حکم اعدام مرد افغانِ متهم به تجاوز نقض شد

مرد افغانستانی که به اتهام تعرض به ۹ زن و دختر به اعدام محکوم شده بود، بار دیگر با نقض حکم اعدام در دادگاه کیفری استان تهران محاکمه می شود.

این مرد متهم است که به بهانه وقت خواهی در یک مکان خصوصی به زنان حمله کرده و حتی قصد کشتن برخی از آنها را داشته است.

شکایت از این مرد افغان در سال ۲۰۱۰ آغاز شد و چندین زن و دختر مدعی شدند که در نزدیکی پارک مهرگان در شرق تهران مورد تجاوز جنسی قرار گرفته اند.

این زنان گفتند: متجاوز به بهانه وقت خواهی نزد ما آمد و سپس ما را به داخل فضای سبز کشاند و با فشردن گلویمان بیهوش شد و به ما تجاوز کرد.

پس از این شکایت ها بود که ماموران با بررسی دوربین های مداربسته مرد افغان را شناسایی و دستگیر کردند. وی در بازجویی ها مدعی شد که زنان دروغ گفته اند اما نمونه برداری از لباس این زنان و جسد مرد متهم این موضوع را ثابت کرد. دی NA باقی مانده متعلق به یک مرد افغان است. به این ترتیب پرونده به شعبه ۱۱ دادگاه کیفری استان تهران رفت. متهم در این جلسه گفت که هیچ اتهامی را نمی پذیرد.

این ادعا توسط شکات مورد اعتراض قرار گرفت. آنها یکی یکی در جایگاه قرار گرفتند و شکایات خود را مطرح کردند.

یکی از شکات گفت: داشتم به خانه می رفتم که مردی با کلاه و نقاب جلوی راهم را گرفت. قیافه اش را ندیدم اما قدش با متهم یکی بود. او زمان را از من پرسید و سپس از من خواست که یک شماره به او بدهم. از او خواستم برود که ناگهان گلویم را گرفت و به محوطه سرسبز کنار پل برد و بدون توجه به التماس هایم مرا مورد آزار و اذیت قرار داد. روسری به گردنم بست و گفت اگر سروصدا کنی می کشمت.

سپس شاکی دیگری در جایگاه ایستاد. گفت: این مرد به بهانه استعلام وقت جلو آمد و ناگهان به من حمله کرد و دستش را روی گلویم گذاشت. من مقاومت کردم، اما او به من تجاوز کرد و دوباره گلویم را فشار داد. من هم تظاهر به مرده کردم. اینطوری آن مرد مرا آزاد کرد.

سپس دختر دانش آموزی که در دام مرد متجاوز افتاده بود در جایگاه قرار گرفت. وی گفت: در پارک مشغول ورزش بودم که این مرد از پشت به من حمله کرد و گلویم را آنقدر فشار داد که بیهوش شدم. وقتی از خواب بیدار شدم متوجه شدم که او مرا آزار داده است.

سپس سایر شکات در جایگاه قرار گرفتند و شکایت خود را مطرح کردند.

نوبت به متهم که رسید مدعی شد که عاشق همسرش است و زن دیگری را نمی بیند. متهم گفت: من سال هاست که زن و فرزند دارم و همسر و فرزندانم در هرات زندگی می کنند. من آنقدر همسرم را دوست دارم که چشمانم هیچ زنی را نمی بیند و فقط به همسرم فکر می کنم. من هیچ یک از این ادعاها را قبول ندارم.

این درحالی است که دوربین های مداربسته و آزمایش دینا ادعای قربانیان زن را تایید کرده است.

پس از پایان سه جلسه دادگاه، هیئت منصفه وارد دادگاه شد و متهم را به اعدام محکوم کرد.

متهم به رای صادره اعتراض و اظهارات مالباختگان را زیر سوال برد. گفت: من چنین کاری نکردم. این زن ها شخص دیگری را با من اشتباه گرفته اند.

دیوان عالی کشور پس از بررسی دقیق پرونده اعلام کرد که اظهارات دو نفر از شکات با مفاد پرونده مطابقت ندارد. لذا رأی صادره نقض و پرونده برای رسیدگی مجدد به دادگاه ارجاع شد.