ثبت تصویر خیره‌کننده از لحظه «اسپاگتی شدن» یک ستاره توسط سیاهچاله‌ای با جرم یک میلیون برابر خورشید
دانشمندان سیاهچاله ای عظیم را در جهان مشاهده کرده اند که در حال بلعیدن و فروپاشی یک ستاره عظیم است.
این سیاهچاله در کهکشان «NGC 3799» (NGC 3799) که یک میلیون برابر خورشید جرم دارد، در فاصله ۱۶۰ میلیون سال نوری از زمین و در صورت فلکی شیر قرار دارد.
یک “رویداد اختلال جزر و مد” (TDE) زمانی رخ می دهد که ستارگان بیش از حد به سیاهچاله های پرجرم نزدیک می شوند، سیاهچاله هایی که در قلب کهکشان ها وجود دارند و جرم آنها میلیون ها یا میلیاردها برابر خورشید است.
نیروهای گرانشی عظیم سیاهچاله ها نیروهای جزر و مدی عظیمی را ایجاد می کند که ستاره های نزدیک را مانند اسپاگتی که دور یک چنگال پیچیده شده اند به صورت افقی فشرده می کنند و در عین حال آنها را به صورت عمودی می کشند.
در نتیجه این فرآیند که «اثر اسپاگتی» نامیده می‌شود، ستاره‌ها به رشته‌های کیهانی از مواد ستاره‌ای تبدیل می‌شوند و در اطراف سیاه‌چاله‌های پرجرم پخش می‌شوند. پس از این مرحله، هر ستاره نابود شده به تدریج جذب سیاهچاله کلان پرجرم می شود.
این فعل و انفعالات کهکشانی شعله های بسیار درخشانی را ایجاد می کند که با تلسکوپ های قدرتمند از زمین قابل مشاهده است. به گفته دانشمندان، اگرچه این پدیده نسبتاً رایج است، اما به ندرت می توان چنین جزر و مد عظیمی را یافت که نسبتاً نزدیک به زمین رخ می دهد.
کهکشان “NGC 3799” در سمت راست و پایین تصویر
به گفته اخترشناسان، این جزر و مد تنها در ۱۵ روز ظاهر شد و سپس نور خود را از دست داد و پس از یک فلاش عظیم کم نور شد. این پدیده انرژی بسیار کمتری نسبت به جزر و مدهای دیگر تولید کرد، اگرچه سرعت آن دو برابر آنها بود، و بنابراین به عنوان جزر و مد «درخشندگی سریع» طبقه بندی می شود.
ویلم هوگندام، که رهبری این مطالعه را بر عهده داشت، گفت: «سیاهچاله‌هایی که ستاره‌ها را از بین می‌برند قبلاً دیده شده بود، اما این اولین بار است که این پدیده را با استفاده از نور مرئی می‌بینیم».
وی افزود: این کشف نشان می‌دهد که پدیده سیاه‌چاله‌ها که ستاره‌ها را از بین می‌برند، بسیار شایع‌تر از آن چیزی است که قبلاً تصور می‌شد.
ثبت تصاویری از این پدیده با استفاده از رصدخانه های زمینی و فضایی از جمله تلسکوپ های سیستم هشدار برخورد سیارک (ATLAS) در کوه های هاوایی و تلسکوپ کک (WM Keck) در رصدخانه مونوکی ممکن شده است.
دکتر هوگندام می گوید: ثبت این پدیده می تواند درک بهتری از چگونگی رشد سیاهچاله های کلان پرجرم و نحوه جمع آوری اجسام در اطراف خود به ما بدهد.
قرار است یافته های این مطالعه جدید در ماه جاری در مجله علمی انجمن سلطنتی نجوم منتشر شود.
منبع: یورونیوز
