توسعه تجارت نفت روسیه از افغانستان و کریدور شمال به جنوب
به گزارش خبرگزاری افق میهن به نقل از رویترز، نورالدین عزیزی وزیر تجارت طالبان هفته گذشته در گفت وگو با رویترز گفته بود که ازبکستان، ترکمنستان و افغانستان قصد دارند یک مرکز لجستیکی در استان هرات در غرب این کشور ایجاد کنند. این سه کشور در حال آماده سازی یک سری برنامه های رسمی برای ایجاد یک مرکز لجستیکی جدید در دو ماه آینده هستند.
اما این سوال مهم که تامین مالی ساخت این مرکز لجستیکی توسط چه کسانی انجام می شود بی پاسخ مانده است. هاب پیشنهادی به عنوان بخشی از کریدور حمل و نقل بین المللی شمال-جنوب INSTC، یک پروژه حمل و نقل بین ایالتی به طول ۷۲۰۰ کیلومتر است که برای اولین بار توسط ایران، روسیه و هند در سال ۲۰۰۰ پیشنهاد شد. لیست شرکت کنندگان در این پروژه بعداً به ۱۴ کشور از جمله عمان، ترکیه، آذربایجان، ترکمنستان، قزاقستان، افغانستان و پاکستان افزایش یافت. اوکراین نیز عضو این پروژه است، اما جنگ مشارکت فعال آن را متوقف کرد.
نقطه شروع این کریدور بین المللی در روسیه است و حمل و نقل از این کشور از طریق شبکه های جاده ای، ریلی و دریایی گسترش می یابد. این مسیر از بیشتر مناطق روسیه، آذربایجان، آسیای میانه، افغانستان، پاکستان، هند و ایران می گذرد. منطق پشت این پروژه بسیار ساده است. هدف از طراحی این کریدور بین المللی ایجاد کوتاه ترین مسیر حمل و نقل زمینی است که بتواند جایگزین کانال سوئز شود و زمان حمل و نقل کالا بین هند و روسیه را ۳۰ روز کوتاه کند.
این مرکز جدید لجستیک در افغانستان به عنوان کانال توزیع عمل می کند و کالاها را از جاده به ریل و سپس به بنادر ایران، پاکستان و هند برای توزیع در خاورمیانه و آسیا و اقیانوسیه منتقل می کند.
وزیر بازرگانی عربستان سعودی در گفتگو با رویترز گفت که از این قطب برای انتقال نفت روسیه به خاورمیانه و آسیا استفاده خواهد شد.
برای کشورهایی مانند روسیه و ایران بسیار مهم است که مسیرهای تجاری خارج از تحریم های آمریکا پیدا کنند. رویدادهای بین المللی مانند حمله روسیه به اوکراین و بحران کانال سوئز، زنجیره تامین جهانی را مختل کرده و مسیرهای تجاری را بی ثبات کرده است. بنابراین، پروژه هایی مانند کریدور شمال-جنوب می توانند تجارت جهانی را احیا کنند.
این پروژه به ایران و روسیه کمک می کند تا تحریم های آمریکا را دور بزنند. این مسیر دارای سیستم های حمل و نقل متعدد در کشورهای مختلف است که روسیه و ایران بیشترین پروژه های زیربنایی را دارند. روسیه ۳۴.۶ درصد و ایران ۳۳.۷ درصد از کل سرمایه گذاری های برنامه ریزی شده را به خود اختصاص داده اند. قزاقستان مسئول ۱۶.۵ درصد سرمایه گذاری در این پروژه است.
اروپا همیشه کانون اقتصادی روسیه بوده است. اتحادیه اروپا بیش از یک سوم تجارت روسیه را در سال ۲۰۲۰ به خود اختصاص داده است. اما تغییر شرایط و سیاست بار دیگر افغانستان را در مرکز توجه روسیه قرار داده است.
انتهای پیام/۳۱