خطرناک‌ترین آتشفشان خاموش جهان؛ آیا یک انفجار هسته‌ای می‌تواند غول‌دهانه یلواستون را فعال کند؟

پایگاه خبری تحلیلی منتخب (ofoghmihan.ir):

در پارک ملی یلوستون در ایالات متحده، یک دهانه غول پیکر وجود دارد که زمین شناسان می گویند میلیون ها تن گدازه در زیر آن آماده فوران هستند.

این دهانه غول پیکر در زیر پارک ملی یلوستون، اولین پارک ملی در ایالات متحده واقع شده است و دارای دو اتاقک ماگما است که در زیر سطح آن با سنگ مذاب پر شده است.

یکی از این اتاقک ها حدود ۹۰ کیلومتر طول و ۴۰ کیلومتر عرض دارد و دیگری که عمیق تر است، حدود ۴.۵ برابر اتاق اول است.

سال گذشته، نیکولای پاتروشف، دومین مرد قدرتمند مسکو و دبیر شورای امنیت روسیه در آن زمان، در بیانیه‌ای که به عنوان تهدیدی برای ایالات متحده تعبیر شد، هشدار داد که «واشنگتن در یک خانه شیشه‌ای نشسته است. نباید به سمت دیگران سنگ پرتاب کرد، زیرا “زمانی که آتشفشان یلوستون فوران کند، تمام “زندگی در آمریکای شمالی ناپدید می شود.”

کنستانتین سیوکوف، رئیس آکادمی ژئوپلیتیک در روسیه، پیش از این تهدید کرده بود که مسکو می تواند ایالات متحده را “فقط با انداختن دو بمب اتمی بر روی آتشفشان یلوستون” به طور کامل نابود کند.

اگرچه فوران این آتشفشان زندگی را به طور کامل نابود نخواهد کرد، اما مدل ها نشان می دهند که ممکن است حدود سه چهارم ایالات متحده را نابود کند و تقریباً ۹۰ درصد از جمعیت را در شعاع هزار کیلومتری بکشد.

طبیعتاً چنین انفجار عظیمی تأثیرات عمده ای بر آب و هوا خواهد داشت. زیرا فوران های کوچکتر نیز تغییرات دما و آب و هوا داشته اند که زندگی را در گذشته تحت تاثیر قرار داده است.

بنابراین، اگرچه فوران این آتشفشان منجر به نابودی بشریت نخواهد شد، اما قطعاً جامعه بشری را متحول کرده و خسارات جانی و زیست محیطی هنگفتی را به دنبال خواهد داشت.

آیا می توان آتشفشان را با بمب هسته ای فعال کرد؟

علاوه بر سیاستمداران، در دنیای علمی تخیلی شاید عده کمی به این فکر افتاده باشند و این موضوع بارها در مجلات زرد مطرح شده است. اما آیا این ایده از نظر علمی امکان پذیر است؟

رصدخانه آتشفشان یلوستون در مقاله ای اختصاصی می نویسد که اگر انفجار هسته ای در یلوستون رخ دهد، تأثیر خاصی بر آتشفشان نخواهد داشت.

زلزله‌ها بسیار قوی‌تر از بمب‌های هسته‌ای هستند و حتی آن‌ها نیز نتوانسته‌اند فوران‌های آتشفشانی ایجاد کنند.

برای مثال زلزله ۲۰۱۱ ژاپن با بزرگای ۹ ریشتر انرژی معادل حدود ۲۰۰۰ مگاتن داشت. در حالی که قوی ترین آزمایش هسته ای انجام شده تنها ۵۰ مگاتن انرژی تولید کرد.

اگرچه یلوستون زلزله ای به این شدت را تجربه نکرده است، اما در گذشته شاهد زلزله های قوی بوده است، از جمله زلزله ۷.۳ ریشتری که در سال ۱۹۵۹ در دریاچه هبگن رخ داد.

این زلزله به طور قابل توجهی قوی تر از هر انفجار هسته ای بود، اما باعث فوران آتشفشان نشد.

به طور خلاصه، منفجر کردن یک بمب هسته ای در یلوستون فقط مناظر زیبای آن را از بین می برد و حیات وحش آن را نابود می کند، اما باعث فوران آتشفشان نمی شود. این مانند تلاش برای ایجاد یک سونامی با عطسه در اقیانوس است.

حتی اگر یکی از قوی‌ترین بمب‌ها در زیر زمین منفجر شود، بعید است که انرژی کافی برای شکستن سنگ‌های روی دهانه دهان را تامین کند.

در آزمایش های هسته ای زیرزمینی با وجود ایجاد امواج ضربه ای، روزنه های کوچکی ایجاد شده است. به عنوان مثال، در عملیات Plushier در سال ۱۹۶۲، یک انفجار ۱۰۴ کیلوتنی در صحرای نوادا تنها یک دهانه به عمق ۹۷.۵ متر ایجاد کرد.

روش های نظری برای ایجاد فوران آتشفشانی

روی کاغذ راه هایی برای ایجاد فوران وجود دارد. یکی از راه ها این است که سنگ های روی محفظه ماگما را بشکنید تا گدازه ها به سطح برسند.

راه دیگر تزریق گاز و آب به داخل اتاقک ماگما است. به عنوان مثال، تزریق آب می تواند فشار ایجاد کند و احتمال فوران را افزایش دهد.

اما اینها همه فرآیندهای طبیعی هستند و انسان در حال حاضر هیچ وسیله ای برای تولید مصنوعی چنین نتایجی ندارد.

بنابراین افرادی که می‌خواهند جهان را با آتشفشان‌ها تهدید کنند، باید به دنبال الهام در جای دیگری باشند.

منبع: یورونیوز