با این حقوق و دستمزدها فقط می‌توان نان خالی خرید؛ کارگر دیگر توان ندارد!
پارویز زیمی ، اتحادیه کارگران کارگران پوپلین ایرانی:
پارویز زیمی گفت: “با افزایش تورم ، حقوق کارگران افزایش می یافت ، اما این کار انجام نشده است.” خود کارگر کالا را تولید می کند و کالا هر ماه در حال افزایش است ، اما حقوق آن ثابت است و نمی تواند همان کالا را بخرد.
پارویز زیمی ، یک اتحادیه کارگران کارگران پارویز زیمی در رشت گفت: “تورم در کشور ما یک لحظه و یک لحظه بوده است و حقوق ماهانه کارگر کافی نیست و حقوق کارگران کافی نیست و غذای خانوادگی است.”
وی افزود: کارگران قدرت خرید تولید خود را ندارند. با توجه به تورم ، افزایش قیمت دلار و افزایش هزینه های زندگی ، بیش از ۲ ٪ به ۵ ٪ حقوق کارگران برای مسکن هزینه می شود و چیزی برای غذا ، هزینه های پزشکی و لباس باقی نمی ماند.
وی ادامه داد: حقوق فعلی برای تهیه غذاهای خام مانند گوشت و لبنیات کافی نیست. با استفاده از این حقوق ، فقط می توانید نان خالی بخرید و چیزی وجود ندارد که کارگر بتواند برای معیشت خود تأمین کند. وقتی قیمت مرغ از ۶۰۰۰ به ۴۰۰۰ دلار در یک شب برسد ، کارگر دیگر قادر به خرید نیست.
به گفته او ؛ در حالی که قیمت کالاها ماهانه و حتی هفتگی تغییر می کند ، دستمزد کارگران فقط یک بار در سال افزایش می یابد: “با افزایش تورم ، حقوق کارگران افزایش می یابد ، اما این کار انجام نمی شود.” خود کارگر کالا را تولید می کند ، و کالای آن هر ماه قیمت می شود ، اما حقوق آن ثابت می ماند و نمی تواند همان کالا را بخرد. “
زیمی با اشاره به پیامدهای جنگ ۴ روزه ایران ، توضیح در مورد غصب اسرائیل در اشتغال کارگران: برخی از شرکت ها پس از جنگ شش روزه یا با عقب افتادگی ، نیروی کار خود را تنظیم کرده اند. دلیل این امر این است که هیچ کس دیگری مایل به سرمایه گذاری نیست و برخی از کارفرمایان هم بازار داخلی و هم خارجی را از دست داده اند و نمی خواهند خطر کنند.
به گفته زیمی ، بیکاری یکی از برجسته ترین مشکلات جامعه امروز است که باعث آسیب های اجتماعی ، روانی و اقتصادی قابل توجهی می شود ، منجر به جنایات اجتماعی و ناهنجاری ها و فقر اقتصادی و فرهنگی می شود و تأثیر مخربی بر شخصیت بیکار دارد. اعتیاد ، طلاق و افزایش جرایم و روی آوردن به برخی از مشاغل دروغین ، عواقب بیکاری است.
فعال کارگری ادامه داد: “گران قیمت فقط مربوط به کالاهای اساسی نیست.” در زمینه درمان نیز همین مسئله صادق است. پزشکان با نرخ تعیین شده دولت مطابقت ندارند. کارگران باید بر بسیاری از موانع برای جراحی جزئی در بیمارستانهای خصوصی غلبه کنند. بیمارستان های تحت پوشش سازمان تأمین اجتماعی نیز باید سه تا شش ماه در راستای آن باشند.
زیمی با انتقاد از عملکرد دولت و وزارت کار ، گفت: “وی مسئولیت این وضعیت را بر عهده دارد زیرا دولت مسئول دولت است.” این تنها نمونه های کوچک بی اعتنایی دولت به طبقه کارگر است. کارگرانی که در صدر اقتصاد قرار دارند ، هیچ گونه رفاهی ندارند و حقوق آنها بدون تغییر باقی مانده است. حقوق کارگران ناچیز است و از پرداخت آن غفلت می شود.
وی گفت: “کارگران باید معامله کنند.” با این حال ، این چانه زنی باید سه جانبه باشد ، این هنوز دولت به عنوان بزرگترین کارفرما است. طبق قانون ، قانون حقوق و دستمزد باید براساس یک تصمیم سه جانبه باشد ، اما گفته می شود که نماینده کارگران از این جلسه حذف شده است. پرداخت در برابر کار سختی که کارگران انجام می دهند منصفانه نیست.
“وزارت کار نه نتوانسته است برای کارگران اشتغال ایجاد کند و نه نتوانسته است از حقوق خود دفاع کند.” قراردادهای موقت ، عدم وجود سازمان های کارگری و ضعف نظارت باعث شده است که کارگران از امنیت شغلی برخوردار باشند. به نظر می رسد هدف اصلی وزارت کار افزایش آمار اشتغال خود است و دیگر علاقه ای به بودن در کنار کارفرما ندارد.
وی بی اعتنایی به معیشت کارگران را دلیل کاهش کیفیت تولید ملی توصیف کرد و گفت: محصولات ایرانی به دلیل کمبود کیفیت و عدم استانداردهای لازم از بازارهای خارجی بازگردانده می شوند. عدم توجه به این موضوعات منجر به کاهش صادرات ایران شده است. برای افزایش کیفیت تولید باید به منابع انسانی توجه بیشتری شود.
به گفته او ؛ “این به دلیل عدم توجه به کارگر و حقوق وی است که ما نمی توانیم با سایر کشورها در زمینه صادرات ، فناوری ، تولید و غیره رقابت کنیم. عدم توجه به کارگر باعث کاهش کیفیت کار و کاهش بهره وری شده است.”
در پایان ، زیمی تأکید کرد: در کشور ما آنها به کار و نیروی کار اهمیتی نمی دهند. دولت ها فقط شعار می دهند و به تعداد کارگران اخراج نمی شوند. کارگرانی که حقوق ماهانه آنها برای نیم ماه کافی نیست ، گاهی اوقات در معرض دید قرار می گیرند و این بی ثباتی امنیت ذهنی آنها را در معرض خطر قرار داده است. در حقیقت ، کارگران نه امنیت اقتصادی دارند و نه امنیت روانی ، همیشه در لایه های پایین قرار می گیرند.
