آیا بریکس می‌تواند نظم اقتصادی جهانی را بازتعریف کند؟

گروه بریکس با افزودن اعضای جدید، سهم خود را از اقتصاد جهانی در سال ۲۰۲۵ به ۲۹ درصد رسانده و در تلاش است جایگاه خود را در مقابل گروه ۷ تقویت کند. این بلوک بر تجارت ارزهای ملی و ایجاد نظم چند قطبی تاکید دارد، اما اختلافات و چالش های داخلی در جذب اعضای جدید وجود دارد. در مقابل، G7 همچنان قدرت غالب در اقتصاد جهانی است.

گزارش کردن اخبار بورس به نقل از visualcapitalist; بریکس در حال گسترش است و سال گذشته پنج عضو جدید و هشت کشور شریک جدید اضافه کرد.
اما این بلوک ژئوپلیتیکی در حال ظهور چگونه در مقابل رهبران کنونی قدرت اقتصادی و سیاسی جهان قرار می گیرد؟
این گزارش با استناد به داده‌های صندوق بین‌المللی پول (IMF)، نشان می‌دهد که مجموع سهم اقتصادهای BRICS و G7 در اقتصاد جهانی در سال ۲۰۲۵ چقدر خواهد بود. داده ها بر اساس تولید ناخالص داخلی اسمی (GDP) به دلار آمریکا محاسبه شده و ارقام گرد شده است.

BRICS در مقابل G7; سهم در اقتصاد جهانی

بلوک بریکس پلاس که اکنون شامل ده کشور عضو است، حدود ۲۹ درصد از اقتصاد جهانی را در سال ۲۰۲۵ تشکیل خواهد داد. با این حال، G7 همچنان بلوک اقتصادی غالب است.

BRICS چیست؟

اصطلاح BRICS در ابتدا در دهه ۲۰۰۰ برای توصیف فرصت های سرمایه گذاری در اقتصادهای با رشد سریع ابداع شد. از آن زمان، پنج عضو مؤسس (برزيل، روسيه، هند، چين و آفريقاي جنوبي) براي ايجاد پلتفرمي براي حمايت از جهان چندقطبي تلاش كردند. آنها ایجاد مؤسسات جهانی را در کنار نهادهایی که عمدتاً توسط کشورهای G7 تأمین می شود، در اولویت قرار داده اند.

ارز رایج یا معامله با ارزهای ملی؟

همچنین در مورد ایجاد یک ارز مشترک برای تجارت بین کشورهای بریکس به منظور کاهش وابستگی به دلار بحث هایی صورت گرفت. یکی از مزیت های مهم این اقدام دور زدن تحریم های مالی است که در حال حاضر تجارت جهانی را برای حداقل دو کشور عضو بریکس (روسیه و ایران) محدود می کند.
با این حال، به دلیل ساختارهای اقتصادی بسیار متفاوت کشورهای عضو، ایجاد یک ارز مشترک برای بریکس بعید به نظر می رسد. از سوی دیگر، تجارت در داخل بلوک می تواند عمدتاً با ارزهای ملی انجام شود. به عنوان مثال، هند قبلاً از ارز خود (روپیه) برای خرید نفت خام از امارات متحده عربی استفاده کرده است.

واکنش ها به گسترش BRICS

دعوت از کشورهای جدید برای پیوستن به برجام با واکنش های متفاوتی در سطح بین المللی همراه بود.
برخی از کشورها از جمله امارات متحده عربی، ایران، مصر، اتیوپی و اخیراً اندونزی از این فرصت استفاده کرده اند.

از سوی دیگر، برخی کشورها محتاط تر بودند و ترجیح می دادند به جای عضویت کامل، «شریک» در بلوک باشند. این احتیاط بی دلیل نیست. به عنوان مثال، برخی از کشورها مانند ویتنام به شدت به تجارت با ایالات متحده متکی هستند و تمایلی به تقویت بزرگترین بازار صادرات خود ندارند. یکی دیگر از متحدان کلیدی آمریکا، عربستان سعودی، دعوتنامه ای برای پیوستن به کشورهای بریکس دریافت کرده است اما هنوز به آن پاسخی نداده است. در مقابل، خاویر میلی، رئیس جمهور جدید آرژانتین پیوستن به بریکس را اکیدا رد کرده و خواستار روابط نزدیکتر با ایالات متحده شده است.

پایان مقاله