اقتصاد ایران با این آرایش دولتی و شبه دولتی و رانتی و رفاقتی توان مقابله با بحران‌ها را ندارد
تغییر ریل های حاکمیت اقتصادی با تمرکز بر رقابت در اقتصاد ملی ، بهبود محیط کسب و کار ، توسعه مؤسسات تأمین مالی بخش خصوصی و کنار گذاشتن سیاست قیمت گذاری گرامری و حرکت به سمت اقتصاد بازار از جمله مهمترین اصلاحات ساختاری و نهادی است و برای موفقیت در بخش خصوصی ، این یک پیش از این است که برای وجود یک دولت قدرتمند و قدرتمند وجود دارد.
براساس پایگاه داده Diarmirza ، اقتصاد ایران با دولت سیاست خارجی این کشور گره خورده است. تجربه سالهای تحریم نشان می دهد که تأثیر تحریم ها بر معیشت اقشار مختلف و چرخش چرخ های اقتصاد و صنعت مؤثر است.
دکتر وهید شاغگی ، اقتصاددان و استاد دانشگاه خرزمی ، در مورد جنبه های مختلف اقتصاد این کشور و چشم اندازهای پیش رو بحث کرده است.
مهمترین چالش های اقتصادی جنگ و پس از جنگ چیست؟
Vahid Shaghaqi: اقتصاد ایران دهه را با شرایط تحریم های اقتصادی گذراند و به دلیل سیاست های اشتباه اقتصادی و عدم سرمایه گذاری ، فرسودگی به تدریج تشدید شد و از سال به بعد ، استهلاک سرمایه از رشد سرمایه گذاری فراتر رفته است و اقتصاد ایران برای اولین بار در پنجاه سال گذشته وارد فرسایش زیرساخت ها شد. علاوه بر این ، سیاست های اقتصادی اشتباه که در اواسط دهه ۱۹۸۰ آغاز شد و متأسفانه تاکنون ، به طوری که قیمت گذاری دستوری و واردات غیر ضروری و توزیع اجاره علائم است ، باعث شده است که بخش خصوصی واقعی وارد صحنه اقتصادی نشود و تمایلی به سرمایه گذاری نداشته باشد.
نتیجه تصورات غلط در کنار تحریم ها اکنون با تعداد زیادی از ابرقهرمانان روبرو شده است. آب ، برق ، گاز ، صندوق های بازنشستگی ، میکروب ها و فرونشست زمین و بنزین مجموعه ای از خطرات اقتصادی است که در حال حاضر در حال ظهور است و مانند نوک اوج یخ که مشاهده می شود ، و اگر اصلاحات سخت و نهادی و نهادی آغاز نشود ، هر روز روند تشدید می شود.
در کنار همه این مصیبت ها ، جنگ و ترس و ترس از ادامه ادامه ، کشور را نیز سایه زده و عملاً مصرف و سرمایه گذاری را افزایش داده است. شاید این پدیده تعلیق و ترس و ایجاد ناامیدی آن نوعی طراحی و طراحی چشمگیر باشد که به اقتصاد ایران کشیده شده است.
چگونه می توان تورم ، بیکاری و فشار بر مشاغل کوچک و متوسط را مدیریت کرد و دولت چه ابزارهایی دارد؟
Vahid Shaghaqi: ما هفتمین سال تورم بالا و متوالی را تجربه می کنیم و متأسفانه هیچ افق مشخصی برای کنترل تورم در سال جاری وجود ندارد. تورم نقطه به نقطه توسط مرکز آمار بیش از ۵ ٪ و شواهد حاکی از روند صعودی است. فروپاشی قدرت خرید مردم نیز باعث کاهش مصرف برق شده و به انبار بنگاه های تولیدی افزوده است. بدیهی است که شرایط رکود فعلی فشار سنگینی را به مشاغل کوچک و متوسط وارد می کند. نگرانی من این است که متأسفانه ، دولت برای ادامه مشاغل کوچک و متوسط و نگهداری و توسعه زنجیره تولید طراحی و اجرا نشده است.
آیا با توجه به وضعیت سیاست خارجی و امکان فعال کردن مکانیسم ماشه ، ابزاری برای خارج شدن از کوتاه مدت داریم؟
Vahid Shaghaqi: دو سناریو برای مکانیسم ماشه محتمل است. سناریوی اول این است که سه کشور اروپایی می خواهند مهلت مکانیسم ماشه را تمدید کنند و سناریوی دوم اجرای مکانیسم ماشه و بازگشت تحریم های بین المللی از ماه اکتبر است. با این حال ، من معتقدم که اروپایی ها مکانیسم خوب ماشه را پشت سر نمی گذارند و اجازه نمی دهند که دوره ۵ ساله به پایان برسد و به کشور بازگردد. آنها قطعاً ابزار مکانیسم ماشه را حفظ می کنند. در این میان ، سیاست انتخاب اقتصاد ایران در دستور کار جهان غرب قرار دارد. بنابراین ، اقتصاد ایران چاره ای جز مقابله با تصمیمات سخت و اصلاحات نهادی و ساختاری ندارد. بدون توسعه بخش خصوصی واقعی و بدون حضور این بخش در اقتصاد ، کاهش چالش های اقتصادی امکان پذیر نیست. اقتصاد ایران قادر به مقابله با این دولت فعلی ، اقتصاد شبه شهر و اجاره بها و شبه شهر نیست.
اجاره هنوز تحت سلطه کشور است. بنابراین ، تغییر ریل های حاکمیت اقتصادی با تمرکز بر رقابت در اقتصاد ملی ، بهبود محیط کسب و کار ، هدایت اعتبار به سمت توسعه بخش خصوصی ، توسعه مؤسسات تأمین مالی بخش خصوصی و کنار گذاشتن سیاست قیمت گذاری گرامری و حرکت به سمت اقتصاد بازار از مهمترین اصلاحات ساختاری و نهادی است و برای موفقیت این اصلاحات است. Zand را کنار بگذارید و فضایی را برای حضور واقعی بخش خصوصی فراهم کنید.
