راز عمر جاودانه ما شاید در ژن موش کور برهنه نهفته باشد
پرده های برهنه – که به آن موش های حفاری برهنه نیز گفته می شود – سوسیس های عجیب ، زیرزمینی ، زیرزمینی و دندان مانند است که دانشمندان اکنون راز ژنتیکی در مورد زندگی خود را فاش کرده اند.
یک تحقیق جدید در مورد آنها نشان می دهد که این حیوان نوعی مکانیسم ترمیم است که دارای تکامل است که می تواند دلیل زندگی آن را توضیح دهد.
این موش ها در تونل های زیرزمینی زندگی می کردند تا ۵ سال قدمت دارند ، طولانی ترین زندگی جوندگان گران قیمت در جهان.
یافته های جدید منتشر شده در علوم علمی علوم همچنین توضیح می دهد که چرا موشهای نابینا برهنه در برابر بسیاری از بیماری های مرتبط با سن مقاوم هستند.
این حیوانات در برابر سرطان ، تجزیه و تحلیل مغز و نخاع و آرتروز مقاوم هستند. به همین دلیل بسیاری از دانشمندان می خواهند بدانند که بدن آنها چگونه کار می کند. در این مطالعه توسط تیمی از دانشگاه Tavanji در شانگهای چین ، با تمرکز بر روند ترمیم DDی ، این یک روند طبیعی در سلول های بدن ما و سایر حیوانات بود.
هنگامی که رشته ها به این معنی هستند که ساختمانهای ژنتیکی ما آسیب دیده باشند ، مکانیسم فعال که در آن یک رشته سالم دیگر وجود دارد ، یک مدل به عنوان الگویی برای ترمیم شکستگی استفاده می شود.
تمرکز روی یک پروتئین خاص بود که به سیستم آسیب و ترمیم کمک می کند. هنگامی که سلول آسیب را تشخیص می دهد ، یکی از مواد تولیدی آن پروتئینی به نام C-gas است. این پروتئین نقش های بسیاری دارد ، اما نکته مهم برای دانشمندان این بود که در انسان ، این روند ترمیم یک یک نفر را مختل می کند و مانع از آشتی رشته ها می شود. دانشمندان می گویند این اختلال می تواند باعث سرطان و زندگی کوتاه تر شود.
اما در مورد موش کور برهنه ، محققان دریافتند که پروتئین مشابه دقیقاً برعکس عمل می کند و به بدن کمک می کند تا آن را بازگرداند و کد ژنتیکی را در هر سلول سالم نگه دارد.
گابریل بالموس ، متخصص درما و پیر از دانشگاه کمبریج به تازگی کشف هیجان انگیز را فقط آغاز داستان خوانده اند تا درک کنند که چرا این حیوانات زندگی خارق العاده ای دارند.
وی گفت: “شما می توانید پروتئین C-GAS / CG را به عنوان قطعه ای از پازل بیولوژیکی در نظر بگیرید ، شکل کلی در انسان و موش کور برهنه یکسان است ، اما در کپی موس کور چندین اتصالات وجود دارد و آن را به یک ساختار و عملکرد کاملاً متفاوت تبدیل می کند.”
به گفته گابریل بالموس ، برای میلیون ها سال تکامل ، موشهای نابینا برهنه مسیر بیولوژیکی موجود را با تغییر ساختار داخلی خود به اتمام رسانده اند.
“این کشف سؤالات اساسی را ایجاد می کند: چگونه تکامل توانسته است همان پروتئین را به گونه ای که برعکس عمل می کند تولید کند؟ چه چیزی تغییر کرده است؟ و آیا این یک مورد استثنایی یا بخشی از یک مدل گسترده تر از تکامل است؟”
از همه مهمتر ، دانشمندان می خواهند بدانند که از ساختار ژنتیکی و رفتار این جوندگان برای بهبود سلامت انسان و کیفیت زندگی در سن انسان چه چیزی را یاد بگیرند.
گابریل بالموس معتقد است: “اگر بتوانیم زیست شناسی موش کور برهنه را معکوس کنیم ، ممکن است بتوانیم بسیاری از روشهای اساسی را برای جامعه پیر فراهم کنیم.”
منبع: بی بی سی