اروپا شریک بی اعتبار برجام شد/ مکانیسم ماشه مانع گفتگو است

محمد جواد زاریف ، که روز پنجشنبه در انجمن کنترل اسلحه ایالات متحده شرکت کرد ، پس از سخنرانی به برخی از سؤالات انجمن و شرکت کنندگان پاسخ داد: متن کامل به شرح زیر بود:

داریل کیمبال (رئیس انجمن کنترل ارتش و رئیس جلسه): من با یک سؤال واضح شروع می کنم. با توجه به شرایط و محدودیت های موجود و آنچه تاکنون اتفاق افتاده است ، که می تواند منجر به این دو تا چهار ساعت شود ، که می تواند هر دو نگرانی از سه کشور اروپایی را در نظر بگیرد ، نیازهای ایران را در نظر بگیرد و آژانس انرژی اتمی به دنبال آن است. بعد از آنچه در مورد وزیر امور خارجه و کشورهای اروپایی خود شنیدید و بگویید که اوضاع در چند ساعت آینده چه فرمول می تواند حرکت کند؟

زاریف: مهم است که همه در مورد امکاناتی که می تواند بعد از ضربه محکم و ناگهانی رخ دهد فکر کند. ما معتقدیم که اهرم SNAP فشار یک مهمانی را تقویت نمی کند. دستیابی به راه حل دشوارتر خواهد شد. اتحادیه اروپا شرایطی را ارائه داده بود كه وزیر امور خارجه آقای اراكچی معتقد بود كه این شرایط با امضای توافق نامه اخیراً با مدیر كل آژانس انرژی اتمی انجام شده و مذاکرات ایالات متحده را با بمباران جدول مذاکره ادامه داده است. بنابراین من نمی دانم اروپا به دنبال چه چیزی است. نتیجه آنچه اروپا به دنبال آن است ، باعث می شود وی به عنوان شریک مذاکرات بی اعتبار شود. من فکر می کنم پیشرفت بر اساس پیشنهاد ایران بسیار آسان است ، مشروط بر اینکه اروپا از برج عاج و خودشیفتگی خود سقوط کند و بپذیرد که اشتباه کرده است. هنگامی که من وزیر امور خارجه بودم ، با اروپا مذاکره کردیم تا توافق قرن نوزدهم (یعنی پاییز) را انجام دهیم ، اما اروپا حتی نتوانست این کار را انجام دهد. بنابراین ، اروپا یا سه کشور اروپایی نباید باور کنند که آنها تنها گروه هایی هستند که به تیپ متعهد هستند. آنها پس از عزیمت ترامپ از بریگام ، بریگام را نابود کردند.

آنها دو تعهد برای ما داشتند که حتی پرونده ای را نیز انجام نداده اند. شما باید مسئول این امر باشید و به جای اینکه در موقعیت برتر قرار بگیرید ، باید آینده را ببینید. شما باید ببینید چه کاری انجام می دهید. هیچ توجیهی قانونی برای اسنپبک وجود ندارد. شما می توانید این کار را از نظر سیاسی انجام دهید. شما می توانید کشورها را به جلو سوق دهید و مانند گذشته شورای امنیت را به عهده بگیرید. با این حال ، هیچ توجیهی قانونی و اخلاقی برای ترمیم قطعنامه های سازمان ملل وجود ندارد. بنابراین من فکر می کنم که فرصت هایی مانند کنسرسیوم ، امکاناتی مانند احیای ایران با آژانس ، فرصت هایی مانند مذاکره بین ایران و سه کشور اروپایی و همچنین روسیه و چین و احتمالاً بعداً آمریکا ، که می تواند در جدول مذاکره در نظر گرفته شود ، احیا شده است. در اینجا ، من نماینده دولت ایران نیز نیستم. من در مورد وضعیت مذاکرات چیزی نمی دانم. فردا می توانید سخنان خود را بشنوید و درباره برنامه خود اطلاعات بیشتری کسب کنید. من اخبار مربوط به مذاکرات در تلویزیون را دنبال می کنم ، و این نظر من است.

