تمام متغیرهای پولی تاثیرگذار بر تورم بعد از سال‌ها کاهشی شد
بر اساس گزارش بازار، بانک مرکزی اعلام کرد: تورم نقطه‌به‌نقطه شاخص بهای مصرف‌کننده از ۴۹.۴ درصد در سال ۱۸.۴ کاهش یافت. بهمن ۱۴۰۱ تا ۳۱ درصد در اردیبهشت ۱۴۰۳ رسید.
تورم سالانه مصرف کننده نیز از ۴۴.۱ درصد در سال ۷.۱ درصد کاهش یافت. بهمن ۱۴۰۱ تا ۳۷ درصد اردیبهشت ۱۴۰۳ کاهش یافته است. تورم نقطه به نقطه تولید کننده ۳۷.۹ درصد در سال بهمن ۱۴۰۱ تا ۲۳.۳ سال اردیبهشت ماه ۱۴۰۳ کاهش یافته است.
همچنین تورم شاخص تولیدکننده سالانه ۳۶.۱ درصد در سال است بهمن ۱۴۰۱ تا ۳۰.۳ درصد در اردیبهشت ماه ۱۴۰۳ کاهش یافته است.
بانک مرکزی در طول خدمت خود در دولت سیزدهم رویکرد تثبیت و پیش بینی پذیری اقتصاد ایران را در تنظیم سیاست های پولی و بانکی در پیش گرفته است.
در این شرایط، پس از تورم در ماه های اول سال ۱۴۰۱ به دلیل اجرای طرح همگانی سازی و توزیع عادلانه یارانه ها و نیز تداوم بروز تنش های داخلی در ماه های پایانی سال جاری و افزایش مداوم نرخ تورم. لازم به ذکر است مجموعه اقتصادی دولت و بانک مرکزی سیاست تثبیت اقتصادی را بر عهده گرفته است. در بسته تدابیر تثبیت اقتصادی، اقدامات بانک مرکزی حول سه محور اصلی «تثبیت و پیش بینی بازار ارز»، «کنترل نقدینگی» و «بازنگری در مقررات» در دستور کار قرار گرفته است.
نتایج اقدامات و اقدامات مجموعه اقتصادی دولت و بانک مرکزی در بهبود متغیرهای کلان اقتصادی به ویژه در کنترل نرخ تورم مشهود است.
بر اساس اطلاعات منتشر شده از سوی مرکز آمار ایران، شاخص تورم نقطه به نقطه قیمت کالاها و خدمات مصرفی در مناطق شهری از ابتدای سال ۱۴۰۲ روند کاهشی محسوسی را به ثبت رساند و از ۴۹.۴ درصد کاهش ۱۸.۴ واحد درصدی نشان داد. سال بهمن ۱۴۰۱ تا ۳۱ درصد در اردیبهشت به ۱۴۰۳ رسیده است که نشان می دهد سیاست بانک مرکزی در کنترل رشد نقدینگی و همچنین سیاست تثبیت نرخ ارز از کانال ثبات قیمت کالاهای وارداتی موثر بوده و می تواند فشار تورمی را کاهش دهد.
در این زمینه، نرخ تورم مصرف کننده (دوازده ماهه) از ۴۴.۱ درصد در سال ۷.۱ واحد درصد کاهش یافت. بهمن ۱۴۰۱ تا ۳۷ درصد در اردیبهشت ۱۴۰۳ کاهش یافته است.
تحلیل تغییرات تورم شاخص قیمت تولیدکننده نیز موید بهبود این شاخص است. بر اساس آمارهای فعلی، تورم دوازده ماهه شاخص بهای تولیدکننده نیز از ۳۶.۱ درصد افزایش یافته است. بهمن ۱۴۰۱ تا ۳۰.۳ درصد در اردیبهشت ماه ۱۴۰۳ کاهش یافته است.
در این زمینه تورم نقطه به نقطه شاخص بهای تولیدکننده نیز ۳۷.۹ درصد افزایش یافت. بهمن ۱۴۰۱ تا ۲۳.۳ سال اردیبهشت ماه ۱۴۰۳ کاهش یافته است.
از ابتدای تشکیل دولت سیزدهم، مشکل کنترل نقدینگی و رشد تورم با توجه به شرایط حاد کشور در سال های اخیر یکی از اولویت های اصلی اقتصادی کشور محسوب می شد.
در این مدت بانک مرکزی با تعیین هدف رشد نقدینگی ۳۰ درصدی برای سال ۱۴۰۱ و رشد ۲۵ درصدی نقدینگی برای سال ۱۴۰۲ توانست این متغیر را به میزان قابل توجهی کنترل کند.
آمارها حاکی از آن است که رشد نقدینگی که در ابتدای دولت سیزدهم (پایان شهریور ماه ۱۴۰۰) به ۴۰.۵ درصد رسیده بود، در طول فعالیت دولت سیزدهم روند نزولی قابل توجهی داشته است. بدین ترتیب این متغیر در پایان سال ۱۴۰۱ به ۱/۳۱ درصد و در پایان سال ۱۴۰۲ به ۳/۲۴ درصد رسید.
این امر حاکی از کاهش ۱۶.۲ واحدی رشد نقدینگی در دو سال و نیم دولت سیزدهم است که نشان دهنده بالاترین سطح کنترل نقدینگی در دولت های مختلف است. این در حالی است که در دوره دولت دوازدهم رشد نقدینگی با ۱۶.۷ واحد درصد افزایش از ۲۳.۸ درصد در شهریور ۱۳۹۵ به ۴۰.۵ درصد در شهریور ۱۴۰۰ رسید.
در مورد توسعه پایه پولی در دولت سیزدهم نیز می توان مشاهده کرد که نرخ رشد پایه پولی از ۳۹.۵ درصد در ابتدای شهریور ۱۴۰۰ به ۲۸.۱ درصد در اسفند ۱۴۰۲ رسیده است که در این مدت ۱۱.۴ واحد درصد کاهش داشته است. متغیر در این دوره
لازم به ذکر است که در دوره سلطنت دوازدهم، نرخ رشد پایه پولی با ۲۰.۸ واحد درصد افزایش از ۱۸.۷ درصد در شهریور ۱۳۹۶ به ۳۹.۵ درصد در شهریور ۱۴۰۰ رسید.
