه ای که در آن منتقدان زیادی دارد. جالب اینجاست که دایی با همین لباس پدیده های متعددی را به فوتبال ایران معرفی کرد. از کریم انصاری فرد، علی علیپور و امید عالیشاه تا مهدی طارمی که آخرین بازی خود را در این هفته برای پورتو انجام داد و راهی اینتر ایتالیا شد. این می توانست سطحی ترین و اولین لایه خدمات دایی به فوتبال ایران باشد که الان از آن محرومیم. ببینیم کدام یک از شما طارمی بعدی را پیدا می کنید و کدام یک از شما جسارت این را دارید که بازیکن گمنامی را که از هفته سوم لیگ برتر برای تست با اتوبوس آمده بود در تیم بزرگی مثل پرسپولیس درست کند؟

بسیاری دیگر وجود دارد؛ از کریم باقری که یکی از استانداردترین بازیکنان تاریخ فوتبال ایران محسوب می شود و با اینکه کار فنی نداشت، سال ها ضامن حفظ نظم در پرسپولیس و تیم ملی بود تا مهدی مهدوی کیا. که یکی از یازده مرد منتخب تاریخ باشگاه هامبورگ معرفی شد. ما در مورد تیم بزرگی صحبت می کنیم که قهرمان لیگ قهرمانان اروپا شده است. حال سوال اینجاست که آنها کجا هستند؟ آیا این به این معناست که در چنین فوتبال بزرگی جایی برای هیچ کدام از آنها وجود ندارد؟ یعنی نمی توانستند گره ای را باز کنند و سنگی را روی سنگ بگذارند؟ ما چه کردیم که حالا هر کدامشان در گوشه ای خلوت هستند و اگر کلاهشان بیفتد برای برداشتن آن به فوتبال برنمی گردند؟

از منظری دیگر باید به این بزرگان تبریک گفت که این روزها در فوتبال نیستند و خیلی چیزها را ندیده و نشنیده اند. کلیدواژه های پرکاربرد فوتبال ایران وضعیت زرد و غم انگیز آن را به خوبی فریاد می زند. رشوه، سکه، ساعت، هدیه دلاری به ادمین های تلگرام، مصاحبه های تند و تهمت های زشت، داد و فریاد و اعتراض و داد و فریاد… متأسفانه این فوتبال به دست آدم های کوچک فتح شده و تا جایی که توانسته اند سقفش را کوتاه کرده اند. خودشان راحت تر باشند. بنابراین امثال دایی و باقری و مهدوی کیا خدا را شکر کنند که دور از این فضا مشغول زندگی خودشان هستند. نمی دانیم چرا در انتهای مطلب یاد پاسخ معصومانه کریم باقری به سوال مجری یک برنامه اینترنتی می افتیم؛ از او پرسیده شد: کدام یک از بازیکنان فعلی تیم ملی را بیشتر دوست داری؟ و او گفت: هیچ کدام! اگرچه آقای کریم خیلی زود سعی کرد با چند جمله جبرانی از سردرگمی و ناراحتی جلوگیری کند، اما بسیاری از حضار انرژی پنهان پشت آن «هیچ» را گرفتند!

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

دکمه بازگشت به بالا