توسعه اقتصادی پایدار، مستلزم سرمایهگذاری است
یکی از ستون های اصلی زیرساخت های مناسب ، تأمین انرژی پایدار برای صنایع و واحدهای تولیدی است. دولت نه تنها باید با سرمایه گذاری در پروژه های انرژی تجدید پذیر مانند خورشیدی ، باد و آب ، بلکه کاهش سوخت های فسیلی را نیز کاهش دهد.
طبق پایگاه داده Diarmirza ، سعید خاواری نژاد ، در یادداشتی نوشت ؛
توسعه اقتصادی و اجتماعی همواره به عنوان یکی از اهداف اصلی جوامع شناخته شده است. در این راستا ، سه محور کلیدی می توانند نقش تعیین کننده ای داشته باشند: اول ، ایجاد زیرساخت های مناسب که به عنوان پایه ای برای رشد و توسعه عمل می کند. دوم ، حمایت از سرمایه گذاران که سرمایه و انگیزه برای مشاغل را تقویت می کند. سوم ، حذف موانع تولیدی که با تسهیل فرآیندها و کاهش چالش ها به تحقق ظرفیت کامل اقتصادی کمک می کند. با هم ، این محورها می توانند راه را برای توسعه پایدار هموار کنند.
محور اول ایجاد زیرساخت های مناسب است که یکی از مؤلفه های اصلی برای جذب سرمایه گذاری است. وزارت بهداشت و شرکت املاک صنعتی باید جدی بگیرند. زیرساخت های مناسب شامل دسترسی به انرژی ، حمل و نقل و تسهیلات تولیدی است که می تواند جذابیت سرمایه گذاری را افزایش دهد و سرمایه گذاران را از بازارهای غیرمولد مانند دلار ، سکه و طلا هدایت کند. این منطقه می تواند در چندین بخش تخصص داشته باشد:
دسترسی به انرژی پایدار و مقرون به صرفه: یکی از ستون های اصلی زیرساخت های مناسب ، تأمین انرژی پایدار برای صنایع و واحدهای تولیدی است. دولت نه تنها باید با سرمایه گذاری در پروژه های انرژی تجدید پذیر مانند خورشیدی ، باد و آب ، بلکه کاهش سوخت های فسیلی را نیز کاهش دهد. همچنین ، ساخت شبکه های انتقال و توزیع کارآمد می تواند تلفات انرژی را کاهش دهد.
توسعه شبکه حمل و نقل: یک سیستم حمل و نقل کارآمد از جمله جاده ها ، راه آهن ، بنادر و فرودگاه ها می تواند دسترسی به بازارهای داخلی و خارجی را تسهیل کند. سرمایه گذاری در فن آوری های حمل و نقل هوشمند و مدرن می تواند به کاهش هزینه های حمل و نقل و افزایش سرعت کالا کمک کند. همچنین ، ایجاد مناطق لجستیک در کنار شهرک های صنعتی می تواند فرآیندهای تولید و توزیع را بهینه کند.
امکانات تولیدی را ارائه دهید: کارگاه های استاندارد ، تجهیزات مدرن و آزمایشگاه های تحقیق و توسعه در شهرک های صنعتی از جمله امکاناتی هستند که می توانند جذابیت این مناطق را برای سرمایه گذاران تقویت کنند. همچنین ، ارائه خدمات پشتیبانی مانند آموزش ماهر نیروی کار و تسهیل دسترسی به فن آوری های جدید می تواند نقش مهمی در ارتقاء بهره وری داشته باشد.
امنیت اقتصادی و کاهش ریسک: امنیت اقتصادی باید برای هدایت سرمایه گذاران به سمت تولید تضمین شود. این می تواند با ایجاد چارچوب های قانونی شفاف ، کاهش بوروکراسی و پشتیبانی مالیاتی حاصل شود. همچنین ، ارائه ضمانت های دولتی برای سرمایه گذاری در پروژه های کلان می تواند خطرات مرتبط را کاهش دهد.
نظارت و توسعه پایدار: ایجاد زیرساخت های مناسب باید با نظارت مداوم و به روزرسانی متناسب با نیازهای روز همراه باشد. توسعه پایدار این زیرساخت ها نه تنها باعث افزایش سرمایه گذاری می شود بلکه می تواند به محافظت از محیط زیست و کاهش آسیب های زیست محیطی نیز کمک کند.
