چرا زمینلرزه و سونامی قدرتمند اخیر خسارات کمی بهبار آورد؟
گاردین نوشت: صبح چهارشنبه ، یکی از شدیدترین زمین لرزه های ثبت شده در جهان ، با بزرگی ۳.۵ در ریشتر ، منطقه ای کم فشار در شرق روسیه را لرزاند و سونامی را راه اندازی کرد که صدها کیلومتری در ساعت در اقیانوس گسترش یافت. این رویداد سیستم های هشدار سریع را در سراسر اقیانوس آرام فعال کرد و میلیون ها نفر به سرعت در ژاپن ، هاوایی ، سواحل غربی ایالات متحده ، کانادا ، شیلی ، اکوادور و نیوزیلند تخلیه شدند. هشدار سونامی اقیانوس آرام (PTWC) در هاوایی نقش اساسی در صدور سریع هشدارها داشت و هزاران نفر را نجات داده است.
با توجه به افق میهن ، این خسارت نسبتاً محدود است و هیچ تلفاتی در روسیه گزارش نشده است. تنها یک مورد از مرگ در ژاپن گزارش شده است که یک زن هنگام تلاش برای فرار از پرتگاه خارج شد. بالاترین ارتفاع موج سونامی در کامچاتکا به ۲ متر رسید و برخی از ساختمانهای ساحلی در منطقه سورو کورلاس روسی آسیب دیده بودند. آتشفشان Clivichfskow نیز به طور همزمان فوران کرد. با این حال ، در بیشتر مکان ها ، امواج کمتر از حد انتظار بودند: در هاوایی حدود ۱.۵ متر و در کالیفرنیا فقط بیش از یک متر.
کارشناسان می گویند این واکنش گسترده نتیجه درسهایی است که از سال ۲ سونامی گرفته شده است. در آن زمان ، بیش از ۶۰۰۰ نفر جان باختند و هیچ سیستم هشدار مؤثر وجود نداشت. اکنون سیستم های هشدار Tsunami در اقیانوس هند تنظیم شده اند ، اگرچه هنوز چنین سیستمی برای اقیانوس اطلس وجود ندارد. در حادثه اخیر ، PTWC با وجود تهدید به کاهش بودجه دولت ترامپ و پیشنهادات ذخیره شده ایلان مسک ، عملکرد بسیار مؤثر را انجام داد. کارشناسان می گویند منابع بیشتری باید به این موسسه ارائه شود تا بتواند در آینده جان بیشتری را نجات دهد.
یکی از اصلی ترین دلایلی که این زلزله بزرگ و سونامی گزارش نشده است ، در سالهای اخیر به طور قابل توجهی زیرساخت های هشدار دهنده و زیرساخت های آموزش عمومی گزارش نشده است. بر خلاف فاجعه سال ، جایی که بسیاری از مردم از خطرات سونامی و واکنش آگاه نبودند ، میلیون ها نفر از طریق پیام های تلفنی ، هشدارها و اطلاعیه های محلی در زمان مناسب از این خطر مطلع شدند و به ارتفاعات پناه بردند. همچنین تمرینات دوره ای ، افزایش آگاهی عمومی و استفاده از فناوری های پیشرفته برای تعیین مکان ، عمق و شدت زمین لرزه ها منجر به اقدامات فوری و مؤثر برای نجات جان افراد شده است. این آمادگی گسترده ، به ویژه در مناطق ساحلی ساحلی ، نقش مهمی در جلوگیری از فاجعه بشردوستانه ایفا کرد.