تاکید مجدد بانک مرکزی بر عدم افزایش نرخ ارز بازار رسمی همسو با بازار آزاد

به گزارش ایران تحلیل، بانک مرکزی در گزارشی رسمی به مطلب یک رسانه منتقد دولت پاسخ داد. این گزارش توضیح می دهد که چرا سیاست واحد پولی در شرایط کنونی قابل اجرا نیست و چرا بانک مرکزی بر کنترل رشد نقدینگی تمرکز دارد.

بانک مرکزی با اعلام این خبر گفت: در گزارش فوق، بر اساس نتایج نظرسنجی که این روزنامه در بین خوانندگان خود انجام داده است، مشخص شده است که فعالان اقتصادی، نرخ دلار در بازار آزاد (غیررسمی) را مهمترین عامل موثر بر قیمت می دانند. دا اکثر مردم روزانه این نرخ ارز را رصد می کنند و این نرخ ارز عامل اصلی انتظارات تورمی افراد است، سیاست ارزی در سال های اخیر به گونه ای پیش رفته که این بازار را به رسمیت نمی شناسد و آن را سطحی می کند. بر این اساس، وی پیشنهاد کرد که در حالی که سیاست گذاران باید نرخ سود بازار غیررسمی را بپذیرند، باید سیاست هایی را بر اساس آن نرخ بهره دنبال کنند و برای کنترل تورم به جای لنگر نرخ ارز، بر نرخ بهره تکیه کنند. در اینجا نکاتی در مورد مقاله منتشر شده پیدا خواهید کرد.

بیانیه بانک مرکزی

اولین نکته در رابطه با نقش نرخ ارز در بازار غیررسمی در شکل‌دهی به انتظارات تورمی فعالان اقتصادی، توجه به این نکته است که بازار غیررسمی ارز معاملات غیرقانونی ارز (قاچاق کالا و خروج سرمایه غیرقانونی) را پوشش می‌دهد و به همین دلیل است. به این دلیل که برای معاملات غیرقانونی هزینه های اضافی نیز متحمل می شود. همچنین بخشی دیگر از معاملات ارزی در بازار غیررسمی مربوط به معاملات سفته بازانه و احتیاطی ارزی است که به شدت تحت تاثیر انتظارات و عوامل عاطفی و روانی است. بنابراین گفته می شود که نرخ ارز در بازار غیررسمی منعکس کننده انتظارات است زیرا بیشتر تغییرات آن ناشی از عوامل غیربنیادی، مورد انتظار و روانی است. در مقابل، تغییرات نرخ ارز در بازار رسمی تحت تأثیر عوامل اقتصادی اساسی مانند جریان منابع و مخارج ارز و انتظارات مرتبط است که به نوبه خود ناشی از تصمیمات میان مدت و بلندمدت عوامل اقتصادی است و کمتر تحت تأثیر عوامل موقتی است. .

در تحلیل و بررسی پیشنهاد رسانه فوق برای کمک به تثبیت بازار ارز با نزدیک شدن به تک نرخی شدن ارز با قیمتی متعادل بین بازار آزاد و بازار ارز، باید توجه داشت که در شرایطی که نرخ ارز در بازار غیررسمی به شدت تحت تاثیر انتظارات است. و روانی است که تعدیل نرخ ارز رسمی بازار با توجه به تغییرات نرخ غیررسمی منجر به افزایش یکسری نرخ ارز تا رفع ابهامات موجود در اقتصاد و افزایش نرخ تورم می شود که منجر به بی ثباتی اقتصاد کلان می شود. در این شرایط پس از تعدیل نرخ ارز و تک نرخی شدن امکان بازگشت به سامانه چند ارزی وجود دارد. بنابراین چنین شرایط موقتی و بی‌ثباتی ایجاب می‌کند که سیاست‌های پولی مطابق با تغییرات متغیرهای اساسی اقتصاد طراحی شود و عوامل عاطفی و روانی کمتر در تصمیم‌گیری مورد توجه قرار گیرند.

البته در صورتی که شرایط مذکور منجر به تغییر در متغیرهای بنیادی و وضعیت منابع و مصارف ارزی اقتصاد شود، لازم است رویکرد جدیدی نسبت به شرایط موجود اتخاذ شود. با توجه به ملاحظات فوق، بانک مرکزی تصمیم گرفت سیاست تثبیت نرخ ارز را از پایان سال ۱۴۰۱ اجرا کند تا متعاقباً نرخ تورم و انتظارات تورمی را از این کانال کنترل و امکان تعدیل تدریجی نرخ ارز مطابق با الزامات اقتصاد کلان در عین حال تصمیم دولت و بانک مرکزی این است که با جدیت اقدامات اصلاحی لازم را برای رفع اختلافات در حوزه پولی و مالی انجام دهند.

