خوش‌بینی بی‌پایه نسبت به مذاکرات کشور را دچار نوسان می‌کند – افق میهن

یکی از مهمترین چالش ها برای محیط سیاسی و رسانه ای دولت در فرایند مذاکره ، به گفته روزنامه Farhikhtan ، نوع قرار گرفتن در معرض خوش بینانه و گاه بدون محدودیت برخی از جریانهای داخلی با اظهارات طرف ایالات متحده است.
در حالی که مقامات آمریکایی ، از جمله رئیس جمهور ایالات متحده ، مواضع متناقض و گاه خصمانه را در نظر می گیرند ، برخی سعی می کنند با نقل قول برخی از جملات عمومی و غیرقانونی خود ، او را به عنوان “نبض مثبت” تفسیر کنند.
این نوع روایت خوش بینانه ، صرف نظر از حقایق میدانی و تاریخ نقض مکرر طرف مقابل ، تجزیه و تحلیل و ارزیابی فضای مذاکره را دقیقاً انجام می دهد. این موضوع نه تنها در حوزه سیاسی بلکه در اقتصاد عواقب شدیدی دارد.
در مورد اظهارات نامتعادل و گاه مبهم توسط مقامات آمریکایی ، جو افکار عمومی خوش بین اما غیر واقعی می شود. این وضعیت ، به ویژه در بازارهای اقتصادی ، با شکل گیری نوسانات سنگین تر و مخرب همراه است. بسیاری از سرمایه گذاران و فعالان تجاری با ایده توافق از تصمیمات طولانی مدت و دائمی خودداری می کنند و ترجیح می دهند در یک محیط نامشخص منتظر بمانند.
این تعلیق در تصمیمات منجر به آسیب مستقیم به تولید ، اشتغال و رشد اقتصادی می شود. آخرین نمونه این خوش بینی غیر پشتیبانی ، بازگشت ایران به شورای مرکزی FAO پس از پنج سال تعلیق است. بدهی ۱.۵ میلیون یورویی ایران علیه سازمان بین المللی به اشتباه توسط برخی افراد و رسانه ها به عنوان نشانه “گرم شدن با غرب” یا “به عنوان نشانه ای از تمایل دو طرف” بازتولید شد.
با این حال ، در سازمانی مانند FAO ، این مشکل فقط برای بدهی ۱.۵ میلیون یورو در ایران وجود دارد و بازگشت به سازمان به دلیل ادعایی نیست که ایران باید برگردد و ایران مبلغ آن را پرداخت کرده است. بنابراین “پالس مثبت” بین دو طرف رد و بدل شد. در نهایت ، این برداشت چیزی بیش از یک خوش بینی اغراق آمیز نیست ، و از نظر طبیعت ، ارزش و تأثیر ، می توان آن را به عنوان یک تفسیر نمادین یا طعنه آمیز از “آب نبات چوبی” ارزیابی کرد.
تفسیر این اقدام مالی ساده به عنوان “پالس مثبت” نه تنها یک خطای تحلیلی بلکه در زمینه عمل به ضرر تیم مذاکره ایران است. از آنجا که طرف مقابل چنین واکنش هایی را به عنوان نشانه ای از نیاز طرف ایران برای دستیابی به توافق می بیند. هر روایت غیرقابل پیش بینی فقط به این معنی است که طرف آمریکایی در جدول مذاکره با دست مفیدتر ظاهر می شود و فضای داخلی کشور ناپایدار و نوسان می شود.

منبع: روزنامه Farhangan