با این کار ، جذابیت بازار تولید افزایش یافته و از بودجه برای تقویت تولید و اشتغال استفاده می شود تا اینکه در بازارهای غیرمولد باقی بماند.
محور دوم حمایت از سرمایه گذاران است که باید اولویت داشته باشد. این پشتیبانی می تواند شامل ارائه تسهیلات مالی ، کاهش موانع قانونی و ایجاد مشوق های مالیاتی باشد. همچنین ، ایجاد امنیت اقتصادی و کاهش خطرات مربوط به سرمایه گذاری از طریق سیاست های پایدار اقتصادی می تواند اعتماد سرمایه گذاران را به خود جلب کند. حمایت از سرمایه گذاران یکی از اصلی ترین ستون ها در تقویت اقتصاد و رونق تولید است. این پشتیبانی را می توان در چندین بعد گسترش داد:
ارائه تسهیلات مالی و اعتباری: یکی از مهمترین ابزارهای حمایت از سرمایه گذار ، دسترسی به امکانات مالی با شرایط مطلوب است. این تسهیلات می تواند شامل وام های نرخ بهره پایین ، خطوط اعتباری ویژه برای پروژه های تولیدی و ایجاد صندوق های پشتیبانی باشد. همچنین ، پشتیبانی مالی برای استارتاپ ها و راه اندازی ها می تواند نوآوری و اشتغال را افزایش دهد.
رفع موانع قانونی و بوروکراتیک: سرمایه گذاران به یک محیط شفاف و آسان نیاز دارند که می تواند بدون موانع پیچیده بوروکراتیک کار کند. اصلاح در قوانین و مقررات زباله ، تسهیل ثبت نام و مجوز شرکت ها و کاهش زمان درخواست می تواند نقش اساسی در جذب سرمایه گذاران داشته باشد.
ایجاد مشوق های مالیاتی: تخفیف های مالیاتی و معافیت ها می تواند جذابیت سرمایه گذاری در بخش های تولید را افزایش دهد. به عنوان مثال ، کاهش مالیات بر سود سرمایه یا ارائه تخفیف مالیاتی برای سرمایه گذاری در مناطق محروم می تواند انگیزه محکمی برای سرمایه گذاران ایجاد کند. همچنین ، تعیین سیاست های مالیاتی پایدار که از تغییرات ناگهانی جلوگیری می کند ، امنیت بیشتری را برای سرمایه گذاری فراهم می کند.
از امنیت اقتصادی اطمینان حاصل کنید و خطر را کاهش دهید: سرمایه گذاران به یک محیط امن و پایدار احتیاج دارند که می تواند خطرات آنها را مدیریت کند. این امنیت را می توان از طریق ثبات سیاست های اقتصادی ، کنترل نوسانات ارزی و تأمین بیمه سرمایه گذاری تضمین کرد. همچنین ، حمایت دولت در پروژه های بزرگ می تواند اعتماد به نفس بیشتری به سرمایه گذاران بدهد.
بهبود سیستم های پشتیبانی: ایجاد مراکز مشاوره تخصصی برای سرمایه گذاران ، دسترسی به اطلاعات بازار و ارائه خدمات راهنمایی تصمیم گیری ، روش های دیگری برای پشتیبانی است. این مراکز می توانند به عنوان پلی بین سرمایه گذاران و دولت عمل کنند و به سرعت مشکلات خود را دنبال کنند.
به طور کلی ، پشتیبانی از سرمایه گذاران باید به عنوان یک استراتژی جامع اجرا شود که نه تنها باعث افزایش جذب سرمایه می شود بلکه رشد اقتصادی و توسعه پایدار را نیز تضمین می کند. این اقدامات نه تنها به نفع سرمایه گذاران بلکه برای کل جامعه نیز سود خواهد برد.
