احیای درخت یادشده در کتاب مقدس با بذرهای باستانی کشف شده در غاری در اسرائیل
دانشمندان یک دانه هزار ساله متعلق به یک گیاه ناشناخته را که در دهه ۱۹۸۰ در غاری در صحرای یهودیه در اسرائیل کشف شده بود، احیا کردند.
بر اساس قدمت رادیوکربن، این دانه بیش از ۱۰۰۰ سال قدمت دارد و مطالعات مربوط به “دی«EN» همچنین نشان داد که متعلق به گونه‌ای از درختان است که اگرچه امروزه اثری از این درخت نیست، اما در کتاب مقدس به آن اشاره شده است.
این گونه ناشناخته “شبا” نامگذاری شده است و تحقیقات نشان داده است که درخت “شبا” از نظر ریخت شناسی به درختان خانواده “Commiphora” نزدیک است. آنچه از مسیر توالی‌یابی می‌آید» و آنالیزهای فیلوژنتیکی نیز تأیید شد.
گفته می شود امروزه تنها حدود ۲۰۰ گونه گیاهی زنده از این خانواده وجود دارد که معمولاً در آفریقا، ماداگاسکار و شبه جزیره عربستان می رویند و به دلیل صمغ معطر و همچنین استفاده گیاهی ارزشمند هستند.
با این حال درخت «شبا» با دیگر گونه های نمونه برداری شده از این خانواده متفاوت است.
بذری که درخت «شبا» از آن روییده است به سال‌های ۹۹۳ تا ۱۲۰۲ میلادی بازمی‌گردد و دانشمندان برای اولین بار موفق شدند بذر گیاه «شبا» را طی ۱۴ سال گذشته به درختی ۳ متری و ویژگی‌های آن تبدیل کنند. . بار را شرح دهید.
دانشمندان بر این باورند که سبا احتمالاً بقایای جمعیتی از درختان منقرض شده در منطقه شام جنوبی است که شامل اسرائیل امروزی، فلسطین و اردن می شود.
دکتر سارا سالون، مدیر این تحقیق در سازمان پزشکی هداسا، اسرائیل، این فرضیه را مطرح کرد که “شبا” ممکن است نمونه ای از بلسان یهودی یا “پماد یهودی” باشد. درختی که در زمان های قدیم به خاطر عطرش ارزش زیادی داشت. این درخت به طور گسترده توسط نویسندگان هلنیستی، رومی-بیزانسی و همچنین توسط نویسندگان قرن چهارم قبل از میلاد تا قرن هشتم پس از میلاد توصیف شده است.
اما واقعیت این است که درخت «شبا» احیا شده هیچ گونه ترکیب معطری ندارد و به همین دلیل این فرضیه که «شبا» همان مرهم تاریخی یهودیان است که در زمان های قدیم در این منطقه کشت می شده، رد شد.
اکنون دانشمندان فرضیه دوم را برای توضیح هویت نهال جوانه زده باستانی در نظر می گیرند. که این درخت می تواند نمونه ای از گیاهی باشد که صمغ «تسوری» که در کتاب مقدس (تسوری) آمده است از آن استخراج شده است.
اعتقاد بر این است که صمغ “تاسوری” کتاب مقدس محصول یک گونه محلی در منطقه تاریخی گیلعاد در نزدیکی دریای مرده است. منطقه ای کوهستانی و جنگلی غنی در دوران باستان.
این ایده که سبا احتمالاً یک نمونه زنده از یک درخت گمشده اما ارزشمند است با این واقعیت تقویت می شود که خود دانه در غاری در منطقه ای نزدیک دریای مرده پیدا شده است.
تجزیه و تحلیل فیتوشیمیایی برگها و صمغ درخت نشان می دهد که این گیاه سرشار از “تری ترپنوئیدهای” پنج حلقه ای است. ترکیبی مرتبط با التیام زخم و خواص ضد التهابی، ضد باکتریایی و ضد سرطانی.
دانشمندان همچنین سطوح بالایی (۳۰ درصد) اسکوالن را در برگ‌های سبا، یک ترکیب آلی مورد استفاده در مراقبت از پوست، یافتند.
وجود این دانه در این غار هنوز برای دانشمندان جای سوال دارد. فرض آنها این است که احتمالاً حیوانی آن را به داخل غار برده است. در غیر این صورت، احتمالاً یک انسان عمداً آن را در آنجا ذخیره کرده است.
منبع: یورونیوز
