امیدوارم جوانان شانس بیاورند :: افق میهن

آزاده معیدفرد که نمایش «سرسرسره» را در جشنواره نمایش عروسکی تهران مبارک اجرا می کند، تاکید می کند که مسائل اقتصادی مهم ترین دلیل دوری عروسک گردانان حرفه ای از صحنه تئاتر است.

به گزارش افق میهن، این هنرمند که تاکنون با پروژه های عروسکی متعددی در تئاتر و تلویزیون همکاری داشته و در بین مردم به عنوان صداپیشه عروسک «چرا» شناخته می شود، شنبه ۱۱ نمایش «سورسور سوسور» را اجرا کرد. دی ماه بیستمین جشنواره نمایش عروسکی تهران مبارک را برپا کرد.

او در گفت وگو با ایسنا، از ویژگی های این اجرا می گوید و معتقد است شانس برای به کارگیری عروسک گردانان مهم است.

او درباره داستان نمایشش می گوید: «سرسره» بر اساس داستان کوتاهی از آقای حمزه صالحی نوشته شده است و داستان سنگی متفاوت است که دست و پا ندارد و نمی تواند از سرسره سر بخورد تا اینکه یک سار و جوجه هایش به او کمک می کنند. ..

معیدفرد ادامه می دهد: نگاه کلی من در این نمایش معطوف به کودکانی است که در مدرسه متفاوت هستند یا با بیماری متولد می شوند یا از نقص ژنتیکی یا تصادفی رنج می برند و خلاصه در زمره کودکان عادی قرار نمی گیرند. آنها معمولاً در مدرسه و در جمع کودکان دیگر رنج زیادی می کشند، زیرا کودکان می دانند که کامل بودن به معنای داشتن قدرت است.

وی با اشاره به داستان نمایش خود می افزاید: در نمایش ما اگرچه سنگ دست و پا ندارد، اما بسیار هوشمندانه و شاد است و در هنگام بروز مشکلات می تواند راه حل های خوبی ارائه دهد. به همین دلیل این داستان برای من پررنگ شد، چون در این نمایش نسبت به بچه هایی که مثل بچه های عادی نیستند و ممکن است در مسائل دیگر باهوش تر و توانمندتر باشند، دینی دارم که در این نمایش به آن ادا می کنم.

معیدی فرد که نمایش خود را مناسب رده سنی کودک و خردسال می داند، با تاکید بر لزوم توجه به رده سنی خردسالان ادامه می دهد: من نه تنها در تئاتر بلکه در پروژه های تلویزیونی هم برای مخاطبان خردسال کار می کنم زیرا خردسالان. گروه سنی بسیار مهمی هستند و متاسفانه همیشه هستند در حالی که هر اثر هنری می تواند مانند یک غذای مقوی و لذیذ برای کودکان و خردسالان تاثیر داشته باشد و آینده آنها را بهبود بخشد.

این معلم تئاتر که نمایش خود را با جمعی از هنرجویان آماده اجرا کرده است نیز در این باره می گوید: همه اعضای گروه من از هنرجویان نمایش عروسکی دانشگاه سوره هستند. این هنرجویان عزیز که عموماً در دهه ۸۰ هستند می توانند امیدهای نمایش عروسکی ما باشند. برای من مهم است که گروه های جوان و دانشجویی را ببینم و فراموش نکنم که خودمان روزی که شروع به کار کردیم جوان و کم تجربه بودیم. پس باید به بچه های جوان فرصت درخشش بدهیم.

مویدی فرد که علاوه بر تئاتر همواره در تولید نمایش عروسکی در تلویزیون نیز همکاری داشته است، دلایل دوری هنرمندان حرفه ای این عرصه از صحنه تئاتر را اینگونه بیان می کند: بزرگترین دلیل آن سختی های این کار است. تولید نمایش عروسکی مربوط به جشنواره است. شما به عنوان کارگردان برای رساندن اثر به مرحله بازبینی جشنواره هزینه می کنید و در صورت قبولی باید دوباره هزینه کنید تا آن را برای حضور در جشنواره آماده کنید. از طرفی وقتی سالنی که در آن اجرا می کنید کمبودهایی دارد باید وسایل مورد نیاز خود را اجاره کنید و این در حالی است که این هزینه ها حساب نمی شود و در نهایت می بینید که تا زمانی که آن را نداشته باشید فقط عشق باقی می ماند. فرصتی برای اجرای عمومی

وی با اشاره به شرایط گروه خودش می افزاید: یکی مثل من که یک گروه ۱۷ نفره دارد باید حقوقش را بدهد که حقوق قابل توجهی نیست. بنابراین بخش زیادی از دوری هنرمندان عروسکی به این دلیل است که ما از کمبود بودجه رنج می بریم و دلیل اصلی جذب هنرمندان عروسکی به تلویزیون و شبکه خانگی یا سینما یا حتی شرکت ها بیشتر به مسائل مالی برمی گردد. اگر تئاتر حمایت مالی درستی داشته باشد، جایی که یک کارگردان و تیمش مطمئن باشند که می توانند دستمزد انسانی بگیرند که بتوانند با آن زندگی کنند، چرا از تئاتر دور شوند.

وی در عین حال با تاکید بر اینکه این موضوع ریشه اساسی دارد، خاطرنشان می کند: این موضوع ربطی به مدیریت ندارد و قبل از آن شروع می شود. متاسفانه نگاه منصفانه ای در بها دادن به هنر عروسکی وجود ندارد و تئاتر عروسکی هنر ارزشمندی محسوب نمی شود. به همین دلیل همیشه کمترین بودجه و کمترین امکانات را دریافت می کند. همه اینها باعث خستگی هنرمندان این رشته می شود.

این معلم در پاسخ به این توصیف که چه آینده ای را می توان برای نسل جدید عروسک گردان متصور شد، می گوید: شانس بیاورید. شانس آوردم که برای طراح استخر تست بازیگری دادم و قبول شدم و بعد از همکاری با او به پروژه های دیگری دعوت شدم. قرار گرفتن در فضای حرفه ای کار ربطی به استعداد و توانایی ندارد. بخشی از آن به شانس بستگی دارد، بخشی به پشتکار در کار و بخشی دیگر به خوش اخلاقی. پرانرژی بودن مهم است. به هر حال سعی کردم سهم خود را به دانش آموزان بدهم و آنها را ببینم. امیدوارم عاقبت همه آنها خوب باشد.

نمایش “سورسر سور” شنبه اول دی ماه در روزهای ۱۷، ۳۰ و ۳۰ ویژه گروه سنی خردسال و کودک به مدت ۳۵ دقیقه در مرکز تولید تئاتر و تئاتر عروسکی کانون پرورش فکری کودکان و نوجوانان به روی صحنه می رود.