محور سوم حذف موانع تولید است. تولید کنندگان قدیمی با مشکلاتی مانند گمرک ، صادرات و موانع قانونی روبرو هستند. برای تحقق برنامه های دولتی ، این موانع باید برداشته شود و تولید کنندگان قدیمی از تولید تولید راضی هستند. این می تواند شامل اصلاح قوانین ، تسهیل فرآیندهای صادرات و کاهش هزینه های تولید باشد. رفع موانع تولید یکی از مراحل اصلی توسعه اقتصادی است. این مسئله از چندین منظر قابل توجه است:
اصلاح قوانین و مقررات: بسیاری از تولیدکنندگان مسن با قوانین پیچیده و قوانین زباله روبرو هستند که نه تنها هزینه های مربوط به زمان بلکه هزینه های غیر ضروری نیز دارند. اصلاح و به روزرسانی قوانین تولید ، مانند کاهش تشریفات گمرک و تسریع در مجوز ، می تواند شرایط بهتری را برای تولید کنندگان فراهم کند. همچنین ، ایجاد قوانین پشتیبانی پایدار برای جلوگیری از تغییرات ناگهانی ، به تولید کنندگان اعتماد به نفس و امنیت بیشتری می بخشد.
فرایندهای صادرات را تسهیل کنید: صادرات صادرات محصولات تولیدی نیاز به رفع موانع و بهبود رویه های مرتبط دارد. راه حل ها شامل تسریع در ترخیص کالا از گمرک ، کاهش هزینه های گمرک و بهبود دسترسی به بازارهای بین المللی است. همچنین ، توافق نامه های تجاری دو جانبه یا چند جانبه با کشورهای هدف می تواند روند صادرات را تسهیل کند. ظرفیت اتحادیه اقتصادی اوراسیا در اینجا باید به بهترین وجه در نظر گرفته شود.
کاهش هزینه های تولید: کاهش هزینه های تولید و افزایش رقابت آنها مهم است. این کار می تواند با یارانه انرژی ، کاهش مالیات تولید و تسهیل دسترسی به مواد اولیه با قیمت مناسب انجام شود. همچنین ، بهبود فن آوری های تولید و افزایش بهره وری نیروی کار نیز می تواند مفید باشد. افزایش قیمت مواد اولیه و انرژی در این زمینه دو چالش جدی علیه دولت است.
ایجاد زیرساخت های پشتیبانی: تولید کنندگان نیاز به دسترسی به زیرساخت های پیشرفته و خدمات پشتیبانی دارند. این زیرساخت ها شامل مناطق لجستیک ، شبکه های حمل و نقل کارآمد و مراکز تحقیق و توسعه است که می تواند تولید را تقویت کند. همچنین ایجاد مراکز مشاوره حقوقی و مالی می تواند مشکلات تولید کنندگان را به حداقل برساند.
از تولید کنندگان قدیمی پشتیبانی کنید: حفظ تولیدکنندگان باتجربه که تجربه و تخصص در تولید دارند می تواند به رونق اقتصاد کمک کند. تأمین تسهیلات مالی ، کاهش نرخ بهره در تسهیلات بانکی و ارائه مشوق های ویژه برای این گروه از تولید کنندگان می تواند آنها را در چرخه تولید نگه دارد.
همکاری کامل: دستیابی به اهداف مستلزم همکاری بین دولت ، بخش خصوصی و جامعه است. دولت باید سیاست های پشتیبانی خود را پیاده سازی کند ، بخش خصوصی باید با نوآوری و کارآفرینی به توسعه تولید کمک کند و جامعه باید با مصرف محصولات داخلی نقش داشته باشد.
در ادبیات اقتصادی ، دو دیدگاه عمده در مورد نقش سرمایه گذاری دولت وجود دارد. از یک طرف ، اعتقاد بر این است که سرمایه گذاری دولت ممکن است فرصت های سرمایه گذاری در بخش خصوصی را کاهش دهد ، به ویژه در مواردی که دولت دارای منابع اقتصادی محدود است. این “اثر جانشینی” است.
از طرف دیگر ، سرمایه گذاری دولت در برخی موارد می تواند سرمایه گذاری بخش خصوصی را تکمیل کند ، به ویژه هنگامی که دولت زیرساخت های حیاتی مانند حمل و نقل ، انرژی و ارتباطات را توسعه می دهد ، که می تواند بستر مناسبی را برای فعالیت های خصوصی فراهم کند. می توان انتظار داشت که سرمایه گذاری در بخش دولتی سرمایه گذاری بخش خصوصی را افزایش دهد ، یا به عبارت دیگر ، سرمایه گذاری بخش خصوصی را تکمیل کند.
به طور کلی ، با اجرای این استراتژی ها ، تولیدکنندگان قدیمی می توانند در جهت تولید ، افزایش سرمایه گذاری و نزدیک به توسعه اقتصادی پایدار و ایجاد اشتغال بیشتر نگه داشته شوند.