ترندهای روز

تحقیق جدید: قارچ کرم ابریشم ممکن است سرعت رشد سلول‌های سرطان را کم کند

پایگاه خبری تحلیلی افق میهن (ofoghmihan.ir):

مطالعه یک ماده شیمیایی تولید شده توسط قارچ کرم ابریشم نشان داده است که این ماده ممکن است در درمان سرطان مفید باشد. این ماده با سیگنال های بیش فعال رشد سلول های سرطانی تداخل می کند. اهمیت این روش در این است که نسبت به روش های موجود آسیب کمتری به بافت های سالم وارد می کند.

دانشمندان دانشکده داروسازی دانشگاه ناتینگهام در حال بررسی خواص دارویی کوردیسپین، ماده شیمیایی موجود در قارچ های کرم ابریشم بودند که این مورد را کشف کردند.

قارچ کرم ابریشم به عنوان یک غذای سالم و طب سنتی در برخی از کشورهای آسیایی رایج است. این قارچ پرتقالی با نام علمی Cordyceps militaris که مانند انگل روی بدن کرم ابریشم رشد می کند، حاوی کوردیسپین است. پیش از این، چندین مطالعه نشان داده بودند که کوردیسپین ممکن است برای درمان سرطان مفید باشد. اما دانشمندان دلیل آن را نمی دانستند.

نقش قارچ کرم ابریشم در مبارزه با سرطان

دانشمندان با استفاده از تکنیک های پردازش بالا، تأثیر کوردیسپین را بر فعالیت هزاران ژن در چندین نوع سلول بررسی کردند. آنها اثر کوردی سپین را با سایر روش های درمانی مقایسه کردند و دریافتند که کوردی سپین در همه موارد بر روی مسیرهایی که رشد سلولی را تحریک می کنند موثر است.

دانشمندان توانستند تأیید کنند که کوردیسپین در این فرآیند به کوردیسپین تری فسفات تبدیل می شود که عملکردی مشابه آدنوزین تری فسفات، مولکول های حامل انرژی در سلول دارد. مولکول کوردیپس تری فسفات دلیل اصلی تأثیر قارچ کرم ابریشم بر رشد سلول های سرطانی است و به طور مستقیم با این سلول ها مبارزه می کند.

دانشمندان دانشگاه ناتینگهام سال ها در مورد تأثیر کوردیسپین بر بیماری های مختلف یاد می گرفتند و قدم به قدم به این کشف نزدیک می شدند. پیشرفت های تکنولوژی آنها را قادر به انجام آزمایش های بزرگتر با هزینه کمتر کرده است. آنها اکنون می خواهند بدانند چگونه می توانند از این ماده به عنوان یک داروی موثر استفاده کنند.

یافته های جدید آنها تایید می کند که کوردیسپین نقطه شروع خوبی برای توسعه داروهای جدید سرطان است. از مشتقات کوردیسپین می توان برای ساخت تری فسفات ها با اثر مشابه استفاده کرد. آنها همچنین می‌دانند کوردیسپین روی کدام ژن‌ها تأثیر می‌گذارد و می‌توانند به طور مؤثری بر عملکرد داروهای مبتنی بر آن در بیماران نظارت کنند.

محققان دانشگاه ناتینگهام نتایج مطالعه خود را در مجله FEBS Letters منتشر کرده اند.

منبع: دیجیاتو

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

دکمه بازگشت به بالا