تاثیر لغو تحریم نفتی ایران بر کاهش تورم در آمریکا

به گزارش خبرگزاری افق میهن ، پایگاه خبری «آمریکن نیوز تریل» که به بررسی ارتباط مستقیم تحریم ها و تورم در اقتصاد آمریکا پرداخته است، نوشت: سایه تورم همچنان بر اقتصاد آمریکا سنگینی می کند. نرخ تورم در ایالات متحده حدود ۳.۲ درصد خواهد بود و اتحادیه اروپا با میانگین نرخ تورم حدود ۴.۴ درصد دست و پنجه نرم می کند. این موضوع توجه ویژه‌ای را به لفاظی‌های انتخاباتی دونالد ترامپ و حرکت‌های سیاسی در دولت آینده جلب کرده است. یک راه مهم برای مبارزه با تورم در ایالات متحده، رسیدگی به مشکل قیمت نفت است که محرک اصلی قیمت های مصرف کننده در ایالات متحده و سایر نقاط است. اما این امر مستلزم تغییر قابل توجهی در سیاست خارجی ایالات متحده از جمله لغو تحریم های ایران و ونزوئلا است. چنین اقدامی نه تنها می‌تواند قیمت ارزان نفت را تثبیت کند، بلکه مسیر دیپلماتیک را برای حل تنش‌های ژئوپلیتیکی طولانی مدت باز می‌کند.

تحریم ها و تورم: هزینه های نامرئی

برخی تحریم‌ها را ابزاری برای قدرت آمریکا می‌دانند و اغلب پیامدهای ناخواسته‌ای در سرتاسر جهان دارند. تحریم ها با محدود کردن صادرات نفت از تولیدکنندگان بزرگی مانند ایران و ونزوئلا، عرضه جهانی نفت را محدود کرده و به افزایش قیمت انرژی کمک کرده است. فشار اقتصادی ناشی از تحریم ها به طور نامتناسبی به شهروندان آسیب می زند، در حالی که اهداف استراتژیک اغلب محقق نمی شوند.

منتقدان رویکرد تحریم های سخت، از جمله دیپلمات ها و اقتصاددانان با تجربه، استدلال می کنند که دیپلماسی جایگزین بسیار بهتری است. با ترویج همکاری به جای تقابل، دولت ایالات متحده می تواند رفاه متقابل را ارتقا دهد، بازارها را باثبات کند و فشارهای تورمی را در ایالات متحده کاهش دهد. این فرصتی است که دولت جدید ترامپ باید از آن استفاده کند.

ایران، ونزوئلا و پیمان آبراهام

گزارش ها حاکی از آن است که ترامپ احتمال پیوستن ایران به توافقنامه آبراهام را مطرح کرده است، ابتکار مهمی برای ترویج صلح بین رژیم اسرائیل و همسایگان عرب آن. اگرچه این پیشنهاد غیر واقعی به نظر می رسد، اما بر امکان گذار از دکترین “صلح از طریق قدرت” به دکترین “صلح از طریق رفاه متقابل” تأکید می کند. با لغو تحریم ها علیه ایران، ایالات متحده می تواند ورود کامل ایران به بازار جهانی نفت را تسهیل کند و محدودیت های عرضه نفت را به میزان قابل توجهی کاهش دهد و در نتیجه قیمت ها را کاهش دهد.

ونزوئلا با ذخایر عظیم نفتی خود فرصت قانع کننده دیگری برای دیپلماسی ارائه می دهد. تحریم ها اقتصاد کشور را فلج کرده، منجر به مهاجرت میلیون ها نفر و ایجاد مشکلات امنیتی در سراسر آمریکا شده است. یک ابتکار تحت رهبری ترامپ برای لغو تحریم ها در ازای همکاری ونزوئلا در تولید نفت می تواند یک سناریوی برد-برد باشد. مشوق های مالی مشترک برای هر دو کشور در این زمینه می تواند ثبات را تقویت کرده و بار مالیات دهندگان آمریکایی را کاهش دهد.

دیپلماسی به جای تحریم: فرمول برنده

تاریخ نشان داده است که تحریم ها بدون ایجاد تغییر در سیاست های معنادار، افراد را مجازات می کنند. از سوی دیگر، دیپلماسی می تواند راه را برای راه حل های پایدار هموار کند. با سیاست تعامل، ایالات متحده این فرصت را دارد که دشمنان خود را به شریک تبدیل کند و یک چشم انداز جهانی باثبات تر و شکوفاتر ایجاد کند.