داریل کیمبر: با توجه به سخنرانی تهران ، به نظر می رسد دولت تحت فشار مجلس قرار دارد. طیف که قرار است ترک شود. P. Take t ، شما ذکر کردید که رئیس انقلاب چند روز پیش موضوع را رد کرده است ، اما هنوز هم فشار بر آن وجود دارد ، و طیف دوم ، که می گوید همکاری با آژانس انرژی اتم ، باید کاهش یابد یا به آرامی. من می خواهم این نتیجه را از آن بدانم. ص. چگونه می تواند یا همکاری با آژانس را کاهش دهد ، چگونه ایران می تواند از آن بهره مند شود ، زیرا بیشتر به علاقه ایران در ماندن در NPT است تا نشان دهد که برنامه هسته ای آن آستانه سلاح های هسته ای را رد نمی کند. لطفاً بگویید کدام یک از این مباحث منطقی است و چه چیزی نیست؟

زاریف: خوب ، استدلال کسانی که بر نیاز به همکاری قوی تر تأکید می کنند ، اکنون بسیار ضعیف است ، زیرا پس از عزیمت ترامپ از براجام ، یک سال کامل با آژانس با آژانس کار کرد و Brjam برای یک سال کامل اجرا شد. اگر به گزارش آژانس در ماه ژوئن نگاه کنید ، می بینید که اروپا تعهدات خود را انجام نداده است و ایالات متحده از کارگزار خارج شده است ، اما ایران تعهدات خود را نسبت به کارگزار انجام داد. بنابراین ، استدلال های یک جانبه این ابزارهای بین المللی در افکار عمومی و در پارلمان که هرگز با Brjam یا این توافق نامه ها عمل نکرده اند- بسیار قانع کننده نیستند. من مجلس را مقصر نمی دانم زیرا][ به دلیل بدعهدی‌های پی‌درپی آمریکا و اروپا بود. اما مسئله این است که خروج یا اعلام قصد خروج از ان.پی.تی به معنای ساخت بمب نیست. معنایش نخواستن یک توافق یک-جانبه است. من چنین چیزی را تأیید نمی‌کنم اما می‌توانید درکش کنید و در ضمن این کار می‌تواند یک فرصت ۹۰-روزه برای مذاکره نیز ایجاد کند. بنابراین من باور دارم که هر کدام از موارد که رخ دهد، حتی اگر ایران قصد خروج از آن را اعلام کند، ما همچنان می‌توانیم مذاکره کنیم. بسیاری در ایالات متحده می‌گویند که اسنپ‌بک پایان جهان نیست، بر اساس همین استدلال، می‌توان گفت که با اعلام خروج از ان.پی.تی هم دنیا را به آخر نمی‌رسد. به نظر من اقدام (اروپا) برای ارسال یادداشت به منظور لغو قطع‌نامه ۲۲۳۱ شورای امنیت کمتر از اقدام ایران در ارسال نامه خروج از ان.پی.تی بر اساس ماده ۱۰،  توجیه‌پذیر است. شما می‌دانید که تأسیسات ایران بمباران شدند، نیت خوب ایران در قبال توافق نادیده گرفته شد و توسط طرف دیگر نقض شد. بنابراین، اگر به لحاظ حقوقیصحبت کنیم، در حقیقت، چه من دوست داشته باشم و چه نه، ایران می‌تواند این استدلال را مطرح کند که بر اساس ماده ۱۰ ان.پی.تی می‌تواند اعلان خروج بدهد. اگر هم این کار را بکند، هنوز چند ماه فرصت برای مذاکره دارد.

داریل کیمبل: خیلی خلاصه بگویم که اگر می‌توانیم کاری را بکنیم، معنایش این نیست که باید آن کار را بکنیم. در بعضی مناطق، به خصوص در جنوب آسیا، بعضی مردم انجمن کنترل تسلیحات  را آیت‌الله منع اشاعه می‌بینند. بنابراین لازم است بگویم که در هیچ جهانی، خروج یک کشور از ان.پی.تی و فاصله گرفتن از آن را، ارزشمند نمی‌دانم. این کار باعث می‌شود همه نگرانی‌هایی که از آن صحبت کردید، تشدید شود. آمریکا درباره قصد ایران در ساخت بمب خیلی واضح صحبت کرد. بنابراین وظیفه دانستم که نظرم را بدهم.

ظریف: مطمئن هستم که با من هم‌عقیده هستید که خروج از برجام و حرکت به سمت اسنپ‌بک نیز مشمول این استدلال شما می‌شود.

داریل کیمبل: بله ما خروج آمریکا را محکوم کردیم و شرایط کنونی را هم نمی‌پسندیم. شما درباره برخی دلایلی که ممکن است ایران را به خروج از تعهداتش برای همکاری با آژانس وادار کند صحبت کردید. این تعهدات، بر طبق ان. پی. تی جزو وظایف ایران هم هست. در صحبتتان کمی هم درباره ساختار منطقه‌ای بر اساس آنچه در گاردین نوشتید، صحبت کردید.

