از پرویز دهداری تا خداداد عزیزی؛ سقوط «دیوانه وار» اخلاق
خداداد عزیزی را از زمانی که امروز فوتبال بازی می کرد اینگونه نمی شناسیم. کسی که کنترل زبان و رفتارش را نداشت – و هنوز هم نمی کند – و در هر تیمی که بود با مربی یا مدیرانش درگیر شد، این رفتارها او را از سایر بازیکنان متمایز می کرد. البته نه از جنبه مثبت، بلکه از جنبه منفی.
او به سرکشی شهرت داشت و به جای الگو بودن – صرف نظر از اینکه ورزشکاران می توانند الگو باشند یا نه – به او اشاره منفی می کردند، همه دعواها و درگیری ها و بد اخلاقی ها. این خصوصیات باعث شد که با وجود اینکه فوتبالیست خوبی بود هرگز شخصیت قابل احترامی نباشد.
خداداد بعد از فوتبالش هم تغییری در رفتارش ایجاد نکرد تا اینکه لقب «پیشکسوت» را یدک می کشید. پیشگام بدی و زشتی باشد. او جمعه شب در مراسم قرعه کشی جام جهانی ۲۰۲۶ دو بار در پخش زنده شبکه سه از الفاظ ناشایست و رکیک استفاده کرد و بدتر از آن نه تنها حاضر به عذرخواهی نشد، بلکه بار دیگر با وقاحت تمام آن سخنان را تکرار کرد.
عزیزی در توجیه این عمل زشت گفت همه از این الفاظ استفاده می کنند. حتی اگر قرار باشد اینطور باشد، آیا هر آنچه در مجامع غیررسمی مطرح می شود باید جلوی دوربین ها ضبط شود؟ این چه منطق و استدلالی است؟ جز خداداد عزیزی چه کسی این منطق را قبول دارد؟
اگر این چیزها و البته حرف های مثبت۱۸ در خانه یا اطراف خداداد کاملا عادی است، قطعا در بسیاری از خانواده های اصیل ایرانی اینطور نیست. سقوط آزادانه و «دیوانه آمیز» اخلاق در محیط اطراف خداداد عزیزی لزوماً به معنای درگیر شدن کل جامعه در این موضوع نیست.
آیا خداداد با خودش فکر نمی کند حرف هایش چه تاثیری بر جامعه و مخاطبان جوان می گذارد؟ آیا یک لحظه به این فکر نکرده است که به عنوان یک چهره شناخته شده باید مراقب رفتار و گفتار خود باشد؟ البته جواب این سوالات روشن است چرا که اگر کمی فکر می کرد جلوی دوربین ها اینطور صحبت نمی کرد. با این حال مشخص نیست که او از چهره شدن چه آموخته است و آیا عبارت «بد نامی بهتر از گمنامی است» در مورد عزیزی که در ۵۴ سالگی این رفتارها را انجام می دهد نیز صدق می کند؟
فوتبالی که روزگاری مرحوم پرویز دهداری را می دید و با افتخار از او به عنوان مربی اخلاقی نام می برد، امروز گرفتار خداداد و خدادادی هایی است که فارغ از موقعیت اجتماعی هر چه می خواهند می گویند. البته قرار دادن نام خداداد در کنار دهداری توهین به معلم اخلاق است، اما چه کنیم که راه دیگری برای گفتن حقیقت نیست وگرنه حتماً بدن مرحوم دهداری از این رفتارهای شنیع در قبر خواهد لرزید.
