با دخترکُش‌ترین مردان ایرانی آشنا شوید / همه دختران جوان دهه ۷۰ کشته مُرده این ۷ مرد بودند
هفت صبح: واژه قاتل دختر معادل واژه خانم قاتل در زبان انگلیسی است و به افرادی اطلاق می شود که از نظر ظاهری و رفتاری دارای جذابیت کافی برای جلب توجه جنس مخالف هستند. در دهه ۷۰ بازیگران و فوتبالیست ها توانستند به این عنوان دست یابند. در این مقاله نگاهی به این ارقام خواهیم داشت.
خواندن این مقاله جالب خواهد بود زیرا مروری بر خاطرات گذشته خواهد بود و تفاوت سلیقه عمومی را از نظر ظاهر و جذابیت در سال های مختلف نشان می دهد.
پارسا پیروزفر
پارسا پیروزفر هنرمندی محترم و درخشان است. هیچ اثر بی ارزش و پوچ در کارنامه هنری او وجود ندارد. هر چه که هست، یک سریال تلویزیونی و فیلم قوی است که نشان می دهد او برای کارش ارزش قائل است. او در تئاترهای بسیار مهمی نیز حضور داشته و در طول سالیان طولانی فعالیت هنری خود توانسته است موجه و اصیل باقی بماند. پارسا در دهه ۷۰ یکی از ستاره های بی رقیب دنیای تصویر بود. او با چهره بسیار خاص خود جذابیت را از دست هم تیمی هایش ربوده که انگار در حال رقابت است و فرصت درخشش را پیدا کرده است. او اگرچه یکی از چهره های محبوب مخاطبان به خصوص دختران بود، اما از این امتیاز برای حضور بر روی جلد مجلات رنگارنگ و مصاحبه های مختلف استقبال نکرد. این ویژگی به او اجازه می داد تا در چشم مخاطب نوعی رمز و راز پنهان داشته باشد و البته نمی توانست به اندازه ستاره های پر سر و صدا به حاشیه برود. چنین روند محترمانه و کار در سکوت قابل احترام است.
ابوالفضل پورعرب
پورعرب در دورانی از سینمای ایران ظاهر شد که تقریباً هیچ چهره جوان و جذابی در آن وجود نداشت. این بازیگر قدیمی با ظاهر جذاب و ایفای نقش شخصیت های دوست داشتنی توانست نظر مخاطبان را به خود جلب کند. در دهه ۷۰ او در بسیاری از فیلم‌های موفق باکس آفیس و فیلم‌های معتبرتری مانند نرگس ظاهر شد و همه برای دیدن او در نقشی جدید صف کشیدند. شهرت ابوالفضل پورعرب در دهه ۷۰ از آن شهرت هایی بود که بعدها کمتر تکرار شد و بازیگران مرد نتوانستند آن را تجربه کنند. میزان توجه مردم و مخاطبان سینما به او یادآور ستاره های قبلی سینمای ایران مانند مرحوم فردین بود.
محمدرضا فروتن
فروتن از آن دست بازیگران دوست داشتنی است که مخاطب آن را به خوبی درک می کند. حضور گرم و عمیق او در سینما باعث شد خیلی زود به ستاره ای جذاب تبدیل شود و هواداران بسیار متعصبی برای خود پیدا کند. در دهه ۷۰ دو فیلم بسیار مهم قرمز و دوزن توانستند محمدرضا فروتن را به تعداد زیادی از بینندگان معرفی کنند. او موفق شده بود دو نقش سخت و متفاوت را ایفا کند که یکی از آنها جوانی عاشق یک حرفه ای اما روانی و دیگری مرد لمپنی بود. صدای خاص و گرم و متواضع او در کنار جذابیت جوانی از او چهره و چهره ای ماندگار ساخت. ظهور چهره هایی مانند او در اواخر دهه هفتاد همزمان با افول ستارگان دیگری مانند پورعرب بود و همین امر به تسریع شهرت و محبوبیت او کمک کرد.
احمدرضا عابدزاده
در اوایل دهه ۷۰ بحث جام جهانی و ماجراهای مربوط به فوتبال باعث شد تا فوتبالیست ها که همگی جوان و جوان بودند به شدت مورد توجه بانوان قرار بگیرند. عابدزاده با قد بلند و سبک رفتاری جذابش در مرکز توجه قرار گرفت. عابدزاده، گندمگون و خونسرد، کاریزمای ذاتی داشت که جلب توجه می کرد. فعالیت او در عرصه مهیج فوتبال و قدرتی که به عنوان یک دروازه بان ماهر از خود نشان داد نیز از دلایل قرار گرفتن عابدزاده در این لیست است.
علیرضا منصوریان
همانطور که قبلا ذکر شد، فوتبال در دهه ۷۰ اهمیت زیادی پیدا کرد. چهره های جوان تر و جذاب تری مانند منصوریان نیز در بین دختران طرفداران زیادی داشتند. منصوریان که تفاوت زیادی با چهره فعلی خود داشت در معرض دید مخاطبان قرار گرفت و مصاحبه ها و حضورش در برنامه های تلویزیونی می توانست نظر بسیاری را جلب کند. در آن دهه خبری از شبکه های اجتماعی نبود و حتی برای دیدن عکس های هنرمندان و ورزشکاران محبوب باید به دنبال پوسترهایی از آنها بود که به صورت تصادفی در خیابان ها فروخته می شد.
اما منصوریان از آن دسته افرادی بود که پوسترهایش فروخته می شد و عکسش در صفحه اول مجلات بود، می توانست جلوی دکه های روزنامه فروشی نزدیک مدارس دخترانه صف بکشد.
رضا شاهرودی
شاهرودی یکی از چهره های بی بدیل محبوبیت و جذابیت در بین زنان دهه ۷۰ بود. از نظر ظاهری جلوتر از همکارانش ایستاد و به همین دلیل توجه همه را به خود جلب کرد. او که قیافه و چهره متفاوتی نسبت به عموم ایرانی ها دارد، در تیم ایتالیا یادآور پائولو مالدینی بود. داستان ها و حکایات مختلفی از زندگی شخصی او ساخته شد و عکس او بین حضار به اشتراک گذاشته شد. شاهرودی از نظر تکنیک فوتبالی هم توانست به موفقیت هایی دست پیدا کند اما ظاهراً ظاهرش دیگر توانایی هایش را تحت الشعاع قرار داده و بیشتر به ظاهر معروف بود تا مهارت های فنی.
علیرضا نیکبخت واحدی
ستاره های دهه ۸۰ خوش شانس تر از ستاره های دهه ۷۰ هستند. با این حال، نمی توان فراموش کرد که در دهه ۷۰ به مردم معرفی شد. او که چهره و ظاهر خوبی داشت خیلی سریع جای خود را در دل تماشاگران فوتبال و البته بهتر است بگوییم بانوان باز کرد. علیرضا تکنیک خوبی داشت و حضور موثری در استقلال و تیم ملی داشت. او با حضور بر روی جلد مجلات توانست نظر بسیاری از مخاطبان را به خود جلب کند.
صحبت ها و مصاحبه های او توسط برخی از مخاطبان به دقت دنبال شد و پوسترهای او بر دیوار اتاق هایشان نصب شده بود. نیکبخت از آن چهره هایی بود که قدر ویژگی های ذاتی و اکتسابی او را ندانست. اگرچه او همچنان در فوتبال فعال است اما ظرفیت هایی که نشان داد ثابت کرد که با حرکت در مسیر درست می تواند به موفقیت های بسیار بیشتری دست پیدا کند. او درگیر حاشیه ها شد و از حرفه ای بودن دور شد.