می‌خواهم فقط اشاره کنم که به نظر من دنبال کردن چنین طرحی، که همان‌طور که شما نوشتید، می‌تواند توسط خود کشورهای منطقه و تحت هدایت مستقیم خودشان انجام شود و نیازی به اجازه اروپایی‌ها، آمریکایی‌ها یا هیچ کس دیگری ندارد، در صورت خروج ایران از ان پی تی یا تعلیق همکاری با آژانس بسیار دشوار خواهد بود. درک مبنای برنامه هسته‌ای ایران بدون حضور قوی و موثر آژانس بین‌المللی انرژی اتمی در هر یک از کشورهای منطقه، از جمله ایران، دشوار است.

اگر ممکن است، دکتر ظریف، خیلی سریع توضیح دهید که مفهوم کنسرسیوم منطقه‌ای چگونه کار خواهد کرد؟ و چگونه [چنین چیزی] آیا می تواند یک راه حل طولانی مدت و جایگزین برای کارهایی باشد که تاکنون امتحان کرده ایم – یعنی اخوان – زیرا راه راه پیش رو نیست؟

زاریف: من اساساً این را نوشتم تا گزینه های دیگری را برای روشی بسیار خطرناک که اروپایی ها و آمریکایی ها به دست آورده اند ارائه دهم … متأسفانه ، هیچ کس گوش نمی دهد.

به نظر من ، دو کار همزمان می تواند انجام شود. باید یک رژیم غیر نمایشی بسیار سختگیرانه ایجاد کرد که شامل نظارت بسیار دقیق کشورهای منطقه توسط نمایندگان خود و گروهی از کارشناسان در این کشورها است تا هر کشور بتواند تعهدات خود را کنترل کند. همانطور که می دانید این مکانیسم بین آرژانتین و برزیل است. این امر همچنین می تواند در همه کشورهای منطقه در منطقه اجرا شود.

دوم ، می توان همزمان با آن همکاری کرد. کشورهای مختلف منطقه برنامه های هسته ای مختلفی دارند. ایران توانایی غنی سازی دانش و فناوری خود را دارد و دیگران می توانند مهارت ها و تخصص های دیگری نیز داشته باشند. ما می توانیم این مهارت ها را بر اساس سطح دانش تخصصی ، مؤسسات مالی و سایر توافق نامه ها برای ایجاد کنسرسیوم ، نه تنها برای غنی سازی و سوخت ، بلکه برای همجوشی هسته ای به اشتراک بگذاریم. من معتقدم که فیوژن آینده انرژی هسته ای است و ما می توانیم با ادغام با عربستان سعودی و دیگران همکاری کنیم.

هنگامی که من معاون رئیس جمهور بودم ، از بسیاری از شرکت های آمریکایی پیشنهاداتی از جمله برخی از شرکت های آمریکایی وجود داشت که ما توانستیم در همکاری های سه جانبه با عربستان سعودی و ایالات متحده در تحقیقات و حتی ادغام شرکت کنیم. همانطور که می دانید ، بنیاد علمی ایران نه تنها در حوزه غنی سازی بلکه در زمینه های مختلف از جمله هوش مصنوعی بسیار قدرتمند است. همانطور که ایلان مسچوس اعتراف می کند ، آنها بهترین مهندسان و برنامه نویسان ایرانی هستند. بنابراین ما در ایران و سایر کشورها فرصت های مالی یا مهارت های علمی داریم. ما می توانیم در کنار هم قرار بگیریم ، اعتماد کنیم ، نظارت کنیم و بر عدم توزیع و ایجاد یک منطقه آزاد از کشتار جمعی در خاورمیانه تأکید کنیم.

داریل کیمبر: از توصیف شما متشکرم. من به عنوان شخصی که نماینده دولت نیست توصیه می کنم که فقط به یاد می آورم که فقط یک دیدگاه در یک روزنامه نمی تواند دیگران را متقاعد کند ، پایداری نکته اصلی است. امیدوارم بتوانیم این مکالمات را ادامه دهیم و از صحبت با ما احساس افتخار کنیم. ما امیدواریم که اگر بتوانیم با برخی از مخاطبان شما در موسسه تازه تاسیس خود صحبت کنیم ، می توانیم در آینده موفق باشیم.

زاریف: در سخنرانی من همه شما را دعوت کردم تا ایده های آینده را توسعه داده و منتشر کنید. امیدوارم شما را در یک جلسه مشابه در تهران ببینم. البته من تحریم هستم و نمی توانم به ایالات متحده و واشنگتن سفر کنم. شما تحریم نیستید ، می توانید به ایران بیایید. (با خنده)

داریل کیمبل: (بغداد) باید ببینم آیا همسرم مرا تحریم کرده است!

منبع: isna