بحث باورنکردنی‌ای که پیرامون فوت سعید راد اوج گرفت!
پس از مرگ سعید راد بهمن بابازاده با انتشار توئیتی با بیان اینکه در آسایشگاه درگذشت، نوشت که سعید راد در آسایشگاه «به تلخی» درگذشت. این «تلخی» واکنش های زیادی را به همراه داشته است، برخلاف تصور اکثریت، واکنش ها برخلاف نظر است. بهمن این بابازاده است و حداقل آن ایرانیانی که در توییتر فعال هستند دیگر مرگ در خانه سالمندان را یک اتفاق غم انگیز نمی دانند، نگاهی گذرا به کامنت های شبکه های اجتماعی داریم، شما را شگفت زده می کند:
کاربر محمود در توییتی نوشت: بابازاده که آدم…، اما واقعا زشتی زندگی در خانه سالمندان باید اصلاح شود.
جدا از فرهنگ عامه، کل تلویزیون هم با فیلم و سریال عذاب وجدان می داد. من خانواده های زیادی را دیدم که یک کودک ۱۰-۱۵ ساله بهترین سال های زندگی خود را صرف مراقبت از پدر و مادر پیرش کرد.
سارا برومند نیز اینگونه واکنش نشان داد: تابو کردن از خانه سالمندان جالب است. آنطور که هوشنگ گلمکانی نوشت، سعید راد در حالی به آسایشگاه منتقل شد که متوجه وضعیتش نشد. یعنی شرایطش طوری نبود که مردم عادی بتوانند از او مراقبت کنند. در این شرایط آسایشگاه عملکرد یک بیمارستان را دارد…
کاربر ساحل نوشت: خیلی خوب می شد این جبهه مقابل خانه سالمندان را درک کنم. یعنی چی خوبه؟ چه اشکالی دارد برنامه ریزی کنید تا به موقع پول داشته باشید تا به جای… در زندگی فرزندانتان، فرشتگان شما را احاطه کنند. تلخی دقیقا کجاست؟
کاربر پیچک: با این بازی احساسی پدر ما را کشتید و دل خانواده ها را از رفتن سالمندان به خانه سالمندان بد می کنید!!!! جای خیلی بدی هست؟؟ سرمایه گذاری کنید و مکان های زیبا و مناسب بسازید!
مینا نیکزاد: کاش می شد سعی کنیم ورق را ورق بزنیم و حس مثبتی به خانه سالمندان بدهیم. اولاً مردم ناامید نخواهند شد و ثانیاً تجرد زیاد و سیل عظیمی در آینده رخ خواهد داد، به خانه سالمندان می روند.
کاربر را بدون تمرین می‌برم: می‌خواهم خودم را از این حجم از احساسات گرایی این جماعت به «تلخی»، «در خانه سالمندان» برسانم. منظورم از دهه شصت است، مثل آدم هایی که در سریال خانه سبز می مانند
نسرین: همه گفتند چرا به آسایشگاه تلخ می گویی و جای بدی نیست. واقعیت این است که نسل ما در آینده در خانه های سالمندان زندگی می کند، اما نسل قبلی نه. هر چقدر هم که خانه سالمندان مجهز باشد، باز هم احساس طرد شدن می کنند و حق دارند چون سبک زندگی شان متفاوت است.
فرامرز الهی: ایده محکومیت «خانه سالمندان» احتمالاً تحت تأثیر رسانه‌های پس از انقلاب شکل گرفته است. این نهاد که اخلاق را به گونه ای سفت و سخت در نظر می گرفت، از هیچ تلاشی در محکومیت نهادهای اجتماعی غیرسنتی فروگذار نکرد. در یک ایده کلی، خ. سالمندان با ناسپاسی فرزندان و رها شدن و حسرت برابرند.
پیشی سومتی: من نمی فهمم نگهبان ایرانی جماعت چه ربطی به خانه سالمندان دارد. همه اعضای خانواده به خاطر خانه سالمندان در جیزه باید مراقب یک نفر از زندگی، کار و تفریح خود باشند! عزیزان من از این به بعد متذکر می شوم که اگر تا سنین بالا عمر کردم و از کار افتادم مرا در آسایشگاه بگذارید.
کاربر معمولی: من متوجه نشدم چه مشکلی در خانه سالمندان وجود دارد؟ از قبل می دانم که اگر به سن پیری برسم، در خانه سالمندان زندگی می کنم. آنها از من مراقبت می کنند و من راحت تر زندگی می کنم. اطرافیانم را اذیت نمی کنم.
