ثبات تعرفه‌های اینترنت و چالش عدالت ارتباطی در ایران
در آغاز سال تحصیلی جدید ، کیفیت و پایداری اینترنت بار دیگر به یکی از نگرانی های جدی خانواده ها ، دانشجویان و دانشگاهیان تبدیل شده است. این واقعیت که خدمات ارتباطی نشان می دهد دیگر نیاز بهزیستی نیست ، بلکه به عنوان یکی از ستون های عدالت اجتماعی تعریف می شود.
در سالهای اخیر ، مصرف اینترنت در کشور چند برابر شده است ، اما ساختار تعرفه در طول سالها ثابت مانده است (بر خلاف نرخ تورم). این شرایط باعث شده است تا اپراتورهای تلفن همراه برای تأمین هزینه های نگهداری و توسعه شبکه با فشار بیشتری روبرو شوند. نتیجه کاهش ظرفیت سرمایه گذاری و خطر کاهش کیفیت خدمات در نقطه ای است که جامعه به ارتباطات پایدار تری نسبت به همیشه نیاز دارد.
اینترنت بالا و امروز اساس بسیاری از “خدمات عمومی و آموزشی” است. از سیستم های آموزش مجازی گرفته تا خدمات بانکی و حتی سلامت دیجیتال ، همه آنها به کیفیت شبکه متکی هستند. تداوم غیر ترانزیت ها نه تنها از توسعه این خدمات جلوگیری می کند ، بلکه می تواند شکاف بین شهرها و روستاها را نیز عمیق تر کند.
با وجود ثبات تعرفه ها ، بار سنگین ارائه خدمات آموزشی رایگان مانند سیستم “شاد” یا تخفیف های گسترده برای گروه های خاص ، اپراتورها در طول سالها سوزانده شده اند. اگر این فشار مالی ادامه یابد ، نه تنها توسعه شبکه های جدید متوقف می شود ، بلکه شبکه موجود نیز در معرض فرسایش و کاهش کیفیت قرار می گیرد.
از طرف دیگر ، تجربه جهانی نشان می دهد که هیچ کشوری نتوانسته است سرمایه گذاری پایدار را در بخش ارتباطات از راه دور بدون تعدیل دوره ای تضمین کند. کشورهایی که امروز در صدر جدول کیفیت و پوشش اینترنت قرار دارند ، به هر دو اپراتور اجازه داده اند که با ایجاد مدلهای اقتصادی متعادل ، زیرساخت ها را بسازند و دسترسی منصفانه به عموم را حفظ کنند.
کارشناسان هشدار می دهند که ادامه وضع موجود نه تنها از توسعه 4G و فیبر نوری جلوگیری می کند ، بلکه بر عدالت آموزشی و فرصت های برابر برای نسل جوان نیز تأثیر می گذارد. در حالی که مدرسه و دانشگاه از همیشه به سکوی دیجیتال وابسته هستند ، کاهش کیفیت شبکه می تواند به معنای نابرابری بیشتر در بین بخش های مختلف جامعه باشد.
بخش خصوصی در صنعت ارتباطات در سالهای اخیر ثابت کرده است که توانایی فنی و مدیریتی برای توسعه زیرساخت ها دارد. اما بدون اصلاح الگوی اقتصادی و انگیزه سرمایه گذاری ، این پتانسیل واقعی نمی شود. نتیجه ، عقب ماندگی کشورهایی خواهد بود که به سرعت در مسیر دیجیتال حرکت می کنند.
مسئله تعرفه ها از این دیدگاه دیگر فقط بحث در مورد درآمد اپراتورها نیست ، بلکه یک مسئله اجتماعی و ملی است. از آنجا که کیفیت اینترنت به طور مستقیم بر آموزش ، اشتغال ، خدمات درمانی و حتی فرصت های نوآوری راه اندازی تأثیر می گذارد.
به گفته بسیاری از کارشناسان ، زمان جراحی اقتصادی در زمینه ارتباطات ایران است. عملی که می تواند هزینه و کیفیت را متعادل کند و راه را برای توسعه ارتباطات پایدار در کشور هموار کند.
اگر این اصلاحات ساختاری به تأخیر بیفتد ، آینده اجتناب ناپذیر در انتظار صنعت ارتباطات ایران خواهد بود. آینده ای ، در حالی که اپراتورهای پیشرفته جهان با خدمات دیجیتال 4G ، فیبر نوری و نوآورانه ، ما در حفظ حداقل کیفیت برای کاربران خود درگیر خواهیم شد.
