بانک و بیمه

اقتصاد ایران بدون اصلاح به کجا می‌رود؟

سمی تجزیه بازار: چشم انداز اقتصاد ایران با ادامه وضعیت فعلی ، مانند باقی مانده تحریم ها ، کاهش سرمایه گذاری ، نرخ بالای تورم ، کاهش رشد اقتصادی و جبران سرمایه بسیار نگران کننده است. اقتصاد در سالهای اخیر در چالش های مزمن و ساختاری روبرو شده است و اکنون در وضعیت شکننده ای قرار دارد ، زیرا عدم تغییر در ماکروپولیتیک ها و عدم بهره برداری از امکانات دیپلماتیک و اقتصادی وجود دارد.

یکی از مهمترین علائم این بحران ، کاهش شدید سرمایه گذاری های تولیدی در کشور است. فقدان دیدگاه روشن برای آینده ، ادامه تحریم ها ، مشکلات انتقال پول ، عدم اطمینان سیاسی و اقتصادی و عدم ثبات در تصمیم سیاسی باعث نشده است که سرمایه گذاران داخلی و خارجی وارد اقتصاد ایران شوند. در چنین شرایطی ، بخش خصوصی فعالیت های خود را محدود کرده یا سرمایه خود را به بازارهای غیرمولد مانند طلا ، ارز و فضای زندگی منتقل می کند.

از طرف دیگر ، تورم در سطح بالایی باقی مانده است و هیچ دیدگاهی از کاهش پایدار آن وجود ندارد. سطح بالایی از تورم نه تنها قدرت خرید مردم را کاهش داد بلکه از اعتماد به سیاست اقتصادی عمومی دولت نیز امتناع ورزید. ادامه این وضعیت منجر به کاهش مصرف بودجه ، کاهش سرمایه گذاری و در نتیجه رکود اقتصادی دیگر می شود. علاوه بر این ، کسری بودجه مزمن و وابستگی آن به درآمد نفت یکی دیگر از ضعف های اقتصاد ایران است. در صورت عدم وجود سرمایه گذاری های خارجی و رشد درآمد مالیاتی ، دولت ها مجبورند وام از بانک مرکزی دریافت کنند یا دارایی های سرمایه ای را بفروشند ، که به نوبه خود باعث افزایش تورم می شود.

ادامه این روند منجر به شکل گیری یک دور اقتصادی بدخیم می شود. بنابراین ، هیچ نقطه شروع در این چرخه بدون مداخله یک تولید کننده سیاسی وجود ندارد ، و نقش دولت در دفع اقتصاد مهم است. دولت مجبور است چند اقدام اساسی و همزمان را از این وضعیت انجام دهد.

احیاء دیپلماسی و تحریم ها؛

بدون کاهش تنش های خارجی و حل پرونده های سیاسی ، به ویژه در برنامه هسته ای ، هیچ امیدی به ورود به سرمایه خارجی و خروج اقتصاد ایران به سیستم مالی جهانی وجود ندارد.

تثبیت؛

عدم ثبات و پیش بینی در مهمترین قوانین اقتصادی ، مقررات و نرخ بهره (مانند نرخ ارز و بهره بانکی) سرمایه گذاران را برای ورود به بازار ایران ترسیده است. سیاست اقتصادی باید مبتنی بر شفافیت ، نظم و استمرار باشد.

سیستم بودجه و کنترل؛

وابستگی دولت به منابع ناپایدار باید کاهش یابد و پایه های مالیاتی گسترش یابد. هزینه های غیر ضروری دولت نیز باید به منظور کاهش کسری بودجه ، به شدت کنترل شود.

پشتیبانی از تولید داخلی و تسهیل اتاق تجارت ؛

تولید کنندگان ایرانی تحت شرایط دشوار کار می کنند. از عدم وجود مواد اولیه تا عدم دسترسی به منابع مالی و بانکی. اصلاح سیستم بانکی و اعطای تسهیلات برای شرکتهای تولیدی باید اولویت باشد.

در غیر این صورت ، ادامه روند فعلی نه تنها باعث افزایش فقر می شود ، نابرابری ، سرمایه و منابع انسانی را افزایش می دهد ، بلکه می تواند منجر به تجزیه برخی ساختارهای اقتصادی و اجتماعی شود. تجربه کشورهای مختلف نشان داده است که توسعه اقتصادی بدون اصلاحات جدی امکان پذیر نیست و بدون اینکه سرمایه خارجی و دانش از بین بردن اقتصاد از رکود اقتصادی بر روی منابع داخلی مستقر شود.

داشتن چشم انداز روشنی از آینده نیاز به تصمیمات عالی و شجاعانه دارد. تصمیماتی که می توانند با توجه به مدت کوتاهی گران باشند ، اما راه را برای ثبات ، رشد و توسعه پایدار در دراز مدت باز می کنند.

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

دکمه بازگشت به بالا