حمله تند به امیر مقاره؛ تو جزو مافیا هستی!
خبر حضور امیر مقاره خواننده «ماکان بند» در تئاتر به عنوان بازیگر سر و صدای زیادی به پا کرد و موجی از انتقادات فعالان فرهنگی و سینمایی را به دنبال داشت.
دامون قنبرزاده منتقد سینما با انتشار یادداشتی اعتراضی در این رابطه از امیر مقاره انتقاد کرد:
راستش را بخواهید، ابتدا باور نمی کردم که امیر مقاره حتی روی صحنه تئاتر بوده باشد تا اینکه پیامی دریافت کردم که او در حال اجراست، چه اجرا! وقتی آمار فروش این اجرا و نظرات مربوط به آن را خواندم، آنجا بود که متوجه شدم موضوع جدی است و رسما همه چیز به یک خرابکاری عمدی رسیده است. در واقع، به نظر من، موضوع فقط این نیست که این خواننده مافیایی های منظم دارد – چون طرفداران دارد و تعداد فالوورهایش زیاد است.
تئاتر را فراخوانده اند تا مردم را به آنجا بکشاند، اما موضوع این است که طی یک پروسه طولانی و پیچیده، کم کم کار را به این نقطه رسانده اند که این آقا با این معلولیت «باید» روی صحنه بیاید. چند وقت پیش تعدادی «شاخ مجازی» روی صحنه تئاتر رفتند و در آنجا مشخص شد که چه غذایی برای هنر این دیار تهیه شده است. این نتیجه تفکر مبتذل است.
در واقع این داستان دو وجه دارد. از یک طرف سیستم پیچیده ای وجود دارد که هنر را به سمت ابتذال سوق می دهد و از طرف دیگر افراد خودخواه و بی هنر هستند که چرخ دنده های این سیستم را می چرخانند. حکایت این افراد حکایت دستفروشانی است که در هیچ جای این شهر کوچه سالم و خانه ای قدیمی را رها نکرده اند. برای پول بیشتر خانه های قدیمی را خراب می کنند و ساختمان های زشت و نامرغوب می سازند و بالا می روند. بعد پول به پول می آورند، سوار چنین ماشین هایی می شوند و ساعت رولکس می زنند و البته دماغشان را در پیاده رو خالی می کنند. پشت صحنه هنری این کشور دقیقاً چنین وضعیتی حاکم است.
حالا وقتی به این دوستانی که به صحنه رسیده اند اعتراض می شود، چرا روی صحنه رفتید؟ ژست مظلومانه ای می گیرند و می گویند: حالا اینهمه مردم روی صحنه رفته اند، جای فلانی را تنگ کرده ایم؟ پاسخ من این است: “بله، شما آن را از دست داده اید!” بدجوری دلت برام تنگ شده! کسانی که شما را روی صحنه می فرستند و اجازه چنین کاری را می دهند، خودشان جای خیلی های دیگر را تنگ کرده اند. کمبود فضا در این حیله وجود دارد.
