ترامپ وارث ریگان می‌شود یا قربانی بعدی بازی فریب پوتین؟

براساس اخبار تجاری ، تمایل رئیس جمهور ایالات متحده دونالد ترامپ برای صلح نزدیک در اوکراین قابل تحسین است. با این حال ، احتمال موفقیت وی مشمول رضایت پوتین نیست و این در مورد مقاومت قاطع رهبر روسیه است. ترامپ ، چه در رفتار شخصی و چه با حرکات نمادین ، ​​بدون نتیجه عمده ، پوتین امتیاز بیشتری از هر رئیس جمهور دیگری در ایالات متحده به دست آورد. اکنون زمان تغییر رویکرد است. این باید توسط رونالد ریگان مدل می شد. همان چیزی که او از گورباچف ​​خواسته است “دیوار برلین را فرو بکشد” و موفق باشد. ریگان تنها رئیس جمهور ایالات متحده بود که در مذاکره با رهبر شوروی به نتیجه گیری ملموس رسید. ترامپ همچنین می تواند شخص دوم باشد. مشروط بر اینکه پوتین به طور مستقیم می گوید: “اوکراین بر اثر پیامدهای آن رها می شود یا ایستاده است.”

بازی فریب را تکرار کنید

پوتین در بهترین حالت یک شریک غیرقابل اعتماد و در بدترین حالت یک بازیگر کلاهبرداری است. او بارها و بارها هنر خود را در رئیس جمهور فریبنده آمریکا نشان داده است. به عنوان مثال ، جورج دبلیو بوش اجازه داد “روح او” ؛ اوباما را شکست داد تا هشدار میت رامنی را در مورد تهدید بزرگ روسیه به حداقل برساند. او لاوروف را با داستان “E -Mails” به هیلاری کلینتون فرستاد. وی ترامپ را در هلسینکی متقاعد کرد که ارزیابی کرملین از دستگاه امنیت ملی خود را ترجیح دهد. و او از ترس از تشدید درگیری ، بایدن را تمیز کرد ، به طوری که رئیس جمهور بارها و بارها در حمل و نقل به اوکراین شک داشت. در چنین شرایطی ، ترامپ اخیراً برای تلاش برای آتش بس به آلاسکا رفت ، اما بازگشت وی با ادعای پوتین به “توافق کامل صلح” همراه بود. کلاهبرداری پوتین نه تنها روسای جمهور ایالات متحده را به خود جلب کرد ، بلکه خواستار رهبران اروپایی مانند آنجلا مرکل ، اولاف شولتز و امانوئل ماکرون نیز شد.

تنها گزینه ترامپ

وزیر دارایی ، اسکات بوسنت اخیراً واقعیتی را ابراز کرده است که برای همه واقع گرایان واقع گرایانه سیاست خارجی در ایالات متحده و اروپا مشخص است. به گفته وی ، “پوتین نه تنها وعده های خود را از زمان سفر تاریخی به آنکوریج و تماس های تلفنی بعدی برآورده کرده است ، بلکه بمب گذاری های اوکراین را نیز به طرز خجالتی تقویت کرده است.”

ماکرون همچنین به درستی متوجه شد که پوتین ترامپ دست خود را به بازی رسانده است. مهلت های ترامپ ، مانند خطوط قرمز اوباما در سوریه ، یکی پس از دیگری ناموفق است. در حالی که پوتین با شی جینپینگ و کیم جونگ -ون ملاقات می کند ، رئیس کمیسیون اروپا ، اورسولا وونلین ، به کشورهای خط مقدم اروپا -از فنلاند و کشورهای بالتیک به لهستان ، بلغارستان و رومانی سفر می شود. اما ایالات متحده هنوز همبستگی ارائه نداده است.

در چنین شرایطی ، ترامپ هیچ گزینه ای ندارد: یا پیشینیان او از بازی های پوتین یا به عنوان یک ریگان خارق العاده می توانند اسیر شوند و امپراتوری روسیه به زانو درآورد. این می تواند یک خط قرمز را ترسیم کند و در قدرت رهبری قدرتمند بایستد. میراث او و حرکت “بزرگ آمریکا” به این انتخاب بستگی دارد.

اگر نمی توانید حقیقت را بدست آورید!

امروز ترامپ می تواند با دو تغییر ساده پیام های روشنی به زبان ارسال کند: اول ، روسیه اوکراین مجبور شد به جای گناه یادآوری کند ، زیرا موشک های استینگر در دست افغانهای فقیر راه را برای فروپاشی امپراتوری عظیم اتحاد جماهیر شوروی هموار کردند. دوم ، ترامپ باید توجه داشته باشد كه مستعمرات آمریكایی در جنگ با انگلیس – مانند امروز اوکراین – در پایین دست مبارزه ای داشتند اما برنده شدند. حتی وقتی امپراطوری های بزرگ توانستند آزادی را سرکوب کنند ، این یک پیروزی موقتی بود و سرانجام منجر به فروپاشی همان مهاجم شد. از ترموپیل گرفته تا آلامو و از آنجا تا مزارع گل آلود از طریق رودخانه انکار یک واقعیت مداوم وجود دارد: آزادی و دفاع از میهن از اندازه دشمن مهمتر است.

سرانجام ، تلاش صلح ترامپ در صورت متوقف کردن نقش ناپایدار “داور خنثی” بین مهاجم و اوکراین مؤثر خواهد بود. آمریکا بیش از دموکراسی ها – هرچند کوچک – و علیه اقتدارگرایی – ، البته در سلطنت ریگان ، به عنوان “شهر درخشان در تپه” بود. اکنون ترامپ امروز مجبور است این نقش را دوباره تعریف کند.