اجرای اقدامات تثبیت کننده اقتصاد کلان تأثیر محسوسی بر توسعه متغیرهای کلان اقتصادی داشت. بانک مرکزی به عنوان بخشی از اجرای سیاست تثبیت، برنامه پولی را برای کنترل رشد نقدینگی و پایه پولی ایجاد و تعدیل می‌کند، سیاست‌های پولی آینده‌نگر را برای کنترل رشد مجموع‌های پولی و تعدیل مناسب نرخ‌های سود اتخاذ می‌کند. رشد ترازنامه بانکی، اصلاحات نظام بانکی، تثبیت و پیش‌بینی‌پذیری بازار ارز سعی در کاهش ریسک‌های تورمی و افزایش نقدینگی داشته است. در نهایت، اقدامات سیاستی بانک مرکزی منجر به رشد نقدینگی ۳۱.۱ درصدی در پایان سال ۱۳۹۰ شد که نزدیک به سطح رشد هدف بود. همچنین رشد نقدینگی در پایان سال ۱۴۰۲ نسبت به پایان سال ۱۴۰۱ به ۲۴.۳ درصد رسید که ۰.۷ واحد درصد کمتر از سطح تعیین شده در برنامه پولی به منظور رشد نقدینگی در سال ۱۴۰۲ است.

اقدامات انجام شده باعث شد تا نوسانات بازار ارز به میزان قابل توجهی محدود شود. بنابراین ضریب تغییر نرخ دلار در بازار غیررسمی به عنوان شاخصی از نوسانات بازار ارز برای سال ۱۴۰۲ برابر با ۵.۸ درصد است. این در حالی است که نرخ تغییر دلار در بازار غیررسمی برای سال ۱۴۰۱ معادل ۱۹.۵ درصد بوده است. نرخ فروش حواله ها در مرکز مبادلات طلا و ارز ایران نیز نسبتاً ثابت بود. بنابراین ضریب تغییر نرخ فروش حواله دلاری در مرکز مبادلات ارزی و طلای ایران برای واردات کالاهای غیرضروری در سال ۱۴۰۲ ۲.۴ درصد بوده است. در حالی که نرخ تغییر برای سال ۱۴۰۱ ۱۰.۵ درصد و میانگین نرخ از ابتدای سال ۱۴۰۲ تا پایان آن حدود ۳۸۲۰۰۰ ریال است. نتایج اقدامات و اقدامات مجموعه اقتصادی دولت و بانک مرکزی برای کنترل نرخ تورم نیز قابل مشاهده است؛ بر اساس آمار مرکز آمار ایران، این تورم نقطه به نقطه شاخص بهای کالاها و خدمات مصرفی است. اردیبهشت روند نزولی از سال گذشته شروع شد.

در ادامه این روند، تورم نقطه به نقطه فروردین ماه ۱۴۰۳ به ۳۰.۹ درصد رسید که نسبت به ماه مشابه سال قبل ۲۴.۶ واحد درصد کاهش داشت. بر اساس آمار بانک مرکزی، تورم نقطه‌ای شاخص بهای تولیدکننده نیز تعیین شده است. در ادامه روند نزولی سال گذشته، تورم شاخص قیمت تولیدکننده ۱۲ ماهه در فروردین ۱۴۰۳ به ۳۱.۲ درصد رسید که ۶.۱ واحد درصد نسبت به فروردین ۱۴۰۲ کاهش داشت.

در مورد پیشنهاد استفاده از لنگر نرخ سود به جای نرخ ارز، باید توجه داشت که در فضای متعارف سیاست پولی، تغییرات نرخ ارز درونزا بوده و در قالب رژیم های پولی منعطف شکل می گیرد و نرخ بهره کلیدی نیز دارد. تاثیر بر نرخ ارز به عنوان لنگر انتظارات تورمی. با توجه به شرایط کلان اقتصادی کشور، ابزار نرخ سود در شکل گیری انتظارات تورمی موثر نیست و بر این اساس بانک مرکزی برای شکل دادن به انتظارات تورمی به کنترل رشد نقدینگی توجه کرده است.

در خصوص پیشنهاد استفاده از ابزار معاملاتی فردا برای مدیریت بازار ارز، لازم به ذکر است که استفاده از ابزارهای مشتقه مستلزم تهیه پیش نیازهای آن از جمله: از جمله ایجاد بازار نقطه ای باثبات، مدیریت انتظارات و برقراری ثبات و آرامش در بازار رسمی و بدون تحقق آنها، اثربخشی مشتقات ارزی به عنوان مکانیزمی برای کاهش ریسک نرخ ارز با چالش مواجه خواهد شد.