بارگذاری جمعیت در کدام شهرها به حد خطر رسیده است؟/ کم‌ آبی و فرونشست؛ نتیجه نبود تعادل جمعیتی

براساس اخبار تجاری ، آلودگی جمعیت در قلمرو ایران خارج از تعادل بود و در برخی مناطق یک بحران بود یا هشدار داد.

کارشناسان معتقدند که جمعیت مبتنی بر برنامه ریزی سرزمینی و ارزیابی زیست محیطی منطقه است. توانایی اکولوژیکی به معنای توانایی اکوسیستم در ارائه منابع و خدماتی است که برای زنده ماندن لازم است.

علی بیت اللهی ، عضو هیئت علمی مرکز جاده ها ، آپارتمان ها و توسعه شهری در مصاحبه ای اخبار تجاری وی توضیح داد که در بعضی از مناطق کشور جمعیت بیش از این ظرفیت است. به گفته وی ، مشکل در بحران و در هفت شهر دیگر در سه شهر این کشور به همراه شعاع ۱۰۰ کیلومتری اطراف آنها هشدار داده شد.

این متخصص آلودگی هوا ، کمبود آب ، غرق شدن در داخل ، حمل و نقل و غذا و غذا و مسکن را می گیرد ، عواقب بارگذاری بیش از حد جمعیت است.

متن کامل این مکالمه را در زیر بخوانید.

تهران ، اصفهان و مشهاد بالاترین آلودگی جمعیت را دارند

کارشناسان بارها تأکید کرده اند که آلودگی جمعیت در برخی کلانشهرها فراتر از پتانسیل اکولوژیکی آنها بوده است. کدام شهرها و مناطق کشور بزرگترین چالش در این زمینه را دارند؟

سه منطقه جغرافیایی در کشور وجود دارد که بیشترین جمعیت را تحمل می کنند. البته ، مرکز آمار سرشماری اخیر در مورد جمعیت و جمعیت کشور را در سال دوم منتشر کرده و گزارش خود را منتشر کرده است. متأسفانه ، سرشماری سراسر کشور از این تاریخ متوقف شده است ، اما بعید است که ترتیب مناطق تغییر کند. فقط در این فاصله تعداد آنها افزایش یافته است. بر این اساس ، بخش قابل توجهی از جمعیت ایران در چندین مکان متمرکز شده بود ، و توزیع جمعیت کاملاً ناهمگن و بیشتر از قدرت زیست محیطی هر منطقه بود. سه حوزه و نقاط مهم جمعیتی ؛ آنها با تمرکز بسیار بالا ، از جمله سه کلانشهر و شعاع ۲ کیلومتر در اطراف هر یک از آنها شناخته شده اند. تهران و محیط اطراف آن در درجه اول هستند. اصفهان و مشهاد به همراه مناطق اطراف در ردیف های بعدی قرار دارند.

حداقل ۳۰ درصد از جمعیت کشور در سه منطقه مهم زندگی می کنند

*برای روشن تر این بحث ، چه درصد از جمعیت کشور در چندین منطقه صحبت می کنیم وقتی در مورد جمعیت رو به بالا جمعیت رو به بالا صحبت می کنیم؟

طبق همین تعداد در سال ۲۰۱۶ ، آنها در سه منطقه تهران ، اصفهان و مشهاد از جمله کلانشهرها و شعاع ۱۰۰ کیلومتری اطراف آنها زندگی می کنند ، حدود ۲ میلیون ، سیصد هزار و بیش از سه میلیون و ۶۰۰۰. مجموع این ارقام تقریباً ۳۰ درصد از جمعیت آن زمان را تشکیل می دهند که ممکن است امروز افزایش یافته باشد.

۷ منطقه دیگر نیز دارای آلودگی جمعیت بیش از حد است

علاوه بر سه منطقه ، جمعیت هفت شهر دیگر به همراه مناطق موجود در شعاع ۲ کیلومتر به بیش از یک میلیون می رسد. به عبارت دیگر ، بار جمعیت در این مناطق خارج از پتانسیل زیست محیطی هر منطقه است. این هفت منطقه عبارتند از: شیراز ، تبریز ، ساری ، آهواز ، قم ، رشت و کرمانشاه.

