داستان نجات پژو ۲۰۶

در دهه ۷۰ و ۸۰ خودروسازان بزرگ ایرانی دوران طلایی را تجربه کردند و با همکاری شرکای خارجی به تولید خودروهایی مانند پژو ۲۰۶، پژو ۴۰۵، زانتیا، رونیز، ماکسیما، ریو مشغول شدند. سمند در این مدت به تولید انبوه داخلی رسید اما این روزهای طلایی به یکباره به پایان رسید.

با شروع نارضایتی تحریم ها و فشارهای خارجی از اوایل دهه ۱۳۹۰، شاهد خروج سریع و غیرحرفه ای شرکای فرانسوی، ژاپنی و کره ای از بازار ایران بودیم. خودروسازان ایرانی در بحران بزرگی قرار داشتند زیرا تنها بخش کوچکی از قطعات خودرو در ایران تولید می‌شد و تامین سایر قطعات به‌ویژه قطعات الکتریکی و الکترونیکی خودرو به شرکای خارجی وابسته بود. در نتیجه تولید برخی از محبوب ترین و موفق ترین خودروهای آن زمان مانند زانتیا یا ماکسیما برای همیشه متوقف شد. فقط پژو ۲۰۶ زنده ماند.

ماجرای نجات پژو ۲۰۶

پژو ۲۰۶ یکی از محبوب ترین و موفق ترین خودروهای ایران است که می تواند به سرنوشت زانتیا و ماکسیما دچار شود. ایران خودرو تنها بخشی از قطعات این خودرو را تولید کرد و با چالش بزرگ تولید بخش بزرگی از قطعات این خودرو مواجه شد.

پژو فرانسه به دلیل تحریم ها از فروش قطعات خود به ایران خودرو خودداری کرد و انبارها به سرعت تمام شد. تقریبا ۱۳ سال از آن زمان می گذرد، اما ایران خودرو همچنان به تولید پژو ۲۰۶ و برادر کوچکترش پژو ۲۰۷ ادامه می دهد و خودروی ایرانی رانا را نیز در خط مونتاژ دارد. سوال اینجاست که ایران خودرو چگونه می تواند خطوط تولید این خودروها را با وجود تحریم های شدید و بدخواهی شرکای فرانسوی خود ادامه دهد؟

تولید قطعات که به کمک خودروساز آمد

قبل از تحریم ها، قطعه سازان ایرانی قطعاتی را برای طرح های تولید خودروهایی مانند پژو ۲۰۶ تامین می کردند که البته بخش قابل توجهی از این قطعات همچنان از طریق شریک فرانسوی تهیه می شد. اگرچه این مشارکت مفید بود، اما بدون مشکل نبود.

لوازم یدکی فرانسوی پژو ۲۰۶ گران بود و مشتریان معمولا برای دریافت قطعات باید ماه ها صبر می کردند تا پژو لوازم یدکی مورد نیاز را برای ایران خودرو ارسال کند. نکته دیگر این بود که به دلیل طراحی خاص خودروساز فرانسوی، گاهی اوقات خرابی یک قطعه کوچک باعث می شد که مشتری مجبور شود مجموعه ای از قطعات به هم پیوسته را به طور کلی تعویض کند و هزینه های گزافی را برای مشتری به همراه داشته باشد. مشکلاتی که امروزه برای مشتریان مجریان چینی وجود دارد.

شرکت پژو قطعات خودرویی مانند پژو ۲۰۶ را به صورت پکیج و پیوندی به ایران صادر می کرد و امکان تولید یک قطعه از این مجموعه به صورت جداگانه وجود نداشت. در نتیجه یا باید تمام قسمت های این بسته بندی بازسازی می شد یا از همان قطعات استفاده می شد. به همین دلیل در تمام سال های قبل از تحریم، اگرچه قطعاتی مانند بدنه پژو ۲۰۶ داخلی سازی شده بود، اما برخی از قطعات به ویژه قطعات الکتریکی و الکترونیکی به دلیل پیچیدگی زیاد و عدم تمایل و همکاری فرانسوی ها داخلی سازی نشد. شرکت.

