ظهور دنباله‌دار اطلس؛ بیگانه اسرارآمیزی که پس از ۷ میلیارد سال از نزدیکی زمین عبور می‌کند
یورونیوز: در ۱ ژوئیه ۲۰۲۵، گروهی از ستاره شناسان با استفاده از تلسکوپ اطلس در ریو هورتادو، شیلی، یک جسم کم نور را در آسمان مشاهده کردند که رفتار آن با هیچ دنباله دار شناخته شده ای مطابقت نداشت.
این کشف که بعدها با نام رسمی «3I/ATLAS» به ثبت رسید، سومین جرم بین ستاره‌ای است که تاکنون از منظومه شمسی عبور کرده است.
پیش از این دنباله دار، عبور اجرام «Omuamoa» در سال ۲۰۱۷ و «2I/Borisov» در سال ۲۰۱۹ توسط دانشمندان ثبت شده بود.
اما این جرم بین ستاره ای ناشناخته و سرگردان دقیقا چیست؟ از کجا آمده است، به کجا می رود و آیا می تواند چیزی بیش از یک دنباله دار طبیعی باشد؟
اکثر ستاره شناسان بر این باورند که این جرم یک دنباله دار طبیعی است که با نزدیک شدن به خورشید درخشان تر می شود و آثاری از گاز و غبار در اطراف خود دارد.
نام این دنباله دار از مبدأ کشف آن گرفته شده است: عدد ۳ به معنای سومین جرم بین ستاره ای کشف شده، حرف “i” مخفف کلمه انگلیسی interstellar و Atlas نام شبکه تلسکوپ هایی است که آن را کشف کرده اند.
ویژگی خارق‌العاده 3i/Atlas در مسیر حرکت آن نهفته است: سرعت و جهت آن نشان می‌دهد که تحت تأثیر گرانش خورشید نیست و در واقع به طور تصادفی از منظومه ستاره‌ای دیگر وارد منظومه ما شده است.
به گفته ناسا، این توده فضایی با سرعتی بیش از ۲۰۰ هزار کیلومتر در ساعت (حدود ۶۱ کیلومتر در ثانیه) در فضا حرکت می کند و هر چه به خورشید نزدیکتر شود، سرعت آن بیشتر می شود.
مسیر این جرم هذلولی است. این بدان معناست که برای ماندن در مدار به دور خورشید بسیار سریع است.
طبق محاسبات این دنباله دار در مسیر خود از مدار زمین و مریخ عبور کرده و سپس از آن سوی منظومه شمسی خارج خواهد شد.
نزدیک ترین فاصله آن از زمین حدود ۲۷۰ میلیون کیلومتر تخمین زده می شود.
اکثر دانشمندان آن را یک پدیده طبیعی می دانند، اما آوی لیب، اخترفیزیکدان نظری در دانشگاه هاروارد، نظریه ای بحث برانگیز ارائه کرده است.
او که «پروژه گالیله» را برای بررسی شواهد احتمالی فناوری‌های فرازمینی هدایت می‌کند، در چندین مقاله علمی پیشنهاد کرده است که احتمال منشأ مصنوعی این جرم آسمانی را نباید نادیده گرفت زیرا ممکن است کاوشگری از تمدن دیگری باشد.
او در مقاله ای با عنوان «آیا I/Atlas 3 نور خودش را تولید می کند؟» این موضوع را مطرح کرد که درخشش این دنباله دار ممکن است ناشی از تشعشعات داخلی باشد و نه انعکاس نور خورشید. رفتاری که جانشین مشخصی ندارد.
وی در یادداشت دیگری نوشت: اگر این جنایت واقعا مصنوعی و دارای هوش فعال باشد، دو احتمال وجود دارد: یا اهداف آن کاملا صلح آمیز باشد یا برعکس، تهدیدی بالقوه برای بشریت تلقی شود.
ناسا اما این فرضیه را رد کرد و گفت: این جرم دقیقاً مانند یک دنباله دار رفتار می کند و تقریباً در همه ویژگی ها شبیه دنباله دارهای شناخته شده است.
آقای لیب بعداً توضیح داد که هدف او از ارائه این فرضیه به چالش کشیدن پیش فرض ها و حفظ “کنجکاوی کودکانه” در علم بود، نه اثبات وجود فناوری بیگانه.
I/Atlas 3 در حدود ۳۰ اکتبر ۲۰۲۵ به نزدیکترین فاصله خود از خورشید (حدود ۱.۴ AU یا ۱۸۰ میلیون کیلومتر) خواهد رسید و تقریباً در داخل مدار مریخ قرار خواهد گرفت.
به گفته ناسا، این جرم پس از عبور از پشت خورشید در اوایل دسامبر ۲۰۲۵ دوباره از زمین قابل مشاهده خواهد بود و احتمالاً با تلسکوپ های زمینی با اندازه متوسط قابل مشاهده خواهد بود.
