حذف ۴ صفر از پول ملی؛ جراحی اسمی یا درمان اقتصادی؟
زاهرا تورابی ؛ تجزیه و افق میهن: Fatahullah Thowselی عضو کمیسیون اقتصادی پارلمان ، در مصاحبه ای برای حذف ارز ملی صفر اعلام کردبشر قانون مقرر شده توسط دولت پس از حذف اعتراضات با نظر مثبت رئیس بانک مرکزی ، وزارت امور اقتصادی و کمیسیون صالح تصویب شد.
پس از سالها بحث ، برنامه حذف چهار صفر از ارز ملی سرانجام توسط مجمع مشاوره اسلامی تصویب شد. طبق این فرمان ، ارز ملی از “ریال” به “تومان” تغییر یافته و با همه ۳.۵ ریال به “USD جدید” مطابقت دارد. این اقدام ، که مدتهاست در دستور کار بانک مرکزی قرار گرفته است ، اکنون وارد مرحله اجرایی شده و سؤالات بسیاری راجع به تأثیر آنها بر اقتصاد کشور و هدف اصلی دولت مطرح کرده است.
برنامه حذف صفر از ارز ملی برای اولین بار در دولت های قبلی معرفی شد ، اما به دلایل مختلف از جمله شرایط اقتصادی ، تورم زیاد و عدم وجود زیرساخت های لازم ، اجرا نشده است. با این حال ، بانک مرکزی جمهوری اسلامی ایران در سالهای اخیر به طور جدی مورد آزار و اذیت قرار گرفته است. Hemmati ، رئیس سابق بانک مرکزی ، در سال ۲۰۰۸ تأکید کرد: “حذف صفر نه تنها یک جنبه روانشناختی است ، بلکه به تسهیل روابط حسابداری و بهبود تصویر ارز ملی در معاملات بین المللی نیز کمک می کند.”
اکنون رئیس فعلی بانک مرکزی ، محمد رضا فریزین ، به عنوان بخشی از برنامه اصلاحات ساختار پول کشور از شما دفاع می کند. وی در آخرین توضیحات خود گفت: “لازم است صفر را برای ساده کردن معاملات اقتصادی ، کاهش هزینه های چاپ و حفظ اسکناس و افزایش کارایی سیستم مالی حذف کنید.” “این یک گام در جهت اصلاحات گسترده تر ژل خواهد بود.”
تأثیر واقعی بر اقتصاد یا نمادین؟
سوال اصلی این است که حذف چهار صفر از ارز ملی تأثیرات واقعی بر اقتصاد دارد؟
برخی از ناظران می گویند چه تغییراتی ، ظاهر پول ، سیستم حسابداری و شاید به حدی مانند دیدگاه روانشناختی در ارز ملی و بسیاری از اقتصاددانان بر این باورند که در کوتاه مدت تأثیر مستقیمی بر تورم ، بیکاری یا رشد اقتصادی نخواهد داشت.
تیمور رحمان ، استاد اقتصاد دانشگاه تهران ، معتقد است: “حذف صفر بدون اصلاحات اساسی در سیاست مالی و پولی کشور نمی تواند منجر به پیشرفت اقتصادی شود.”
با این حال ، برخی از تحلیلگران معتقدند که این تغییر می تواند مقدمه ای برای اصلاحات گسترده تر در ساختار اقتصادی و مالی کشور باشد. طبق این عقیده ، ساده سازی معاملات و کاهش بار محاسبات برای شرکت ها ، بانک ها و سازمان های دولتی می تواند گامی مثبت در جهت افزایش بهره وری باشد.
دولت در توضیح اهداف خود هنگام انجام پروژه به برخی از نکات اساسی پرداخت.
ساده سازی مبادلات مالی: با از بین بردن چهار صفر ، عملیات حسابداری و همچنین میکرو و ریزگردها آسانتر هستند.
هزینه درجه بانکی فشرده شده را کاهش دهید: اگر حجم پول اسمی کاهش یابد ، فشار و نگهداری اسکناس نیز ارزان تر خواهد بود.
افزایش اعتبار ارز ملی: برخی از مقامات امیدوارند که این اقدام به بهبود ارز ملی در معاملات بین المللی کمک کند.
آماده سازی برای اجرای سایر سیاست اصلاحات: دولت این مرحله را مقدمه ای برای اصلاح سیستم بانکی ، کنترل تورم و ایجاد ثبات مالی می داند.
حال این سؤال پیش می آید که با توجه به وضعیت فعلی اقتصاد لازم است؟
نیاز به حذف صفر هنوز محل بحث است. پیروان بر این باورند که پس از سالها تورم بالا و ارزش قوی ارز ملی ، کاهش شدید ارزش اجتناب ناپذیر است. شما حذف صفر را به عنوان گامی برای بازسازی ساختار پول کشور می بینید. با این حال ، مخالفان هشدار می دهند که در صورت انجام این اقدام بدون حمایت از اصلاحات ساختاری در بودجه ، مالیات و سیستم بانکی ، اثرات بسیار محدود خواهد بود. در برخی از کشورها مانند زیمبابوه و آرژانتین ، حذف صفر نمی تواند از تورم و پرونده پول جلوگیری کند.
ایران تنها کشوری نیست که چنین گامی برداشته است. Türkiye شش سال از پول خود را در سال ششم حذف کرد و توانست بخشی از اعتماد عمومی را به ارز ملی وارد کند. با این حال ، در کشورهایی مانند ونزوئلا و زیمبابوه ، حذف صفر تأثیر کمی در بحران اقتصادی داشت ، زیرا سیاست اقتصادی اشتباه ادامه داشت. حذف چهار صفر از ارز ملی ایران گام مهمی در زمینه سیاست های پولی است ، اما نباید با اصلاحات کامل اقتصادی اشتباه گرفته شود. اگرچه می تواند به ساده سازی مبادله ، کاهش هزینه ها و احتمالاً پیشرفت روانشناختی در جامعه کمک کند ، اما این تنها تأثیر محدودی در بهبود معیشت مردم و رشد اقتصادی خواهد داشت ، بدون تعدادی از اصلاحات ساختاری در سیستم اقتصادی کشور.
حال ما باید ببینیم که چگونه دولت این کار را با برنامه های دیگر خود هماهنگ خواهد کرد و آیا می تواند آنها را به یک پل برای اصلاحات اقتصادی واقعی تبدیل کند؟