بکرزایی در طبیعت؛ چگونه بعضی حیوانات می‌توانند بدون جفت‌گیری بچه به دنیا بیاورند؟
گزارش شده است که یک مار بوآ ۱۴ تخم بدون جفت گیری با مار دیگری گذاشته و تخم ها به بچه مار تبدیل شده اند.
آیا این یک معجزه است یا نتیجه یک رابطه عاشقانه پنهانی؟ احتمالا هیچ کدام.
در طبیعت، برخی از گونه ها توانایی تولید مثل غیرجنسی و بدون اسپرم نر را دارند. این فرآیند «پارتوژنز» یا باکرگی نامیده می شود که از دو واژه یونانی «باکره» و «تولد» گرفته شده است.
برخی از گیاهان، حشرات و همچنین برخی از دوزیستان، خزندگان، پرندگان و ماهی ها می توانند این کار را انجام دهند.
یک ماهی چسبنده به نام شارلوت که تصور می شد به این شکل باردار شده بود، این هفته در یک آکواریوم در کارولینای شمالی مرد. اما او هرگز بچه ماهی خود را به دنیا نیاورد و معلوم نیست باردار بوده یا نه.
برخی از زنبورها، سخت پوستان و مارمولک ها نیز تنها از طریق پارتنوژنز تولید مثل می کنند. این پدیده در گونه های دیگر نادر است و معمولا در اسارت مشاهده می شود.
در دوران باکرگی، یک سلول تخمک ماده می تواند بدون لقاح توسط یک سلول اسپرم مرد به جنین تبدیل شود.
در واقع، در این روش، سلول پیش ساز به چهار سلول تقسیم می شود: یکی به تخمک تبدیل می شود و ساختارهای سلولی کلیدی و سیتوپلاسم ژل مانند را حفظ می کند، در حالی که سه سلول دیگر حامل مواد ژنتیکی اضافی هستند.
پس از آن، یکی از آن سلول ها به عنوان یک سلول اسپرم عمل می کند و با تخمک ترکیب می شود تا آن را “بارور” کند.
دامیان چپمن، مدیر برنامه تحقیقاتی حفاظت از کوسه در آکواریوم و آزمایشگاه دریایی فلوریدا، گفت: “این معمولاً در شرایطی رخ می دهد که ماده ها از نرها جدا می شوند.”
دکتر چپمن می‌گوید مشخص نیست که تولد از باکره در طبیعت چقدر رایج است. اما در خارج از اسارت در میان ماهیان دندان اره ای کوچک، گونه ای در حال انقراض در آب های ساحلی فلوریدا رخ داده است.
او می‌افزاید: «ما فکر می‌کنیم که ماده‌ها گاهی این‌گونه زاد و ولد می‌کنند، در حالی که نر پیدا نکرده‌اند و تعدادشان بسیار کم است. نوزادان حاصل از لقاح دارای تنوع ژنتیکی کمتری هستند که می تواند منجر به مشکلات رشدی شود.
بر اساس یک فرضیه، باکرگی ممکن است در میان گونه های در معرض خطر شایع تر باشد.
منبع: یورونیوز
