چرا این فیلم، همچنان بهترین فیلم کریستوفر نولان است؟
دیجیتال ترند نوشت: ده سال پیش همین هفته، فیلم علمی تخیلی حماسی کریستوفر نولان به نام «بین ستاره ای» در سینماها اکران شد.
به گزارش افق میهن، این فیلم ماجراجویی داستان فضانوردی به نام جوزف کوپر (با بازی متیو مک‌کانهی) و تیمش را دنبال می‌کند که برای یافتن سیاره‌ای جدید برای سکونت انسان به یک کرم‌چاله سفر می‌کنند، در حالی که زمین به دلیل خطر نابودی تهدید می‌شود. یک طاعون او بیشتر و بیشتر مبارزه می کند.
اگرچه این فیلم به اندازه «شوالیه تاریکی، تلقین یا اوپنهایمر مورد ستایش قرار نگرفته اند، اما بین ستاره ای هنوز به عنوان یکی از بهترین فیلم های نولان شناخته می شود.
این فیلم که بعد از «اودیسه: ۲۰۰۱» نامزد پنج جایزه اسکار شد، بهترین فیلم فضایی شد. فضای ایجاد شده توسط استنلی کوبریک شناخته شده است. شاهکار نولان در حال حاضر طرفداران وفاداری دارد، اما یادآوری اینکه چرا Interstellar یک فیلم علمی تخیلی محبوب و پیشرو است، مهم است.
موسیقی هانس زیمر کاملا با فضای حماسی فیلم مطابقت دارد
هانس زیمر، آهنگساز افسانه‌ای، در یکی از همکاری‌های متعدد خود با نولان، موسیقی دیگری برای Interstellar خلق کرد. زیمر با استفاده از ارگ کلیسایی در موسیقی فیلم موفق می شود بر شدت و عظمت مذهبی داستان بیفزاید. موسیقی به خوبی نشان می دهد که چگونه کوپر و تیمش با ترک زمین شگفتی های آسمان را کشف می کنند.
به گفته برخی موسیقی متن این فیلم یکی از بهترین آثار این آهنگساز است که شایسته بیش از نامزدی اسکار بوده است. با این وجود، این موسیقی به تثبیت جایگاه فیلم در تاریخ سینما کمک کرد.
بازیگران برجسته
در فیلم Interstellar، مک‌کانهی یک گروه بازیگر شگفت‌انگیز را رهبری می‌کند. همچنین، این فیلم بازی های اولیه ستاره های جوان فعلی مانند تیموتی شالامه و مکنزی فوی را به نمایش می گذارد.
هر یک از بازیگران در این فیلم به جای خود بازی گیرایی را ارائه می دهند. اما مک‌کانهی با بازی خود در نقش جوزف کوپر تماشاگران را تحت تأثیر قرار می‌دهد، زیرا شخصیت او باید شاهد بزرگ شدن دخترش مورف بدون او باشد. چستین نیز با بازی در نقش مورف بار احساسی را در فیلم به دوش می کشد.
تصاویر پیشگامانه Interstellar بی نهایت چشمگیر است
کریستوفر نولان در سبک فیلمسازی کلاسیک خود استفاده از تصاویر کامپیوتری را به حداقل رسانده و تا حد امکان از جلوه های واقعی استفاده کرده است. مانند کلاسیک های علمی-تخیلی مانند جنگ ستاره و اودیسه فضا۲۰۰۱Interstellar سفینه های فضایی را با استفاده از ماکت ها به نمایش می گذارد. اما مدل ها در مقیاس کوچک نیستند. حتی جالب است بدانید که تسرکت بزرگی که کوپر در اوج عجیب فیلم وارد آن می شود، کاملا واقعی است.
با توجه به دامنه پویای این فیلم فضایی، نولان مجبور شد از مقداری CGI استفاده کند. با این حال، او با جلوه های بصری از حد معمول فراتر رفت و با راهنمایی علمی فیزیکدان کیپ تورن، یک کرم چاله و سیاهچاله خارق العاده را به تصویر کشید.
چنین تصاویر شگفت انگیزی مخاطب را در این ماجراجویی فضایی غرق می کند و زیبایی و وحشت ناشناخته ها را به طور موثر به نمایش می گذارد. جای تعجب نیست که Interstellar برنده جایزه اسکار برای بهترین جلوه های بصری شد و همچنان یک معیار عالی برای نحوه استفاده از CGI در فیلم های علمی تخیلی است.
این فیلم داستانی هوشمندانه و دلگرم کننده را روایت می کند
جلوه های بصری به تنهایی نمی تواند همه مخاطبان را جذب کند. مانند بسیاری از فیلم های دیگر نولان، Interstellar داستانی جاه طلبانه ارائه می دهد که با درک مخاطب از واقعیت بازی می کند. در حالی که «Memento» و «Induction» به ترتیب حافظه و رویاها را بررسی می کردند، Interstellar درک انسان از زمان را در داستانی جذاب بررسی می کند که قهرمانان خود را در فضا و تاریخ می برد.
در همان زمان، Interstellar تصویری تاریک از آینده زمین ارائه می دهد، جایی که بشریت منابعی را که برای زنده ماندن نیاز دارد از دست می دهد. از آنجایی که تغییرات آب و هوایی و بلایای زیست محیطی همچنان وضعیت کنونی زمین را آزار می دهد، این فیلم علمی تخیلی آخرالزمانی واقعی تر به نظر می رسد. اما فیلم با پیام امیدی برای بشریت در مواجهه با تراژدی های بزرگ، مضامین سنگین خود را با خوش بینی ای که مخاطبان امروزی به آن نیاز دارند، متعادل می کند.
با این حال، یکی از نقاط قوت فیلم، روایت انسانی آن است. Interstellar فقط یک فیلم پرفروش دیگر درباره یک فرد عادی نیست که بشریت را از نابودی نجات می دهد. این یک داستان دلچسب از پدر و مادر شدن است که در مقیاس کیهانی و در حال تغییر جهان ارائه می شود، در حالی که قهرمان داستان با ترک وظیفه فرزندش روبرو می شود و این موضوع بین ستاره ای را به داستانی قابل ربط برای همه تبدیل می کند.
