از مورچه‌های بالدار متنفرید؟ اجداد غول‌پیکر آنها زمانی هم‌اندازه مرغ مگس بودند
زومیت: شاید مورچه بالدار فراتر از تصویر مرغ مگس باشد ، اما کشف غول پیکر تاریخ در تاریخ ، اسرار گذشته و آینده زمین را نشان داده است.
در مورچه های بالدار تصور کنید ، ناگهان با موجودی روبرو می شوید که به جای میلی متر در چند سانتی متر پرواز می کند. یک مورچه کوچک و یک پرنده کوچک ، با بال های گسترده ای که یادآور هیولاهای مینیاتوری است. این یک موجود خیالی نیست ، اما به نام Titanomma نامیده می شود و در یک دوره دوردست در این جهان زندگی می کرد.
زمین در دوران ائوسن میزبان گونه های مورچه هایی است که امروزه فقط به شکل فسیل های شگفت انگیز شناخته می شوند. یکی از این گونه ها Titanomyrma giganteum است. ملکه های این گونه ۲ سانتی متر طول ، به اندازه مرغ مگس و بال هایی داشتند که طول آن به ۵ سانتی متر طول می رسید. فسیل Titanomma از لایه های سنگی در آلمان کشف شد و ابعاد عجیب آن نام مورچه را در کتاب سوابق گینس ثبت کرد.
در سال ۴ ، کشف گونه دیگری از Titanomarma در کانادا دیدگاه دانشمندان را در مسیرهای مهاجرت مورچه های غول پیکر تغییر داد. فسیل های موجود در اروپا و آمریکای شمالی ، در یک دوره تقریباً مشابه ، نشان می دهد که این حشرات ممکن است بتوانند از یک قاره به قاره دیگر مهاجرت کنند.
در طول زندگی تیتانومرماس ، اروپا و آمریکای شمالی هنوز از هم جدا نشده بودند و اقیانوس اطلس در مراحل اولیه افتتاح بود. با وجود تداوم جغرافیایی ، عبور از عرض جغرافیایی شمالی کار آسانی نبود ، به خصوص برای موجوداتی که گرما را ترجیح می دادند. بسیاری از فسیل ها متعلق به مناطقی هستند که در گذشته هوای گرم تری داشتند. این ارتباط بین اندازه بزرگ حشره و دمای محیط را تقویت می کند. اما چگونگی عبور از مناطق سردتر ، از جمله شمال باستان ، یک راز باقی مانده است.
فسیل غول پیکر و کمی خرد شده ملکه Titanomma ، که در کانادا کشف شد.
Titanomarma Gigantium کشف شده در آلمان در سال ۲ معرفی شد.
در سال ۳ ، گروهی از محققان فرض کردند که وقایع کوتاه مدت اما شدید گرم شدن کره زمین ، به نام ترانس -خارج از کشور ، می توانند به طور موقت شرایطی را برای مورچه های غول پیکر از طریق مناطق سردتر فراهم کنند. بر این اساس ، آنها پیش بینی کردند که چنین مورچه هایی را نباید در مناطقی مانند کانادا باستانی متوسط یافت.
با این حال ، فسیل ، که به طور تصادفی در کشو یکی از موزه ها یافت شد ، همه چیز را تغییر داد. البته ، فسیل کاملاً سالم نبود ، و این باعث شد محققان نتوانند بگویند که آیا واقعاً متعلق به یک مورچه غول پیکر است یا خیر.
“اگر فسیل متعلق به یک گونه کوچکتر باشد ، مورچه ها ممکن است اندازه بدن خود را کاهش دهند ، دقیقاً همانطور که در سال ۶ پیش بینی شده است ، به این معنی که ممکن است چنین گونه هایی به منظور سازگاری با هوای خنک باشند.
با درک چگونگی جابجایی موجودات زنده بین قاره های شمالی در اقلیم های بسیار متفاوت ۵ میلیون سال پیش ، همچنین به تشخیص الگوهای پراکندگی بیولوژیکی امروز کمک می کند. Titanomma نه تنها یک پنجره در گذشته است ، بلکه ممکن است سرنخ هایی در مورد آینده نیز برای ما فراهم کند: گرم شدن کره زمین امروز می تواند مسیرهای پراکندگی حیوانات را تغییر دهد.
در حال حاضر ، بزرگترین مورچه ها در داغترین نقاط جهان زندگی می کنند ، از مورچه عظیم آمازون گرفته تا مورچه های ارتش آفریقایی که مستعمرات بزرگی را تشکیل می دهند و گروه حمله می کنند. با ادامه روند گرم شدن کره زمین ، این سؤال به ذهن خطور می کند: آیا باید انتظار داشته باشیم که مورچه ها در آینده بسیار درشت تر و پرخاشگرتر باشند؟ ممکن است در روزی که آسمان پر از مورچه های بالدار است ، جواب را پیدا کنیم.
