آیا اسپرم موش‌ها در مدار زمین می‌تواند آینده بشریت را تضمین کند؟
در چند سال گذشته، این سیاره با مشکلات بزرگی مواجه بوده است. از همه‌گیری‌های جهانی گرفته تا امواج گرما و بلایای طبیعی بی‌سابقه.
برخی بر این باورند که چنین اتفاقاتی نشان دهنده نیاز انسان به یافتن مکانی جدید برای زندگی است. پایگاه های روی ماه یا مریخ می توانند به عنوان تضمینی در برابر انقراض انسان از طریق فاجعه یا خود تخریبی عمل کنند.
با این حال، دانش ما در مورد توانایی زنده ماندن و تولید مثل در فضا هنوز ناقص است. بنابراین دانشمندان اسپرم منجمد موش را در یک جعبه محافظ پرتو در ایستگاه فضایی بین‌المللی قرار داده‌اند تا توانایی پستانداران برای تولید مثل در خارج از زمین را بهتر درک کنند.
هنگامی که این نمونه ها در سال آینده به زمین بازگردند، تورهیکو واکایاما، استاد مرکز بیوتکنولوژی پیشرفته در دانشگاه یاماناشی ژاپن، آنها را بررسی خواهد کرد تا اثرات محیط فضایی را تعیین کند و ببیند آیا می توان از آنها برای تولید فرزندان سالم استفاده کرد یا خیر.
آقای واکایاما در آزمایشگاه خود در ژاپن در حال توسعه دستگاهی است که به فضانوردان اجازه می دهد موش های ایستگاه فضایی بین المللی را به طور مصنوعی لقاح دهند. او می گوید این آزمایش ها در نهایت می تواند به نجات بشریت کمک کند.
او می گوید: «هدف ما ایجاد سیستمی برای حفظ ایمن و دائمی ذخایر ژنتیکی زمین در جایی در فضا، چه در ماه و چه در جاهای دیگر است، به طوری که حتی در صورت نابودی زمین، حیات دوباره احیا شود.
این ممکن است چیزی خارج از داستان علمی تخیلی به نظر برسد، اما آقای واکایاما مدت‌ها پیشگام در مطالعات تولید مثل بوده است. در سال ۱۹۹۷ او و یکی از همکارانش روش جدیدی اختراع کردند و با استفاده از سلول های یک موش بالغ، اولین موش جهان را به صورت ژنتیکی تولید کردند.
او همچنین مطالعه ای را در مورد رشد جنین موش در فضا انجام داد، کاری که قبلا فقط در موجوداتی مانند دوزیستان و ماهی انجام می شد.
دکتر واکایاما و تیمش روشی برای انجماد اسپرم ابداع کردند که نتیجه آن به ایستگاه فضایی بین المللی فرستاده شد.
پس از شش سال نگهداری در فریزر، این نمونه ها به زمین بازگردانده شدند. دانشمندان دوباره آنها را فعال کردند و توانستند از این اسپرم ها موش های سالم تولید کنند.
آنها به این نتیجه رسیدند که اسپرم منجمد با استفاده از روش “کم آبی” می تواند تا ۲۰۰ سال در فضا زنده بماند. با این حال، دکتر واکایاما می گوید این زمان «به هیچ وجه برای آینده ما کافی نیست».
دستگاه جدید اختراع شده توسط او می تواند از اسپرم در برابر تشعشعات در دمای اتاق محافظت کند. به این ترتیب، محققان می‌خواهند دریابند که آیا می‌توان نمونه‌ها را برای همیشه در فضا ذخیره کرد یا خیر.
برای چندین دهه، دانشمندان موجودات زمینی را برای مطالعه اثرات ریزگرانش و تشعشعات کیهانی بر فرآیندهای بیولوژیکی، از جمله تولید مثل، به فضا فرستاده‌اند.
به عنوان مثال، در سال ۱۹۸۹، ۳۲ تخم بارور شده به مدار زمین فرستاده شد تا چگونگی رشد آنها بدون گرانش را بررسی کنند.
در سال ۱۹۹۲، قورباغه هایی که در شاتل فضایی اندور متولد شدند، اولین مهره دارانی بودند که اولین روزهای خود را در فضا سپری کردند. با این حال، آنها در یافتن حباب های هوا برای تنفس مشکل داشتند.
ویرجینیا وترینگ، استاد دانشگاه فضایی بین‌المللی در فرانسه می‌گوید: «ما دیده‌ایم که اکثر مراحل خاص چرخه تولیدمثلی می‌تواند در فضا رخ دهد، حداقل در برخی از گونه‌ها. با این حال، همیشه موفق نیست.
او توضیح می دهد که ماهی های آزمایشگاهی «مداکا» و حلزون ها توانسته اند چرخه کاملی از تولید مثل را در فضا طی کنند. او می‌گوید: «رفتن به پستانداران گام بعدی طبیعی است تا ببینیم کدام مراحل کارآمد هستند.
دکتر واکایاما معتقد است که با گذشت زمان و حضور انسان های بیشتری در فضا، کار او اهمیت بیشتری پیدا می کند. وی می گوید: ما نمی دانیم که آیا فرآیندهایی مانند تشکیل سیستم عصبی و رشد اندام ها در ریزگرانش به درستی انجام می شود یا خیر.
او می‌افزاید که این آزمایش‌ها می‌تواند برای انتقال حیوانات دیگر، مانند سگ برای همراهی و دام‌هایی مانند گاو برای غذا، به سیارات دیگر مفید باشد.
گروهی از محققان ژاپنی قصد دارند به مطالعه روی موش ها ادامه دهند. پروژه لقاح مصنوعی توسط آژانس فضایی ژاپن پذیرفته شده است و دکتر واکایاما امیدوار است دستگاه خود را برای ارسال به ایستگاه فضایی بین المللی در دو سال آینده آماده کند.
او می‌گوید: «در فیلم‌های علمی تخیلی، مردم در سیارات دیگر زندگی می‌کنند و بچه‌هایی به دنیا می‌آورند، اما هنوز نمی‌دانیم که آیا این امکان پذیر است یا خیر.
او امیدوار است که آزمایش‌هایش بتواند روشن کند که آیا انسان‌ها می‌توانند به طور طبیعی در محیط خشن فضا تولید مثل کنند و رشد کنند.
آقای واکایاما در پایان می‌گوید: «اگر بتوانیم این موضوع را تأیید کنیم، مایه آرامش خواهد بود. و اگر این امکان پذیر نیست، باید چگونگی حل این چالش را بیابیم.”
منبع: یورونیوز