منتقدان دولت بایدن، از جمله حامیان ترامپ، نقش شخصیت هایی مانند آنتونی بلینکن، وزیر امور خارجه را محکوم می کنند. بسیاری معتقدند افرادی مانند بلینکن منافع آمریکا را بر منافع این کشور ترجیح داده اند. به گفته این افراد، دوران تصدی بلینکن با ادامه تحریم ها همراه بود که ثبات اقتصادی آمریکا و موقعیت جهانی آن را تضعیف کرد.

با خروج بلینکن و امثال او از دولت ترامپ، فرصت جدیدی برای دنبال کردن سیاست‌هایی که آمریکا را در اولویت قرار می‌دهد، به وجود آمده است. این شامل استفاده از قدرت عظیم دیپلماسی آمریکا برای دستیابی به دستاوردهای اقتصادی و امنیتی بدون توسل به اقدامات قهری است.

نقش ایلان ماسک و نوآوری های انرژی

در حالی که ترامپ برای بازگشت به قدرت آماده می شود، نمی توان نقش مبتکرانی مانند ایلان ماسک را نادیده گرفت. سرمایه‌گذاری ماسک در خودروهای الکتریکی و انرژی‌های تجدیدپذیر نشان‌دهنده تغییری دگرگون‌کننده در چشم‌انداز انرژی جهانی است که با همکاری با چهره‌هایی مانند ماسک، دولت ترامپ می‌تواند آمریکا را نه تنها در بازارهای انرژی سنتی، بلکه در تولید انرژی‌های تجدیدپذیر نیز پیشتاز کند. این رویکرد دوگانه می‌تواند امنیت انرژی بلندمدت آمریکا را تضمین کند و در عین حال فشارهای تورمی را کاهش دهد.

تغییر جهانی با کاهش تحریم ها

لغو تحریم ها و متعاقب آن کاهش تورم می تواند تغییرات عمیق ژئوپلیتیکی و اقتصادی را به همراه داشته باشد. از نظر استراتژیک، این می تواند از نفوذ اقتصادی روسیه و عربستان سعودی بکاهد و از نفوذ آنها بر بازار جهانی نفت بکاهد. با مقرون به صرفه تر شدن سفر، قیمت پایین انرژی می تواند باعث رونق گردشگری جهانی شود. در حال حاضر شرکت هایی مانند امارات ایرویز و ترکیش ایرلاینز به دلیل دسترسی به سوخت یارانه ای و موقعیت های ژئوپلیتیکی مطلوب از مزایای قابل توجهی برخوردار هستند. با لغو تحریم ها، رقبای منطقه ای آنها می توانند برابر شوند و رقابت عادلانه در هوا تقویت می شود.

فصل جدیدی برای رهبری آمریکا

دولت جدید آمریکا این فرصت را دارد که از طریق دیپلماسی با تورم مبارزه کند. با لغو تحریم‌ها بر کشورهای تولیدکننده نفت مانند ایران و ونزوئلا، آمریکا می‌تواند از مزایای اقتصادی بسیاری برخوردار شود که فراتر از مرزهای این کشور است. این رویکرد، همراه با تلاش برای نوآوری در بخش انرژی، راهنمای ثبات و رفاه مردم آمریکا است.

بازگشت ترامپ به قدرت سوالات مهمی را در مورد آینده سیاست خارجی آمریکا ایجاد می کند. آیا از این فرصت برای جایگزینی تحریم ها با دیپلماسی استفاده خواهد کرد؟ آیا او منافع مردم آمریکا را بالاتر از رقابت های ریشه دار ژئوپلیتیکی قرار خواهد داد؟ این تصمیمات می تواند نه تنها ریاست جمهوری او را تعیین کند، بلکه مسیر اقتصاد جهانی را نیز تعیین می کند.

در دنیای چالش برانگیز، زمان رهبری جسورانه و عملگرا فرا رسیده است که صلح و رفاه را بر درگیری و اجبار اولویت می دهد. ابزار موجود است. همه چیز به انتخاب مسیر درست بستگی دارد.

انتهای پیام/