انتقاد تند صداوسیما به حضور رسول‌اف در جشنواره کن
ارگان مطبوعاتی صداوسیما در یادداشتی با عنوان “پشتکوارو برای هیچ!” او به محمد رسول اف، کارگردان ایرانی حاضر در جشنواره حمله کرد.
روزنامه جام جم نوشت:
* هنگامی که در شامگاه ۲۵ می ۲۰۲۴ در سالن لومیر جشنواره فیلم کن، پس از جایزه بهترین بازیگر زن که به بازیگران زن فیلم “امیلیا پرز” اهدا شد، نام محمد رسول اف و عنوان فیلم “دانه انجیر معبد” برای دریافت جایزه ویژه قرائت شد. گویی آب سردی بر سرش ریخته اند چون اعلام چهار جایزه اصلی دیگر یعنی جایزه بهترین کارگردانی، جایزه هیئت داوران، جایزه بزرگ و در نهایت نخل طلا (جایزه اول جشنواره) همچنان باقی مانده بود. و در همان لحظه مشخص شد که رسول اف چیزی از جوایز اصلی نخواهد گرفت.
*چهره رسول اف آمیزه ای از حسرت، تعجب و اندوه بود که به نظر می رسید او را سنگین کرده بود، یعنی با آن همه خنجر زدن و تیپ زدن و اجرای یک سناریوی مفصل، اما تکراری و تکرار نشده، از زمانی که وارد گروه تولید شد. که خودش را از آنها پنهان کرد و حتی گوشی اش را خاموش کرد، تا زمان نمایش. اصطلاحاً فرار با پای پیاده از ایران و پنهان شدن در کمپ های فوق محرمانه و حضور ناگهانی در جشنواره و قاطی کردن شعارها و سخنرانی ها و با این همه پرتاب آتش و آب در حالی که انتظار نخل طلا یا جایزه بزرگ یا جایزه هیئت داوران یا حداقل جایزه کارگردان و غیره. تبلیغات رسانه های زنجیره ای و متعصبان او که به کمتر از یک نخل طلا راضی نمی شدند، اما به نظر می رسد هیئت داوران چندان از فیلم او راضی نبوده و تنها یک لوح خشک و سفید بدون نخل و مجسمه به او داده شده است. همانی که با همان زور به فیلم «تخته سیاه» سمیرا مخملباف داده شد.
* واقعاً مشخص بود که رسول اف می تواند جایزه بگیرد، اما نه برای فیلمش از نظر سینمایی، بلکه برای خودش به خاطر نمایشی که در این مدت شروع کرد و البته عادلانه نیست که برخی عوامل و عوامل داخلی را از آن حذف کنیم. این جایزه نیز چرا که رسول اف در این مراسم برای عوامل فیلمش در ایران، با توجه به اظهارات عوامل فیلم (که بیشتر از تئاتر آمده بودند) با وجود وعده پناهندگی از یک کشور اروپایی برای آنها، اشک تمساح ریخت. پس از پایان فیلمبرداری و یک ماه قبل، او ناپدید شد و حتی گوشی خود را خاموش کرد تا کسی نتواند با او تماس بگیرد.
* اما بعد از شوف، عبور از مرز با پای پیاده و پنهان شدن در پناهگاه های فوق محرمانه و پیام های رقت انگیز و کاسبکارانه و پس از آن، که متاسفانه حکم دادگاه صادر شد و به خصوص زمانی که اعلام شد کمک زیادی کرد، فیلم دانه انجیر معبد، هفتمین فیلم محمد رسول اف در کن اکران شد. بر اساس گزارش ها، تشویق های قبل از نمایش فیلم و ورود رسول اف به سالن نمایش بسیار بیشتر از پایان اکران بود. به خصوص زمانی که او در پایان سخنانش برخلاف انتظارش شعار می داد، صدای تشویق به صفر می رسید تا جایی که حتی صدای یکی از زامبی ها در سالن به گوش می رسید. اولین نقدهایی که روی این فیلم نوشته شده، همانطور که حدس زدیم، حکایت از اثری طولانی و پر از دیالوگ های توضیحی دارد (به خصوص در نیمه اول) و ارتباط ضعیف نیمه دوم با صحنه های شعاری سال ۱۴۰۱ مورد انتقاد قرار گرفته است. به نظر می رسد حتی منتقدانی که با آثار رسول اف آشنایی دارند نیز از ضعف آن نسبت به فیلم های قبلی او شگفت زده شده اند، به طوری که گاهی پیشنهاد ویرایش مجدد آن را می دهند. .
