رد باوری قدیمی؛ بینی بزرگ نئاندرتالها برای سازگاری با سرما تکامل نیافته بود

فسیل دست نخورده یک مرد نئاندرتال در ایتالیا این باور قدیمی را رد می کند: بینی بزرگ اجداد باستانی ما برای سازگاری با آب و هوای عصر یخبندان تکامل نیافته است.
باور دیرینه در مورد نئاندرتال ها، پسرعموهای باستانی ما، سرانجام رد شد. اولین تحلیل دقیق حفره بینی کاملا دست نخورده در فسیل های انسان نشان می دهد که بینی بزرگ و پهن نئاندرتال ها برخلاف تصور رایج برای سازگاری با آب و هوای سرد تکامل نیافته است.
برای دههها، دانشمندان تصور میکردند که چهره متمایز نئاندرتالها (Homo neanderthalensis) که بین ۴۰۰۰۰۰ تا ۴۰۰۰۰ سال پیش میزیستند، در واکنش به زندگی در عصر یخبندان تکامل یافته است. نظریه غالب این بود که بینی بزرگ آنها هوای سرد و خشک را قبل از رسیدن به ریه ها گرم و مرطوب می کرد. اما این فرضیه همیشه با یک مشکل بزرگ روبرو بود: تمام شواهد فسیلی ساختارهای داخلی بینی نئاندرتال ها آسیب دیده و ناقص بود.
اما سرانجام، بن بست علمی با بررسی اسکلت مرد آلتامورا به پایان رسید. این فسیل نئاندرتال که بین ۱۳۰ تا ۱۷۲ هزار سال قدمت دارد، در اعماق غار لامالونگا در ایتالیا کشف شد و به دلیل محصور شدن در میان صخره ها و پوشیده شدن از رسوبات کلسیتی، یکی از کامل ترین فسیل های کشف شده بشر تاکنون محسوب می شود.
به دلیل شکنندگی شدید فسیل، جابجایی آن غیرممکن بود. از این رو تیمی از محققان به سرپرستی کوستانتینو بوزی از دانشگاه پروجا با عبور تجهیزات پیشرفته از راهروهای باریک غار، با استفاده از آندوسکوپ وارد جمجمه شدند و برای اولین بار ساختار داخلی و سه بعدی حفره بینی یک نئاندرتال را به صورت دیجیتالی بازسازی کردند.
به گزارش نیوساینتیست، Bozzi و همکارانش دریافتند که هیچ یک از ویژگی هایی که قبلاً به عنوان شاخص های بینی نئاندرتال برای سازگاری با سرما شناسایی شده بود، در این نمونه سالم وجود نداشت. این ویژگی ها شامل “برآمدگی میانی عمودی” و برجستگی های خاصی در دیواره های حفره بینی بود.
اگرچه هویت نئاندرتالی مرد آلتامورا بر اساس سایر ویژگی های جمجمه و شواهد ژنتیکی مشخص است، اما کشف جدید نشان می دهد که درک قبلی ما از آناتومی آنها اشتباه بوده است. Bozzi میگوید: «اکنون میتوانیم با اطمینان بگوییم که برخی از ویژگیهایی که زمانی برای متمایز کردن جمجمههای نئاندرتال در نظر گرفته میشد اساساً وجود ندارد.
پس دلیل بزرگ شدن بینی نئاندرتال ها چیست؟
محققان توضیح می دهند که این ویژگی صرفاً با اندازه کلی و بزرگ جمجمه آنها متناسب است و نشانه ای از سازگاری تخصصی با یک آب و هوای خاص نیست. Ludovic Slimak از دانشگاه تولوز فرانسه می گوید: “نتایج نشان می دهد که شکل صورت نئاندرتال ها نتیجه سازگاری تنفسی با سرما نیست، بلکه نتیجه فرآیندهای رشد و تناسب کلی بدن آنها است.”
این کشف جدید همچنین با تحقیقات دیگری مطابقت دارد که نشان می دهد فک فوقانی بیرون زده نئاندرتال ها ممکن است نتیجه سازگاری های منحصر به فرد در ناحیه گردن آنها باشد. در واقع، اکنون علم در حال بازنگری کامل درباره ایده «نئاندرتال سازگار با سرما» است.
تاد ری از دانشگاه ساسکس بریتانیا این دیدگاه جدید را به طور خلاصه بیان می کند: “همه چیز در مورد نئاندرتال ها همیشه مجبور بوده است که بر اساس سازگاری با سرما تفسیر شود، که کاملا اشتباه است.” من فکر می کنم آنها احتمالاً با سرمای شدید مشکل داشتند. به خصوص وقتی می بینیم که ما انسان های امروزی با ریشه های گرمسیری زنده ماندیم و در اوج آخرین عصر یخبندان منقرض شدند.
این تحقیق در مجله PNAS منتشر شده است.
منبع: زومیت