وجود این کمبودها و مشکلات باعث شد تا شرکت کشتیرانی از ماه‌ها قبل از شروع تحریم‌ها، با استفاده از منابع مالی و حمایت تیم‌های تحقیقاتی، نوآوری و خودکفایی، تلاش‌هایی را برای داخلی‌سازی قطعات در نظر بگیرد. در ابتدا مشتری وجود نداشت و قسمت داخلی سازی شده ممکن است هرگز فرصتی برای تولید انبوه نداشته باشد. با این حال، مدیران کروز معتقد بودند که کسب دانش لازم برای تولید قطعات پیچیده در داخل، ارزش سرمایه گذاری کلان مالی و انسانی را دارد.

شرکت کروز داخلی سازی قطعات پژو ۲۰۶ را به سرعت پیش برده است. وی در ابتدا مجموعه ای از شبکه های الکترونیکی را در مقیاس محدود برای شرکت ایران خودرو تولید کرد و پس از حدود هفت ماه کار منسجم و متمرکز، بخش دیگری از این قطعات طراحی و داخلی سازی شد. برآورد اول نشان می‌دهد که ساخت و تولید قطعات جدید بین هشت ماه تا یک سال به طول می‌انجامد و خطوط تولید پژو ۲۰۶ در خطر توقف قرار دارد، اما متخصصان شرکت کروز پس از گذشت حدود ۶ ماه از طریق فشرده‌سازی به نتیجه مطلوب دست یافتند. آنها توانستند بخش بزرگی از قطعات پژو ۲۰۶ را درونی کنند.

قطعات ایرانی که پاسخگوی نیاز ایرانیان باشد

نتیجه داخلی سازی قطعات خودرو پژو ۲۰۶ علاوه بر صرفه جویی در یک خط تولید، کاهش چشمگیر قیمت قطعات نیز بود. در عین حال، داخلی سازی شبکه الکتریکی و الکترونیکی پژو ۲۰۶ دانش بومی این بخش از صنعت قطعه سازی را افزایش داده است. در نتیجه امکانات جدید زیادی طراحی و به این خودرو اضافه شد. نتیجه این دانش نصب کارخانه سیستم های دزدگیر و قفل مرکزی در تمامی خودروها، برنامه ریزی چراغ ها و تقویت کننده های جلو و همچنین ده ها امکان جدید در انواع دیگر خودروهای تولید شده بود. این اقدام یک پلتفرم برق و الکترونیک داخلی و پیشرفته را راه اندازی کرد و خودروهایی مانند رانا، سمند، پژو و امثال آن را در این زمینه خودکفا کرد. سایر شرکت های داخلی نیز همین مسیر را طی کردند و رقابت برای تولید شبکه برق تشدید شد.

تولید قطعات کروز برای این موفقیت کافی نبود. در حالی که مهندسان تمام تلاش خود را به کار گرفتند تا با رفع ایرادات و عیوب در کمتر از یک سال، سطح کیفی محصولات تولیدی خود را به استانداردهای جهانی برسانند، دانش فنی تولید ACU و ECU در داخل کشور با تلاش و کار بیشتر به دست آمد. مابقی قطعه سازان و خودروسازان که به سمت داخلی سازی قطعات پیچیده برقی و الکترونیکی حرکت می کنند به جایی رسیده اند که امروزه کشور دیگر نیازی به واردات قطعات زیادی ندارد و در عین حال کارخانه های ایرانی قطعات با کیفیت جهانی تولید می کنند. کاهش قیمت قطعات، رفع سریع کمبودها، حمایت بهتر از محصول و افزایش چشمگیر سطح اشتغال از دیگر موفقیت های داخلی سازی قطعات پژو ۲۰۶ بود.

این تجربه نشان داد که اگر خودروسازان ایرانی به جای اصرار بر همکاری با شرکت های خارجی، این فرصت را به قطعه سازان ایرانی می دادند، می توان خودروهای ملی بهتری تولید کرد و در عین حال خطوط تولید بسیاری از کالاها را تولید کرد. و ماشین های خوب سعی می کنند ماشین های خارجی با کیفیت بالا متوقف نمی شد. مشکلی که می تواند درس عبرتی برای آینده باشد.