تعبیر منجمان بابلی از رازهای خسوف و کسوف در الواح ۴هزار ساله

ماه گرفتگی برای بابلیان باستان چیزی بیش از یک پدیده طبیعی بود. وقایع آسمانی مانند کسوف را نشانه مجازات می دانستند. حدود ۴ هزار سال پیش، آنها علائم مختلف یک ماه گرفتگی را تفسیر و ثبت کردند.

پس از یک قرن، سرانجام محققان توانستند راز چهار لوح نگهداری شده در موزه بریتانیا را کشف کنند و هشدارهای ۴۰۰۰ ساله بین النهرین را که در اوایل هزاره دوم قبل از میلاد به خط میخی نوشته شده بود، تفسیر کنند.

با بررسی این الواح، محققان کشف کردند که چگونه بابلی ها از ویژگی های مختلف خورشید گرفتگی برای پیش بینی رویدادهای آینده استفاده می کردند.

مشاوران سلطنتی با مشاهده زمان و تاریخ یک ماه گرفتگی و همچنین حرکت سایه زمین بر روی ماه، عذاب و بدبختی بزرگی را که سرنوشت برای یک پادشاه در نظر گرفته بود، پیش بینی کردند. به عنوان مثال، کتیبه های روی لوح ها نشان می دهد که “کسوف در ساعت صبح” نشانگر “پایان یک سلسله” در شهر اکد در بین النهرین است.

محققین این مقاله می نویسند: طالع بینی بابلی شاخه ای آکادمیک از نبوت بود. بر اساس این طالع بینی، وقایع در آسمان نشانه های رمزگذاری شده ای هستند که خدایان به عنوان هشداری درباره چشم انداز آینده افراد روی زمین قرار داده اند.

بر این اساس، «مشاهده نجومی بخشی از روش دقیق محافظت از پادشاه و تنظیم رفتار او بر اساس خواست خدایان بود».

مشاوران سلطنتی با ارجاع به ویژگی‌های مختلف ماه‌گرفتگی در برابر «مجموعه آکادمیک متون در مورد نشانه‌های آسمانی»، مقاصد آسمان‌ها را رمزگشایی کردند و به پادشاه کمک کردند تا از یک نتیجه ناگوار جلوگیری کند.

گفته می شود که متون روی این الواح متعلق به شهر باستانی سیپار واقع در عراق امروزی است.

کتیبه‌های روی این لوح‌ها توضیح می‌دهند که «کسوف در غروب آفتاب… طاعون را به تصویر می‌کشد»، در بخش دیگری آمده است که «کسوف مسیر اشتباهی را طی می‌کند… هیچ چیز ایمن نخواهد بود، طوفان همه جا را فرا خواهد گرفت». منظور اخترشناسان باستانی دقیقاً از “راه اشتباه” نامشخص است، اگرچه محققان می گویند احتمالاً اشاره به حرکت ماه در جهت مخالف آنچه ستاره شناسان داشتند دارد.

با این حال، پادشاهان مجبور نبودند سرنوشت خود را بپذیرند و می توانستند برای مقابله با پدیده های شوم از آیین های محافظتی استفاده کنند. محققان با استناد به نامه یک پیشگو به پادشاه زیمری لیم در منطقه ماری (منطقه ای در بین النهرین)، می گویند که در آن زمان، گاهی اوقات نشانه های کسوف بد با روش های دیگر، از جمله احشاء حیوانات، بررسی می شد تا مشخص شود که آیا پادشاه بوده است یا خیر. واقعا در خطر هست یا نه

نویسندگان این تحقیق می‌گویند: «متون هزاره اول نشان می‌دهد که اگر مشاوران پادشاه احساس می‌کردند که تهدید همچنان وجود دارد، با یک مراسم فاجعه‌آمیز آن را خنثی می‌کردند و نیروهای شیطانی پشت آن را شناسایی می‌کردند».

محققان با تأکید بر اهمیت کلی این حکاکی‌های پارانوئیدی، می‌گویند که آنها «نمونه‌های اولیه‌ای از نشانه‌های کسوف را نشان می‌دهند که تا کنون کشف شده‌اند و اطلاعات جدید مهمی درباره پیش‌گویی آسمانی در میان مردمان جنوب بین‌النهرین در اوایل هزاره دوم پیش از میلاد ارائه می‌دهند».

منبع: یورونیوز