«تنهاترین نهنگ جهان» ممکن است یک دورگه‌ی نازا باشد
نهنگ مرموز ، که دانشمندان را برای ده ها سال گیج کرده است ، ممکن است یک پدیده منحصر به فرد نباشد ، بلکه نشانه ای از تغییر آب و هوایی در اعماق اقیانوس ها باشد.
با توجه به افق میهن و به نقل از Gizmodo ؛ حدود پنج سال پیش ، در اعماق اقیانوس آرام ، او فقط صدایی را ایجاد کرد که هیچ شباهتی به صداهای دیگر نداشت. این صدا در اعماق ۵ هرتز طنین انداز شد و کسانی را که به سمفونی اقیانوس گوش می دادند ، شگفت زده کرد. این فرکانس بسیار بالاتر از فرکانس صداهای نهنگ آبی یا خانواده آن ، نهنگ بود. و معلوم شد که رمز و راز نهنگ ۲ آغاز شد.
از آن زمان ، صدای این نهنگ شنیده شده است ، اما هرگز دیده نشده است. برخی فکر می کنند ممکن است نوعی ناهنجاری های جسمی داشته باشد که صدای آن را تغییر داده است. برخی دیگر می گویند که شاید فقط به نوعی صدای غیرمعمول – اجاق گاز در بین میله ها. اما جان Kalambokidis ، زیست شناس دریایی از گروه تحقیقاتی Kaskidia ، احتمال دیگری را پیشنهاد می کند: “تنها نهنگ” ، که یک پدیده عجیب نیست بلکه یک نشانه است.
Kalambokidis ، که بیش از ۵ سال از مطالعه نهنگ ها صرف کرده است ، فکر می کند که نهنگ ۲ ممکن است یک هیبرید باشد: بخشی از نهنگ آبی ، بخشی از نهنگ.
چنین موجودی ، که بعضاً از آن به عنوان “نهنگ دودکش” یاد می شود ، به دلیل گرم شدن آب دریا و تغییر زیستگاه های جفت گیری نهنگ شایع تر می شود. مطالعه ای که سال گذشته در مورد نهنگ های آب در اقیانوس اطلس شمالی انجام شد ، نشان داد که DNA تا ۱.۵ ٪ از ژنوم آنها را تشکیل می دهد – تعداد قابل توجهی ، با توجه به اینکه این دو گونه در حدود ۱.۵ میلیون سال پیش از هم جدا شده اند. اگر نهنگ ۲ واقعاً ترکیبی باشد ، وجود وی نشان دهنده ترکیب ژنتیکی بین نهنگ های آبی (از نظر علمی به نام balaenoptera musculus) و balaenoptera physalus است. ترکیبی که ممکن است برای ده ها سال یا حتی بیشتر اتفاق بیفتد. یافته های اطلس شمالی نشان می دهد که این روند در حال تسریع است.
پیش از این ، مقاربت بین گونه های نهنگ ، از جمله بین نوروس و نهنگ سفید (نهنگ سفید) یا دو گونه نهنگ خلبان ثبت شده است. اینها اغلب به گرم شدن دریاها نسبت داده می شود ، که باعث شده زیستگاه های آنها نزدیک شود. اما بیشتر هیبریدها بر روی حیوانات زمینی مانند خرس های پیزلت (ترکیب خرس قطبی و خرس های گریزلی) انجام شده است ، و دانش کمی از پستانداران دریایی وجود دارد. هنوز مشخص نیست که چگونه این ترکیب بر ژنتیک ، رفتار و بقای بزرگترین حیوان که تاکنون روی زمین زندگی کرده است ، تأثیر خواهد گذاشت.
“نهنگ های آبی هنوز در تلاشند تا جمعیت خود را پس از قرن ها بازیابی کنند ؛” برخی از جمعیت هنوز به کمتر از ۵ ٪ از تعداد تاریخی خود رسیده اند. “در حالی که تعداد هیبریدهای مصوب هنوز کم است ، ادامه تخریب زیستگاه می تواند آنها را افزایش دهد ، که این امر باعث کاهش تنوع ژنتیکی و تهدید توانایی جمعیت آسیب پذیر می شود.
