تحقق منابع پنهان مالیاتی در گیلان؛ گزاره‌ای خوش‌بینانه یا مسیر اصلاح‌پذیر؟
به بهانه اظهارات مدیر کل امور اقتصادی و امور مالی گیلان ؛
گیلان ، مانند بسیاری از استان های کشور ، نیاز به شکل گیری یک مدل بومی در توسعه تأمین مالی دارد. الگویی مبتنی بر مشارکت مؤسسات مالی مستقر در استان ، تعهد به بازگرداندن منابع مجهز و شفافیت تخصیص منابع.
براساس بانک اطلاعاتی Diarmirza ، اظهارات اخیر Alireza Norouzi ، مدیر کل امور اقتصادی و دارایی Guilan منابع مالیاتی مازاد را شناسایی و بازیابی کنید از نظر استان ، اگرچه از نظر جهت گیری عمومی قابل دفاع است ، اما ملاحظات و ابهامات اساسی از منظر اقتصاد واقع گرایانه دارد که نمی تواند بی تفاوت باشد.
ادعای شناسایی رسوب و فرار مالیاتی و پیش بینی تحقق منابع جدید ، فقط در صورتی که مبتنی بر زیرساخت های نظارتی ، بانکهای اطلاعاتی دقیق ، تبادل اطلاعات بین رشته ای و از همه مهمتر اراده حاکمیت در مقابل مالیات باشد ، قابل اعتماد است. در غیر این صورت ، صرفاً اعلام چنین اعداد ، بدون توضیح روش شناسایی ، نحوه جمع آوری و اطمینان از ثبات آنها ، عملاً به عنوان آمار انتزاعی و غیر اجرایی تلقی می شود.
مهمتر از همه ، در سیستم مالیاتی فعلی کشور ، بخش اعظم فرار مالیاتی در لایه هایی رخ می دهد که یا مشمول شفافیت (مانند پول نقد و معاملات غیررسمی) یا ذینفعان آنها با چانه زنی یا مصونیت ساختاری نیستند. بدون اصلاح این سیستم عامل ها ، تحقق مالیات بر اساس واقعیت اقتصادی دشوار خواهد بود.
از طرف دیگر ، کاهش نسبت تسهیلات به واریز در گیلان از ۲ ٪ در سال به ۲ ٪ در پایان ۲ ، شواهدی روشن از بازگشت منابع تجهیزات بانک به اقتصاد استان است. این وضعیت نه تنها نشان دهنده فرار سرمایه از استان است ، بلکه خطر ادامه توسعه در پروژه های زیرساختی نیز خطر دارد. ادعای امکان ارتقاء این نسبت سالانه ، تا زمانی که مبتنی بر یک سیاست تشویقی دقیق ، ضمانت های اعتباری یا ریسک هدفمند نباشد ، اجرا نمی شود.
موضوع استفاده از منابع بیمه نیز از نظر تئوری مورد بررسی قرار گرفته است ، اما در شرایط فعلی با چالش های جدی قانونی و نهادی روبرو است. حق بیمه پرداخت شده توسط مردم استان ، براساس قراردادهای شرکتی با بیمه گذاران غیر بومی و بازگشت آن به استان ، نیاز به بررسی جدی ساختار سرمایه گذاری بیمه و صدور مجدد مجدد توسط موسسات بالادست مانند بیمه مرکزی دارد.
سرانجام ، باید واضح باشد که توسعه مالی منطقه ای بدون اصلاح ساختار سیستم بانکی و سیستم مالیاتی در سطح ملی تنها یک شعار باقی خواهد ماند. گیلان ، مانند بسیاری از استان های کشور ، نیاز به شکل گیری یک مدل بومی در توسعه تأمین مالی دارد. الگویی مبتنی بر مشارکت مؤسسات مالی مستقر در استان ، تعهد به بازگرداندن منابع مجهز و شفافیت تخصیص منابع.
اظهارات اخیر مدیر کل اقتصاد و امور مالی گیلان برای استفاده از ظرفیت های درون زا قابل تحسین است ، اما در عمل ، بدون دلبستگی اجرایی ، ضمانت های قانونی و ابزارهای نظارتی پایدار نخواهد بود. تحقق وعده ها در تکرار ارقام نیست بلکه در اصلاح فرآیندها است.