آلودگی هوا ، کمبود منابع آب و کاهش عواقب آلودگی بیش از حد جمعیت

*عواقب زیست محیطی و اجتماعی چیست؟

غلظت و استرس اضافه بار در برخی از شهرها فشار جدی محیطی بر روی مناطق ایجاد می کند. زیرا این به معنای حضور تعدادی از افراد در یک منطقه نیست. این جمعیت نیازهایی دارد که بیشتر آنها برای محدوده مجاور باید برآورده شوند. نیازهایی مانند منابع آب ، مواد غذایی ، خیابان ها و تجهیزات ترافیکی. از طرف دیگر ، آلودگی جمعیت در یک مقطع نیز منجر به تمرکز مراکز صنعتی و حرفه ای در این منطقه می شود. چنین شرایطی بیش از فشار زیست محیطی بر اکوسیستم ، آب و هوا و منطقه اطراف منطقه اعمال می شود. در نتیجه ، مناطقی با اضافه بار معمولاً چالش های مشابهی دارند. از جمله آلودگی هوا ، کمبود آب حتی برای نوشیدن و پایین آمدن استفاده می شود. این شرایط همچنین برخی از مشکلات ثانویه را ایجاد می کند ، مانند: ب. افزایش اجاره و تأمین فضای زندگی و غذا. در حقیقت ، واکنش به نیازهای اساسی زندگی انسان در این مناطق به شدت مورد سؤال قرار می گیرد.

جمعیت شناور چالش تأمین آب و آلودگی هوا را افزایش می دهد

البته نکته مهم دیگری وجود دارد. برای هر یک از ۱۰ شهر که من به عنوان یک کل ذکر کردم ، یک گروه همچنین می توانند برای کار یا حفظ خدمات شناور شوند. برای شهری مانند تهران ، این کار روزانه به چندین میلیون نفر می رسد. چنین جمعیت شناور بر مشکلاتی مانند آبرسانی ، آلودگی هوا ، حجم ترافیک و آمار تصادف تأثیر می گذارد.

توزیع جمعیت و اشتغال باید در کشور همگن باشد

*تعدادی از اسناد در بالادست تصمیم گرفته است که بخشی از جمعیت کشور باید توسط مناطق مرکزی به سواحل منتقل شود. آیا چنین گامی می تواند چالش های موجود در این زمینه را کاهش دهد؟

رویکرد اصلی در توسعه پایدار کشور باید این باشد که توزیع ناهمگن جمعیت از بین می رود و بین ۲ شهر و بیش از ۶۰۰۰. ما از ظرفیت محیطی کل ایران استفاده نکرده ایم. البته تمرکز ظرفیت اشتغال در کلانشهرها و شهرهای بزرگ نیز هنگام بارگیری جمعیت آنها مؤثر بود. چنین شرایطی فشار و اثرات جدی محیطی را در چنین مناطقی به وجود می آورد و طبیعت نیز به کمبود منابع آب واکنش نشان می دهد ، که در آلودگی زمین و هوا غرق می شوند. علاوه بر ۱۰ زمینه ای که من ذکر کردم ، چنین مشکلاتی را می توان در مناطق دیگری مانند رشت ، ساری ، آهواز و قوم مشاهده کرد. این چالش ها نیز می تواند اضافه شود. از جمله تجمع مسکونی و زباله. راه حل چنین مشکلاتی کاهش جمعیت است. انتقال جمعیت به مناطقی مانند ساحل ماکران ، اجباری و مکانیکی ، باید به صورت متین انجام شود ، به منظور جبران توزیع جمعیت کشور ، محاسبه و به صورت تخصصی محاسبه می شود.

برای کسب اطلاعات بیشتر اعتقاد بر این است که دو گزارش در مورد بحران آب و معیشت و تشنگی و همچنین امکان کشتن و زخمی شدن در حدود یک میلیون نفر در صورت وقوع زلزله دشوار در تهران پیشنهاد شده است.