قبل از ظهور ژنومولوژی حدود ۵ سال پیش ، زیست شناسان دریایی هیبریدها را عمدتاً از ظاهر شناسایی می کردند. به عنوان مثال ، اگر حیوان از ویژگی های این دو گونه – مانند پوست غیر تاتو و بدن تنش سلول برخوردار باشد – می تواند با ظاهر یا اندازه گیری اسکلت آن به عنوان یک هیبرید شناخته شود. حتی شواهد حکایات گاهی اوقات به این موارد کمک می کند: دفاتر شکار نهنگ های قدیمی نشان می دهد که نهنگ های آبی و پایان گاهی اوقات با هم جفت می شوند ، اگرچه اینها اغلب تأیید نمی شدند. با این حال ، شناسایی ظاهری تنها نسل اول دو گونه جداگانه را نشان می دهد.
امروز ، زیست شناسان مانند “امی لنگ” می توانند با بررسی DNA ، ترکیبی از آنچه که قبلاً اتفاق افتاده است را شناسایی کنند. چیزی که در گذشته بی سابقه بود. این جزئیات جدید باعث شده است که تصویر پیچیده تر شود: آیا تعداد “نهنگ ها” واقعاً در حال افزایش است ، یا دانشمندان فقط ابزارهای بهتری برای شناسایی آنها پیدا کرده اند؟ محققان در تلاشند تا تعیین کنند که آیا این مقاربت ژنتیکی یک پدیده جدید است که ناشی از تغییر آب و هوا است یا بخشی قدیمی و نادیده گرفته از تکامل نهنگ.
در هر صورت ، برخی از زیست شناسان دریایی این موضوع را نگران کننده می دانند. زیرا “نهنگ ها” عمدتاً قادر به تولید مثل هستند. اگرچه برخی از زنان حاصلخیز هستند ، اما مردان معمولاً نابارور باقی می مانند. این هیبریدها بخش کوچکی از جمعیت نهنگ های آبی را تشکیل می دهند – که از ۶۰۰۰ تجاوز نمی کند ، اما به دلیل نسبت نابرابر این دو گونه ، انتظار می رود که افزایش یابد. نهنگ های فین چهار برابر نهنگ های آبی در جهان هستند و براساس تخمین های مربوط به ایسلند ، حدود ۶۰۰۰ نهنگ فنلاندی در برابر تنها ۶۰۰۰ نهنگ آبی وجود دارد.
لنگ ، ژنتیک نهنگ در بخش ملی اقیانوسی و جو ایالات متحده می گوید: “سه هزار نفر بسیار اندک هستند.” بنابراین می توان تصور کرد که اگر یک نهنگ آبی زن به دنبال جفت باشد و نهنگ آب یافت نشود ، اما نهنگ در همه جا است ، احتمالاً یکی از آنها را افق میهن می کند. “
این عواقب مهمی برای محافظت از نهنگ ها دارد. اگر هیبریدها به راحتی قابل شناسایی نباشند ، تخمین جمعیت واقعی نهنگ های آبی ممکن است نادرست باشد و تأثیر برنامه های محافظ سخت تر خواهد بود. نکته نگران کننده تر این است که حیوانات نابارور نمی توانند به بقای گونه های خود کمک کنند. به عبارت ساده ، مقاربت ژنتیکی تهدیدی برای بقای طولانی مدت آنها است.
لنگ می گوید: “اگر این پدیده به اندازه کافی رایج شود ، ژنوم های ترکیبی در نهایت ممکن است ژنوم نهنگ آبی خالص را از بین ببرند.” “هیبریدها ممکن است با محیط به عنوان نهنگ های آبی یا پایان خالص مطابقت نداشته باشند ، به این معنی که فرزندان آنها بن بست خواهند بود.”
