تحقیقات جدید: ناحیه کنترل حرکت چشم در مغز بر فرآیندهای تصمیم‌گیری تأثیرگذار است
کولیکولوس برتر ناحیه ای در بالای مغز میانی است که دانشمندان معتقدند به حیوانات کمک می کند تا خود را به نقاط مهم فضا هدایت کنند. به عنوان مثال، آنها را قادر می سازد تا چشمان خود را به سمت نور بچرخانند. اکنون بر اساس نتایج یک تحقیق جدید، این قسمت از مغز در کارهای شناختی پیچیده ای مانند طبقه بندی بصری و تصمیم گیری نیز نقش دارد.
محققان دانشگاه شیکاگو اطلاعات موجود در الگوهای فعالیت سلول های مغز را در چندین منطقه مختلف در تصمیم گیری های طبقه بندی بصری اندازه گیری کردند. آنها فعالیت در کولیکولوس فوقانی و بخشی از قشر کمربندی پشتی (ناحیه ای از قشر مغز که در تصمیم گیری های طبقه بندی بصری مهم است) را زیر نظر گرفتند.
بر اساس نتایج منتشر شده در مجله Nature Neuroscience، آنها دریافتند که کولیکولوس برتر بیشتر از قشر جداری پشتی در این تصمیمات نقش دارد. این بدان معنی است که کولیکولوس برتر در فرآیندهای شناختی مرتبه بالاتر، که قبلا تصور می شد در نئوکورتکس رخ می دهد، درگیر است.
همه حیوانات، از ماهی ها و خزندگان گرفته تا پستاندارانی مانند نخستی ها و انسان ها، باید به سرعت اشیاء را در میدان بینایی خود شناسایی و دسته بندی کنند. آیا این رویکرد مانع است یا تهدید؟ آیا آن حرکت سریع از یک طعمه بود یا یک شکارچی؟
همه مهره داران در مغز خود یک کولیکولوس دارند. این قسمت از مغز به سر و چشم کمک می کند تا به سمت محرک بینایی حرکت کند. در گذشته، دانشمندان فکر می کردند که این قسمت از مغز حرکات واکنشی را آغاز می کند. اما تحقیقات در سال های اخیر نشان داده است که در کارهای پیچیده تری نیز نقش دارد، مانند افق میهن نقطه عطف و تمرکز بر محرک ها در موقعیت های مختلف فضایی.
نقش گروه برتر مغز در تصمیم گیری
نواحی اطراف کولیکولوس برتر با وظایف شناختی و تصمیم گیری مرتبط است. به همین دلیل، دانشمندان می خواستند نقش خود کولیکولوس برتر را در تفکر انتزاعی تر مطالعه کنند.
برای این منظور، آنها به میمون ها آموزش دادند تا در حین مشاهده تصاویر روی مانیتور کامپیوتر، یک کار تصمیم گیری بصری را انجام دهند. حیوانات با فشار دادن یک دکمه در زمان مناسب، آب میوه دریافت کردند، که اشیاء را به دسته های صحیح اختصاص داد.
هنگامی که میمون ها این وظایف را انجام می دادند، محققان فعالیت سلول های مغزی را در کولیکولوس داخلی ثبت کردند. از آنجایی که میمون ها در این کار باید نگاه خود را به نقطه ای خیره می کردند و افق میهن خود را با حرکات دست تعیین می کردند، این آزمایش فقط فعالیت مغزی مورد نیاز برای طبقه بندی را نشان داد – نه حرکات چشم و دست که معمولاً وظیفه برتر در نظر گرفته می شود. colliculus .
دانشمندان فعالیت زیادی را در colliculus برتر مشاهده کردند که نشان دهنده نقش آن در طبقه بندی است. آنها حتی به طور موقت این قسمت خاص از مغز را با تزریق یک دارو بیهوش کردند و مشاهده کردند که توانایی تصمیم گیری میمون ها کاهش یافته است.
محققان می گویند این نتیجه منطقی است و ممکن است نشان دهد که چرا این بخش از مغز درگیر وظایف پیچیده ای مانند تصمیم گیری های دسته بندی است. کولیکولوس برتر یکی از اولین بخش‌های مغز بود که برای پردازش ورودی بصری و ایجاد حرکات متناسب توسعه یافت. این امکان وجود دارد که پردازش فضایی بتواند فرآیند حل مسئله را تسهیل کند.
به عنوان مثال، وقتی از شما خواسته می شود تصمیمی بگیرید یا چیزی را به خاطر بسپارید، چشم ها و دستان خود را حرکت می دهید. برای مثال، اگر از شما بپرسند دیشب شام چه خورده‌اید، اغلب چشمان خود را به سمت بالا حرکت می‌دهید. یا هنگام تصمیم گیری بین دو چیز، ممکن است دستان خود را طوری حرکت دهید که گویی دو جسم را وزن می کنید.
یا همه ما این ضرب المثل را شنیده ایم که “یک تصویر هزاران کلمه را بیان می کند.” درک بسیاری از متون با تصاویر برای ما آسان تر است. این شواهد احتمالاً نشان می دهد که مغز از بخش های مربوط به پردازش فضایی برای کمک به انجام وظایف شناختی و غیر فضایی استفاده می کند.
منبع: دیجیاتو
