تحقیق جدید: مورچهها هم در زمان شیوع بیماریهای همهگیر فاصلهگذاری اجتماعی دارند
در طول همهگیری کووید-۱۹، مردم مجبور بودند محیط زندگی و کار خود را تغییر دهند تا تماس نزدیک با یکدیگر را کاهش دهند. اکنون یک تحقیق جدید نشان داده است که این رفتار منحصر به ما نیست و مورچه ها نیز در مواجهه با بیماری های همه گیر تغییرات مشابهی را در محیط زندگی خود ایجاد می کنند.
بر اساس این مطالعه که به تازگی توسط محققان دانشگاه بریستول در مجله Science منتشر شده است، مورچه ها در مواجهه با عوامل بیماری زا ساختار لانه خود را به گونه ای تغییر می دهند که احتمال انتشار بیماری کاهش می یابد. این تغییرات شامل افزایش فاصله بین ورودی ها و کاهش ارتباط مستقیم بین اتاق ها می شود. رفتاری که به گفته محققان پیش از این در هیچ حیوانی مشاهده نشده بود.
لوک لکی، نویسنده اصلی این مطالعه و زیست شناس در دانشگاه بریستول، می گوید:
ما میدانستیم که مورچهها الگوی حفاری خود را بسته به دمای خاک یا بافت زمین تغییر میدهند. اما این اولین باری است که شاهد تغییر ساختار محیط اطراف حیوانی غیر از انسان برای کاهش انتقال بیماری هستیم.
برای رسیدن به این نتیجه، محققان گروههایی متشکل از ۱۸۰ مورچه را در ظروف حاوی خاک قرار دادند تا شروع به ساختن لانه کنند. پس از یک روز، در نیمی از گروه ها، ۲۰ مورچه جدید در معرض قارچ های بیماری زا به ظروف اضافه شد. سپس تمامی گروه ها به مدت شش روز دیگر به ساخت لانه ادامه دادند و ساختار زیرزمینی آنها با استفاده از فناوری تصویربرداری میکرو سی تی به صورت سه بعدی مورد بررسی قرار گرفت.
تغییر لانه و سبک زندگی مورچه ها در مواجهه با بیماری
در نتیجه تحقیقات خود، محققان گفتند که لانه های ساخته شده توسط گروه هایی که در معرض این بیماری قرار داشتند، ساختار “پراکنده” تری داشتند. مسیرهای طولانیتر، ورودیهایی با فاصله بیشتر و اتاقهایی با ارتباط مستقیم کمتر از ویژگیهای آنها بوده است.
به گفته محققان، وجود این الگو حرکت پاتوژن ها بین قسمت های مختلف لانه و محافظت از غذا یا لارو را دشوارتر می کند.
آنها با شبیه سازی گسترش بیماری در مدل های سه بعدی لانه ها، دریافتند که این تغییر معماری در واقع انتقال بیماری را کاهش می دهد. اما نکته جالبتر این است که مورچه های بیمار علاوه بر تغییر در ساختار لانه، رفتار منزوی تری نیز پیدا می کنند.
به گفته لاکی، مورچه ها همیشه چنین لانه هایی نمی سازند زیرا این ساختارهای “ایمن تر” بهره وری را در شرایط عادی کاهش می دهند. بنابراین، درست مانند انسانها، آنها فقط در صورت تهدید، محیط خود را هوشمندانه طراحی میکنند.
منبع: دیجیاتو