این می تواند بر کل اکوسیستم ها تأثیر بگذارد. هر نهنگ نقش ویژه ای در حفظ سلامت اکوسیستم های دریایی دارد. به عنوان مثال ، با کنترل جمعیت محصول یا تهیه مواد مغذی ضروری مانند آهن. هیبریدی که این نقش ها را بازی نمی کنند ، رابطه هماهنگی بین دریا و این حیوانات را مختل می کنند. Kalambokidis می گوید: “این حیوانات و فرزندانشان کاملاً در نقش اکولوژیکی هر یک از گونه های والدین خود قرار دارند.”
همه اینها به ابهام می افزاید که قبلاً به دلیل تحولات فعلی وجود داشته است. بسیاری از اکوسیستم های دریایی با “تغییرات سیستماتیک” – تغییرات ناگهانی و غالباً برگشت ناپذیر در ساختار و عملکرد آنها – ناشی از گرمایش آب ، اسیدی شدن اقیانوس ها و تغییر در توزیع طعمه روبرو هستند. این تحولات باعث شده است که برخی از گونه های نهنگ محدود به گروه های تولید مثل کوچکتر و منزوی تر باشند.
نگرانی فقط برای نهنگ های آبی نیست. در شمال غربی اقیانوس آرام ، روابط گسترده بین تنها دو نهنگ قاتل از خطر “ساکنان جنوبی” تقریباً نیمی از طول عمر آنها را کاهش داده و خطر ابتلا به صفات ژنتیکی مضر ، ضعف سیستم ایمنی ، کاهش باروری و مرگ را افزایش داده است. Tallekova ، یک نهنگ قاتل ، که به مدت پنج روز به مدت پنج روز در جهان مشهور بود ، در ژانویه دوباره فرزند خود را از دست داد. حدود ۳ Whales راست آتلانتیک شمالی وجود دارد که ممکن است با چالش های مشابهی روبرو شوند.
برخی از این مقاربت ممکن است اجتناب ناپذیر باشد ، زیرا گونه ها برای سازگاری با تغییرات آب و هوا مجبور به تغییر هستند. برخی از این فرایندها ممکن است مفید باشد. نگرانی اصلی این است که آیا این تغییرات سریعتر از توانایی زنده ماندن از نهنگ ها حرکت می کنند. نهنگ ها ممکن است یک پدیده عجیب باشد ، اما وجود آنها نشانه اختلالات گسترده تر ناشی از فعالیت های انسانی است.
“نمونه هایی وجود دارد که دارای تغییرات ژنتیکی خوبی هستند ؛ و نمونه هایی وجود دارد که عملکرد خوبی ندارند.” آنها ممکن است در شرایط فعلی مشکلی نداشته باشند ، اما اگر شرایط تغییر کنند ، همه چیز قابل برگشت است. “
وی گفت: “این کار می تواند به چیزی منجر شود که ما آن را” بطری ژنتیکی “می نامیم – یعنی از دست دادن کامل تنوع ژنتیکی.”
این تحولات غالباً چنان تدریجی است که نمی توان آنها را به سرعت درک کرد. بر خلاف ماهی هایی که چرخه زندگی با سرعت سریع دارند و جمعیت آنها برجسته تر است ، نهنگ ها برای ده ها سال زندگی می کنند و نسل های آنها با هم همپوشانی دارند که شناسایی روندها را دشوار می کند. فقط حدود ۵ نسل از زمان متوقف شدن نهنگ تا حد زیادی گذشته است. برای درک چگونگی شکل گیری این فشارها ، جمعیت نهنگ ها ، محققان ممکن است این بار دو بار به آن نیاز داشته باشند تا بفهمند چه چیزی در اعماق دریاها اتفاق می افتد – و چه “نهنگ” ممکن است در مورد آن به ما بگوید.
