تخصیص۱۰هزار فقره بیمه برای کارگران ساختمانی در کل کشور
به گزارش افق میهن، اکبر شوکت رئیس اتحادیه کارگران ساختمانی از انصراف ۳۰۰ تا ۴۰۰ هزار کارگر ساختمانی بیمه شده از سال ۱۳۹۸ خبر داد و گفت: نه تنها هیچ فردی بیمه نشده است، بلکه بیمه ۳۰۰ تا ۴۰۰ هزار نفر نیز لغو شده است. “
وی با بیان اینکه حدود ۵۰۰ هزار نفر در انتظار بیمه هستند، گفت: اینکه روزانه ۱۰ هزار نفر برای کارگران ساختمانی تامین شده است بسیار ناچیز است و اگر آن را بین شعب کل کشور تقسیم کنیم به حساب نمی آید. این ارقام در حالی است که در سال های اخیر سهمیه بیمه ای جدیدی اختصاص نیافته است.
شوکت تصریح کرد: گزارش های تجربی حاکی از آن است که به دلیل عدم کنترل نهادهای بیمه اجتماعی، بسیاری از کارگران کارگاه های دائمی با وجود سال ها کار بیمه نمی شوند اما ماهانه چندین بار از کارگاه های ساختمانی که شرایط ثابتی ندارند بیمه اجتماعی دریافت می کنند. بازرسی می کنند و به دلایل مختلف بیمه کارگران ساختمانی را می بندند.
شوکت گفت: روش بازرسی بسیار عجیب است. به کارگر ساختمانی زنگ می زنند و اگر جواب نداد بیمه اش را قطع می کنند! مثلاً گچ کار است یا در ارتفاع کار می کند و در آن لحظه نمی تواند تلفن را جواب دهد. اگر کارگر بعد از ۵ دقیقه با همان شماره تماس بگیرد جواب نمی دهد یا گوشی را دور از دسترس قرار می دهد و می گوید ما همین طور زنگ زدیم.
رئیس انجمن صنفی کارگران ساختمانی افزود: تخصیص ۱۰ هزار بیمه برای کارگران ساختمانی به تفکیک استان تقسیم شده است، اما این تعداد آنقدر کم است که نمی دانیم از کدام کارگر ساختمانی برای درخواست بیمه درخواست بدهیم. در حالی که رئیس جمهور بارها تاکید کرده است که مشکل بیمه کارگران ساختمانی باید هر چه سریعتر حل شود و دستور یک فوریت رفع مشکل بیمه کارگران ساختمانی را صادر کرده است، اما هیچ اقدامی برای اجرای دستور رئیس جمهور و بیمه کارگران ساختمانی صورت نگرفته است. . بیمه تبدیل به یک بحران شده است.
وی با اشاره به اینکه کارگران ساختمانی جزو مشاغل سخت و زیان آور هستند، گفت: طبق آمار بیشترین حوادث صنعتی مربوط به کار در کارگاه های ساختمانی و بخش ساختمان است. ۵۰ درصد حوادث در کشور ناشی از کارگران ساختمانی و ۵۰ درصد مابقی مربوط به بیمه شدگان سایر مشاغل است که اهمیت و ضرورت بیمه کارگران ساختمانی را بیش از پیش نشان می دهد. امیدوارم دولت به این موضوع توجه کند. بیش از ۷۵ درصد از پروژه های ما متعلق به مالک هستند. این بدان معناست که کارفرما در صنعت ساختمان تخصص ندارد و به ایمنی اهمیت نمی دهد. و وقتی بالاخره مهندس ناظر استخدام می کند، باز هم سعی می کند هزینه های ایمنی را کاهش دهد یا حتی این هزینه ها را حذف کند زیرا معتقد است هزینه قابل توجهی نیست. جان انسان ها هم برای کارفرمایان و هم برای دولت ها بی ارزش شده است. اگر دولت های ما روی این موضوع محکم می ایستادند، امروز هیچ حادثه صنعتی در پروژه های عمرانی بی سابقه نبود.